Naar aanleiding van de nationale actie tot verhoging van het aantal donoren van organen wordt er volgens de betrokken instanties duidelijke uitleg gegeven over het donorschap.
Ondanks die informatie,blijft het aantal donoren heel laag en het is mijn idee,dat er een grote onduidelijkheid is of wordt gehandhaafd omtrent het medische handelen bij de donor.
Er wordt gezegd,dat een mens hersendood is,doch de motor-het hart- moet blijven functionneren en dat geeft een onzeker beeld over het dus gedeeltelijk dood zijn.
Zal de operatie onder complete of gedeeltelijke verdoving plaats vinden en aangezien de patient niet volledig dood is,wordt er dan nog een definitief einde aan zijn/haar leven gemaakt?
Dit zou ethisch dan wel zeer juist zijn,al zou je deze handeling ook euthanasie mogen noemen;men weet niet wat de donor ervaart als hij op weg naar zijn/haar eindstation.
Is deze mogelijkheid tot het uitvoeren van euthanasie de reden,dat bepaalde religieuze groeperingen een grote aarzeling hebben -of weigeren-om een veel eenvoudiger wettelijke regeling in te voeren (zoals bv.in Belgie?).
Er bestaat een versluierde discrepantie tussen de door hen verfoeide euthanasie welke ongeneeslijke zieken e.a. verlangen en de -toch hopenlijk- uit te voeren euthanasie bij een donor.
Het bovenverhaalde wordt door media en instanties "vergeten"mede te delen,dus de onduidelijkheid blijft.