Hoogbegaafd

[ypsilon]

De vraag is wellicht of een persoonlijkheidsstoornis ontwikkeld kan worden (door bijv. hoogbegaafdheid) of dat het een genetisch, biologisch gegeven is?

Ik denk dat de effecten van onaangepast cognitief functioneren en die van biologische gegevens (gestoorde hersenmaturatie en ontregeling van de HPA-as) additief zijn.

[Symone]

Ik denk dat de effecten van onaangepast cognitief functioneren en die van biologische gegevens (gestoorde hersenmaturatie en ontregeling van de HPA-as) additief zijn.

Onaangepast cognitief functioneren?? Wat bedoel je daarmee?

Verder begrijp ik uit je reactie dat je denkt dat een persoonlijkheidsstoornis een combinatie is van genetische aanleg en omgevingsfactoren? Dus dat hoogbegaafdheid een soort extra risico kan zijn voor het ontwikkelen van een persoonlijkheidsstoornis in combinatie met eventueel aanwezige genetische/biologische aanleg?

[ypsilon]

Hmm, als ik het zo herlees heb ik precies wat te veel in één zinnetje proberen te proppen. Ik bedoelde dat beide factoren een bijdrage leveren (de ernst van de stoornis zou dan mee bepaald worden door de aard van beide factoren). Met onaangepast cognitief functioneren bedoel ik dat er verkeerde cognitieve schema's zijn gevormd op een bepaald ogenblik (persoonlijkheidsstoornissen moeten per definitie terug te brengen zijn tot vroege volwassenheid of daarvoor). Ik ben er niet van overtuigd dat hoogbegaafdheid de kans hierop vergroot.

[Symone]

Ok, dan begrijp ik je.

Grosso modo kun je hoogbegaafden in twee groepen indelen (m.i.): zij die zich (van heel jongs af aan) aanpassen aan de wereld om zich heen en zij die zich op zichzelf terugtrekken en als matig of slecht sociaal getypeerd worden.

De eerste groep ervaart op latere leeftijd meer problemen met hun 'ik'. Ze hebben zichzelf in meer of mindere mate verloochend om aansluiting te kunnen vinden in de maatschappij. Ze zijn dus sociaal zeer vaardig, maar emotioneel minder. (Leggen het probleem bij zichzelf.)

De tweede groep ervaart vaak al jong en tevens op latere leeftijd meer problemen met aansluiting bij hun omgeving. Zij zijn zichzelf trouw gebleven en hebben dus geen interne problemen. Zij zijn sociaal minder vaardig, maar emotioneel vaak meer in balans. (Leggen het probleem bij de ander.)

Of de kans voor een hoogbegaafde op een persoonlijkheidsstoornis groter is, weet ik ook niet. Vraag me ook af of dat relevant is om te weten. Wanneer iemand in 'de molen' terecht komt, heeft diegene een probleem. Van belang is dat probleem op te lossen of draagbaar te maken. De oorsprong is dan wellicht minder belangrijk.

[(sandra)]

Maar is het niet zo dat als je de oorzaak van iets weet dat dat rust kan geven en ook een betere kijk op het geheel zodat er een passende 'oplossing' kan worden gezocht?

[ypsilon]

Dat lijkt me niet voldoende, de therapie voor persoonlijkheidsstoornissen kan lang duren. Ik denk dus niet dat het simpelweg de oorzaak vinden (want die ligt sowieso niet meteen voor de hand).

[(sandra)]

Dat lijkt me niet voldoende, de therapie voor persoonlijkheidsstoornissen kan lang duren. Ik denk dus niet dat het simpelweg de oorzaak vinden (want die ligt sowieso niet meteen voor de hand).

klopt maar toch weet ik uit eigen ervaring dat het zoeken van de oplossing deel uit maakt van de behandeling. Bij veel persoonlijkheids stoornissen is het ook niet een kwestie van veranderen maar oefenen en mee leren omgaan.

als je weet waar iets vandaan komt kunnen dingen duidelijker worden en kan er gerichter behandeld worden ben ik van mening.

[Nvt]

Ik meen al eens gehoord te hebben dat begaafden wel eens een behoorlijk gebrek aan zelfvertrouwen kunnen hebben.

