Het materiaal staal in zijn gevarieerde samenstellingen en moleculaire opbouw met ijzer,koolstof,nikkel,chroom,ea.hebben in mijn vakgebied altijd al mijn diepere nieuwsgierigheid gewekt.
Er waren onbeantwoorde vragen,zoals:
Krijgt staal,afh.van de samenstelling,bij grote druk of bij trek,een ander volume,hetzij groter of kleiner of treedt er alleen maar vervorming op met behoud van het oorspronkelijk volume.
Als er een trekproef wordt gedaan met staal is er overeenkomstig de wet van Hooke tot een bepaalde grens een evenredigheid tussen uitrekken en optredende spanning.
Volgens de gehanteerde grafiek(en) ontstaat er daarna een "verwarring" in de verlopende lijn en laat men deze naar een lager nivo afdalen.
Mijn idee was altijd,dat er,zolang de staaf niet geknapt was er een oplopende spanning bij een verminderende diameter zou zijn en uitkomende op het begrip elasticiteitsmodulus,welke voor staal globaal 210 MPa bedraagt.
Deze snel oplopende spanningen zouden maar in fracties van seconden optreden voordat de breuk optreedt!
Volgens bestaande theorieen zou die spanning bestaan als een staaf tot zijn dubbele lengte zou worden uitgerekt.