aljechin schreef:Jan,
kan je het krachtendiagram eens toelichten? Wat bedoel je precies met die normaalkracht?
Bedankt.
een normaalkracht is en kracht loodrecht op een oppervlak. Je ondervindt aan de evenaar een zwaartekracht (per kg massa) van ongeveer 9,79 N. Maar je drukt maar met een kracht van ca 9,76 N op het aardoppervlak. Ongeveer 0,03 N van die zwaartekracht (enfin, dat werd ergens hierboven al berekend) is namelijk nodig als centripetaalkracht, en hoeft dus niet meer door de aardkost (of door de veren van een weegschaal) opgevangen te worden.
Laat de aarde sneller en sneller draaien totdat Fcp = Fz, en je weegschaal wijst 0 aan. Je bent gewichtloos. Voor dit soort plaatjes is eigenlijk die ouderwetse centrifugaalkracht sprekender. Voor deze ene keer dan:
groen is zwaartekracht: blijft onveranderd ongeacht draaisnelheid (we nemen even aan dat de vorm van de aarde blijft wat ze is, ook als ze sneller gaat draaien)
rood is dan de centrifugaalkracht, de schijnbare kracht die me van de aarde wegduwt.
blauw is de normaalkracht, uitgeoefend op mijn voeten door het aardoppervlak.
(Voor het overzicht heb ik ook de normaalkracht in het midden laten aangrijpen)
- centrifugaal 791 keer bekeken
1) Als de aarde stil zou staan is er geen "centrifugaal"kracht: Om ondanks de zwaartekracht niet de grond in te zakken moet het aardoppervlak dus een normaalkracht op me uitoefenen even groot als die zwaartekracht, maar tegengesteld gericht.
2) De aarde draait in 24 uur een rondje. Ik ondervind een geringe "centrifugaal"kracht naar boven, de normaalkracht hoeft dus nét niet meer de volle zwaartekracht te compenseren, want die "centrifugaal"kracht helpt mee.
3) De aarde gaat ineens aardig wat sneller draaien. Ik ondervind een redelijke "centrifugaal"kracht naar boven, de normaalkracht hoeft dus lang niet meer de volle zwaartekracht te compenseren, want die "centrifugaal"kracht helpt mee. Ik krijg al een lekker "licht" gevoel. Hoogspringrecords gaan overal op de evenaar aan diggelen. (Maar de trainingskampen voor de hoogspringers liggen op Spitsbergen)
4) De aarde draait nu zó snel dat ik geheel gewichtloos ben. De "centrifugaal"kracht trekt me even hard naar boven als dat de zwaartekracht me naar beneden trekt. Het aardoppervlak hoeft geen kracht meer op mijn voeten uit te oefenen. Graaf een gat onder mijn voeten en ik blijf erboven zweven
5) de aarde gooit er nog een tandje bovenop. De "centrifugaal" kracht wordt nu beduidend groter dan de zwaartekracht. Wil ik nog op het aardoppervlak blijven dan moet ik mijn schoenen met bisonkit aan het aardoppervlak vastlijmen, zodat het aardoppervlak mee kan helpen met de zwaartekracht om me op de grond te houden.
En nou nog een methode zien te vinden om dit netjes én beeldend weer te geven zonder die centrifuGAALkracht te gebruiken, maar met een centri
petaalkracht. Probleem is dat de zwaartekracht de centripetaalkracht levert. Die centripetaalkracht is dus niet een kracht die je in één plaatje met de zwaartekracht kan weergeven, want dan ga je dingen dubbel tellen.