In de vier jaar dat ik lid ben van dit forum heb ik er steevast vanuit mijn professie op gewezen dat de islam een theologisch wangedrocht is en een ondubbelzinnige provocatie naar het christendom. Maar dit is theologie en geen maatschappijleer. Dat komt pas aan de orde als men, zoals Wilders stelt, de islam gestoeld is op fascistische principes waarbij de koran geen andere rol vervuld dan het rode boekje van Mao of Mein Kampf. Dit is een legitiem standpunt, ongeacht wat ik daar nu op wetenschappelijke gronden van vindt.
Thans wordt dit standpunt in een filmpje vervat en de wereld in gezonden onder de vlag van de vrijheid van meningsuiting. Maar tegen die vrijheid van meningsuiting lopen 2 miljard islamieten te hoop en bedreigen de Westerse wereld dat het een lieve lust is met aanslagen, dood en verderf. Wat te doen?
Ten eerste moet men constateren dat het begrip vrijheid van meningsuiting helemaal niet diametraal tegenover bedreigingen staan. Vrijheid van meningsuiting is geen universeel begrip. Immers, die vrijheid is een westers aangelegenheid waar religies en de islamitische wereld in het bijzonder niet mee zijn opgevoed en derhalve ook niet tot hun geestelijke bagage rekenen. Tot zover vindt ik het te verdedigen dat Wilders zijn filmpje onverkort afgepakt moet worden of de islamitische wereld verplicht naar een stoomcursus westerse vrijheden moet worden gestuurd.
Maar die verdediging is er een van een wereld die niet meer bestaat en waarbij iedereen achter zijn eigen culturele grenzen bleef. Nu, en dat merkt Esera terecht op, heeft de globalisering er voor gezorgd dat men weer kan zeggen: Rome, u heeft van de wereld een stad gemaakt. Mohammed en de islam zijn geen exclusieve gebruiksproducten meer van de moslim, maar zijn van ons allemaal geworden. En nu kan mijn eerdere verdediging niet meer slagen en dient de vrijheid van meningsuiting te worden vervangen voor het begrip fatsoen waarmee men de wereld van jouw ideeën wil overtuigen.
Dat deze begripsverwisseling in den aard niets uitmaakt voor de verhitte geesten der religieuzen mag waar zijn, maar nu is wel duidelijk geworden dat bedreigingen tegenover fatsoen zijn komen te staan. En daar zwicht ik op geen enkele manier voor en als dat oorlog betekent, dan zal het oorlog zijn.
Maar waar het mij om ging bij PW is dat onder het mom van politieke geëngageerdheid en politieke correctheid in feite sprake was van een verkapte onverschilligheid. Want geen zinnig mens laat een dode opwegen tegen zon beperkt begrip als vrijheid van meningsuiting.