Eigenzinnig. Niet De Kappelekensbaan, Zomer te Ter-Muren en Ulysses?
Ulysses heb ik nog niet gelezen. Iets staat me ook wel tegen eraan te beginnen, er wordt zoveel tamtam rond gemaakt dat 't me moeilijk lijkt dat boek te lezen zonder het knagende idee dat ik 't goed móet vinden. Ik houd ook niet zo van pretentieuze literatuur en ik ben nu bang dat
Ulysses dat wel is, terwijl
Dubliners een mooie ingetogenheid had. Een verhaal als "Eveline" bijvoorbeeld, daar staat geen woord te veel bij.
Ik ben een groot Boonliefhebber. De twee boeken die jij noemt zijn juist dan natuurlijk heel interessant, omdat ze zozeer over het schrijverschap zélf gaan. Maar
Menuet is in z'n bedrieglijke eenvoud minstens zo briljant. Ik houd erg van dat boek.
Mijn Kleine Oorlog was ooit mijn eerste kennismaking met Boon en dat boek laat me nog niet met rust. Hij was daar misschien niet op alle vlakken op z'n top, maar wel is er zoveel vúúr in dat boek, en wordt de taal zo heerlijk gebruikt, dat ik het toch op m'n lijst wilde hebben.
Wat Elsschot betreft: die moest er gewoon met iets tussenstaan.
Dwaallicht is natuurlijk vaak genoemd als z'n beste werk, en daar ben ik het op zich niet mee oneens, maar het boekje wordt soms wel overschat. Ik vind Elsschot vooral een goed stilist en houd van z'n thematiek. In
Kaas komt dat allemaal naar voren.
Lijmen/Het Been is wel hilarischer en verhalen als
Een Ontgoocheling zijn me ook altijd bijgebleven. Er had ook:
Verzameld werk - Willem Elsschot kunnen staan