Ter info:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Excommunicatie
In de Rooms-Katholieke Kerk betekent excommunicatie de uitsluiting van een lid van de kerk uit de kerkelijke gemeenschap. De betrokkene wordt echter veelal geacht verder deel uit te maken van de Katholieke Kerk op grond van het ontvangen doopsel - evenwel sluiten de volgende overtredingen wel van de Katholieke Kerk uit: de geloofsafval, de publieke, formele ketterij en het formele schisma. Wat betreft sommige vormen van schisma en ketterij kan de excommunicatie volgen, maar de overtreding onbewust, niet willens en wetens, begaan zijn, waardoor men weliswaar geëxcommuniceerd, maar nog niet automatisch uit de Katholieke Kerk gevallen is.
Sex in de biechtstoel 321 paginas. (originele titel: Il sesso in confessionale)
De Arbeiderspers Amsterdam 1973 (vertaling)
Auteurs: Norbert Valentini & Clara di Meglio
Uitgave: Marsilio Editori S.p.A. , Padua, April 1973
ISBN 90 295 4990 4
Bevat samenvatting, bespreking en context van gesprekken in de biechtstoel met >600 priesters (636 biechten) gespreid over gans Italië. De biechters waren de auteurs van het boek zelf.
Wat de invloed is van Italië als onderzoeksterrein kan ik niet goed inschatten (homeland van de Paus, en geen muggeziften over Vaticaan als souvereine staat a.u.b.):
Italië in 2005 (of was het 2006 ?):
74% gelooft in God;
16% gelooft in een andere geest of transendente kracht;
6% gelooft in geen van vorige. In analogie met andere westerse landen is het mogelijk (geen cijfers door mij gekend) dat geloof afgenomen is sinds 1973 (maar dit is meer gokken dan weten).
Extract uit (slechts deeltje van .....):
Een voorwoord in dit boek van Prof. Pierre Dondaine
Directeur van het International Institute of Sociology te Parijs:
- ..... maar het levert ons, onderzoekers van sociale problemen, ongetwijfeld een studiebron van een uitgebreid menselijk belang. En voor de Kerk zelf zou het een stimulans moeten zijn tot een ruime, objectieve overpeinzing.
Ik zou niet graag in de schoenen van de schrijvers staan. Zij zullen zich geplaatst zien tegenover strenge beschuldigingen, drastische vooroordelen, lynchgerechten die even wreed als ongemotiveerd zijn. Dat is licht te voorspellen.
Maar ik weet dat zij zich ervan bewust zijn. En dat verhoogt mijn achting en waardering voor hen en is voor mij aanleiding hun mijn solidariteit te betuigen. Ook omdat ok er vast van overtuigd ben dat deze inspanning mettertijd algemeen zal worden gewaardeerd, bovenal door hen die er het eerste ogenblik door geschokt zullen zijn.
Een voorwoord van de auteurs zelf:
- Met de opname op de geluidsband van 636 gesprekken, gevoerd door de tralies van biechtstoelen in heel Italië, over de meest brandende en klemmende problemen van het sexuele leven in de moderne maatschappij, hebben we beoogd de enige natuurgetrouwe documentatie te verzamelen die een serieus en objectief uitgangspunt kan vormen voor een analyse van het sactament van de biecht, dat zich momenteel in een ernstige en groeiende crisis bevindt. Hoewel we beseffen ons te hebben bediend van een nieuw en aanvechtbaar instrument op dit gebied, geloven we niettemin dat de verkregen resultaten, die op elk willekeurig studieniveau te gebruiken zijn, de vermetelheid van het initiatief zullen rechtvaardigen.
Deze biechten zijn geen biechten van willekeurige derden, maar van de auteurs zelf die op zeer menselijke wijze problemen schetsten en de houding en reactie van betrokken priester hierop. In het boek werden letterlijke bewoordingen en volledige anonimiteit gerespecteerd. Het boek geeft geen 636 biechten compleet weer maar relevante delen.
De behandelde onderwerpen (mooi systematisch ingedeeld) behandelen echt normaal menselijke zaken waar gelovigen nu nog mee worstelen (in steeds mindere mate in een moderniserende maatschappij, waar ook geestelijken meer en meer plaats geven aan het individuele geweten eerder dan een strakke leer).