Dan zou je dit:

Bij veel persoonlijkheids stoornissen is het ook niet een kwestie van veranderen maar oefenen en mee leren omgaan.

Eventueel kunnen aanvullen met:

En hopen dat je hart het niet begeeft.

[Symone]

Ik meen al eens gehoord te hebben dat begaafden wel eens een behoorlijk gebrek aan zelfvertrouwen kunnen hebben.

't Zijn net mensen...

[(sandra)]

En hopen dat je hart het niet begeeft.

dit begrijp ik niet helemaal.. kan je dit uitleggen?

[Nvt]

dit begrijp ik niet helemaal.. kan je dit uitleggen?

Het spijt me, aangezien ik nu meer dan een uur bezig ben krijg ik maar geen argumentatie/verhaal dat voldoet aan datgene wat ik zou willen zeggen.

Dus nee ik kan het niet uitleggen.

[Nvt]

dit begrijp ik niet helemaal.. kan je dit uitleggen?

Zo zou dit ongeveer moeten werken:

Een angststoornis ontwikkeld vanwege een gebrek aan zelfvertrouwen.

Vervolgens het structureel blootgesteld staan aan je angst, het slopen van je hart.

Daarna de therapie, omgaan met je angst en confrontatie van situaties waarbij men normaal gesproken angst heeft.

[Marley]

Leuk topic!

Laat ik alvast zeggen dat ik niet spreek namens alle hoogbegaafden, alleen uit mijn eigen ervaringen.

Hoogbegaafden hebben al op een vroege leeftijd last van cognitieve en sociale faalangst.

Cognitieve faalangst: Angst voor slechte leerprestaties

Sociale faalangst: Angst voor de omgang met anderen.

Zeker wanneer ze op jonge leeftijd niet de juiste begeleiding krijgen. Krijgen ze deze niet, dan worden ze opstandig en met 1 vinger in de neus doorlopen ze de opleiding met gemak. Ook kunnen ze men zodanig manipuleren waar Bush nog een puntje aan kan zuigen.

Ook als de intelligentie niet wordt gestimuleerd, ontwikkelen kinderen vaak op jonge leeftijd slechte werkgewoonten. Ze denken soms dat zij dom zijn, worden faalangstig en gaan onderpresteren. Faalangst kan, net als onderpresteren, soms tot in de volwassenheid doorwerken. Zoals in mijn geval...

Het ligt er ook aan hoe een hoogbegaafde kind zijn zelfbeeld ontwikkelt.

Meestal wordt een zelfbeeldontwikkeling geblokkeerd door:

* verwachtingspatroon vanuit de omgeving

* Laag zelfvertrouwen

* Kleine foutjes maken zien als persoonlijk falen

* bevestiging nodig hebben dat ze goed zijn zoals ze zijn

Wij denken vaak over nogal zware onderwerpen en kunnen daar erg verdrietig over zijn.

In mijn geval vroeg een leraar op de basisschool: "Je hebt 1 dag de kans om de wereld te veranderen, hoe zou je dat doen? Denk er maar over na." Ik antwoordde de volgende dag: "weg met geld".

Iedereen keek mij verbaasd aan alsof ik een doodzonde had begaan en of ik niet goed wijs was, behalve de leraar dan. Ik werd daar wel verdrietig om, want ik vond (nu nog steeds) dat ik bij het juiste eind heb en ook de leraar was het met mij eens

Doordat we soms overgevoelig reageren, worden we vaak als emotioneel klein gezien. Maar wat men niet begrijpt, is dat wij veel sneller de logica van iets in kunnen zien...

Net als een klein hoogbegaafde kind die huilt wanneer die op een schoolreisje gaat. Meeste volwassenen denken dan iets in de trend van: Wat loop je nou te blerren?

Maar dan weer begrijpen ze niet dat zo'n kind veel verder kijkt dan hun neusje lang is. Komt het wel goed met mijn ouders, zijn ze veilig, blabla

[(sandra)]

mooie uitleg marley

[PY7]

"Je hebt 1 dag de kans om de wereld te veranderen, hoe zou je dat doen? Denk er maar over na."

Iedereen hoogbegaafd