faq schreef:alle invalshoeken en visie's ten spijt
die vervallen allemaal op het moment dat die persoon een geliefde verliest door iemands toedoen.
weinigen die dan nog tegen de doodstraf zijn.
Dit argument noemde ik eerder al "populistische demagogie" en "oneerlijk", en wel hierom:
We staan niet in die mensen hun schoenen, we moeten dus ook niet proberen dat te doen. Hoe hardvochtig dat ook klinkt, je kan het slachtoffer niet alleen het beslissingsrecht geven op de strafmaat.
faq schreef:ik ben niet voor oog om oog en tand om tand
2 ogen voor 1 oog en 2 tanden ( of een hele rij) voor 1 tand
oké je kan iemand niet 2 x doodmaken maar wel variëren in de manier waarop.
Dit is pure, bloeddorstige wraakzucht. Ik zat vanmorgen met een krop in de keel de zeer uitgebreide artikels van De Standaard te lezen, over een vrouw in een disfunctionele gezinssituatie die haar vijf kinderen vermoordde. Een onbegrijpelijke daad, en een daad waarvan de vrouw beseft dat ze ervoor gestraft moet worden. Maar ik zou jou er liefst mijlenver van uit de buurt houden.
faq schreef:dat de staat zich dan zelf schuldig zou maken aan moord is zo simpel gezegd
je zou dan niemand meer een straf kunnen opleggen want dan is de staat zelf ook dader.
Als de staat geen doodSTRAF zou mogen uitvoeren dan ook geen opsluiting meer want dat is vrijheidsberoving
zo'n opmerking houd dus bij voorbaat al geen steek of je moet met 2 maten gaan meten.
maar ja dan ben je bij de basis al verkeerd bezig.
Neen, dat is het allemaal niet. Bij doodstraf wordt het recht om een moord te plegen gemonopoliseerd door de staat. Ik heb er geen problemen mee dat de staat een monopolie heeft op het recht om mensen hun vrijheid te ontnemen, noch op het recht om geweld te gebruiken in gegeven situaties. Omdat daar goede argumenten voor zijn. NIET voor moord. En het is moord, want de dood voldoet aan geen enkel criterium om van een straf te kunnen spreken, behalve dat van vergelding.
faq schreef:gisteren hebben we hier een winkeldief aangehouden die begon wild om zich heen te slaan en naar de cassiere's
deze is door de omstanders hardhandig tegen de grond gewerkt
hadden we deze beter kunnen laten gaan en lief vragend moeten proberen of hij aub de spulletjes terug zou willen geven en het de volgende keer niet meer zou willen doen ?
Dat een mens die andere hardwerkende mensen dood niet meer onze voorraaden mee helpt opeten/gebruiken, dat we een bericht sturen naar de wereld dat als er iets mis gaat, dat ze veilig zijn en dat er gehandeld wordt.
De doodstraf is niet goedkoper voor de staat dan levenslange opsluiten, noch een betere garantie op veiligheid. Het woord "hardwerkend" is niet meer dan suggestief.
Je stuurt het bericht naar familieleden van de vermoorde mensen dat ze er maar mee moeten leren leven en dat kwaad zijn geen zin heeft. Dat wraakgevoelens slecht zijn en de liefde die je ooit koesterde voor het slachtoffer van geen belang is.
Ik vind dit een erg lelijke voorstelling van de zaken. Het feit dat men de dood niet wenst te voltrekken als straf, hoeft helemaal niet te betekenen dat de emoties van het slachtoffer van geen waarde geacht worden. Alsof het leed van het slachtoffer geleden is als een moordenaar eenmaal dood is en alles dan wél koek en ei is.
En uiteindelijk wordt de doodstraf niet toegepast, enkel omdat de mensen er bang voor zijn.
Je veegt hiermee alle legitieme tegenkantingen tegen de doodstraf hier van tafel alsof ze alleen maar gronden in angst. Dat kan dus niet zomaar. Het is duidelijk dat het enige argument dat jij en faq staande kunnen houden, wraak is.