De auteurs van dit boek werden al snel
geexcommuniceerd door de kerk (voor zover ik mij ruw herinner was dit een kwestie van maanden), inclusief
allen die het boek verkopen en/of lezen.
Als ik het boek lees, heb ik meer het gevoel (zonder dat ik dat wetenschappelijk kan onderbouwen) dat de kerk hier meer problemen had met de onzekerheden en onmacht van veel piesters, waarvan ettelijke verbazend open en begrijpend stonden voor reële menselijke vraagtekens, dan met het schenden van een biechtgeheim dat uiteindelijk bestaat ter bescherming van, en respect voor de biechters zelf, die in dit boek de auteurs zelf zijn.
Ik heb eens gezocht via het net en heb de indruk dat je dit boek nog uitsluitend kan vinden via privé biblioteken. Aangezien het ca
35 jaar oud is kan men zich ook de actualiteit enigszins in vraag stellen, terwijl de probleemstelling op zich nog zeer actueel is.
- Wat zijn de grenzen van de Kerk voor liefdesbetuigingen tussen verloofden?
- Gesprekken betreffende verloofden die volledige intieme betrekkingen met elkaar hebben.
- Alleenstaande niet meer zo heel jonge vrouwen (buitenechtelijke betrekkingen of masturbatie enz ....)
- Liefdesspelletjes van echtgenoten binnen de sfeer van het huwelijk.
- Echtgenoten die niet meer kinderen willen dan ze al hebben.
- Gescheiden echtgenoten die opnieuw een gezin willen stichten.
Deze items zijn nog verder opgedeeld in subitems.
Nergens werden formuleringen gebruikt die bedoeld provocerend of sensatiegericht waren maar gewoon normale biechtelingen vertegenwoordigden die hun vraagtekens, twijfels en innerlijke conflicten ter zake wenste te bespreken.
Noteer dat ik hoegenaamd geen anti-geloofsgevoelens heb. Alleen dat regels en ethiek soms niet terecht zijn (en ook tijdgebonden). Dingen evolueren, soms moeizaam ....., te moeizaam. Dit gaat over één topic, niet godsdienst, noch het bestaan van God maar over dit boek en gerelateerde controversie en problematiek.
Maar een dergelijk verbod op straffe (geen dreiging maar uitvoering) van banning roept wel vraagtekens op inzake het instituut kerk (ik betwijfel dat dit ondersteund wordt door vele moderne geestelijken).
Van de rugkaft Nederlandstalig versie (deels vrije bewoording).
.... De panische reactie van de clerus op deze serieuze publicatie van de biecht en de inherente problematiek van schuld en boete, onthulde bovenal een crisis binnen de Kerk. .....
.... Voordat de contra-actie van het Vaticaan op gang was gekomen, waren al meer dan 60.000 exemplaren verkocht en de vertaalrechten aan 6 landen.
De Volkskrant (geen datum vermeldt)
* Sex in de biechtstoel: een doorbraak die ook door een banvloek niet te keren is.
Een andere zijde:
Ik heb recent een dienst (begrafenis meerdere familieleden, bus accident Egypte) meegemaakt (in een stampvolle zéér grote Antwerpse kerk) waar ik erg onder de indruk was (en dit verre van alleen) van de priester zijn publieke woorden (inhoudelijk, ik heb geen bandopname gemaakt)
".....Er zijn hier mensen die geloven, niet geloven of anders geloven. Jullie allen even zijn even welkom en uitgenodigd en wij zijn blij dat je hier bent, belangrijk is dat wij hier samen zijn."
".... Als wij het Onze Vader bidden, voel de gedachte achter dit gebed, ook als de woorden geen directe betekenis hebben voor jou, de diepere essentie van ons mens zijn, wij zijn allen één."
Tot 3 maal toe zegde hij heel bewust en expliciet in de voorwaardelijke wijze: "Als God bestaat ........". Dit zij hij niet om dan verder indirect tot een afgeleide conclusie te komen dat God dus wel bestaat of moet bestaan, maar liet dit open als ruimte voor iedereen.
