Menheffrin schreef:Nu het staakt-het-vuren is ingegaan en uit het nieuws verdwenen is, zou men kunnen hopen dat door de wakkere medemens thans tijd gevonden wordt om het drama Dafour onder de loep te nemen om deze met dezelfde verontwaardiging van input te voorzien. Ik vrees echter het ergste.
De reden van die selectieve verontwaardiging had ik al uitgelegd, wat overblijft is de activist zelf. Een activist, die van geen enkele andere beschouwing wil weten, rechtlijnig maar één schuldige kan aanwijzen en daar zo ver in gaat dat het reeds vroeg op gespannen voet komt te staan met de redelijkheid. Het is het soort activisme wat negatief opvalt en waarvoor de feitelijke omstandigheden geen aanleiding geven.
Vanuit mijn vakgebied ben ik wel bekend met de drijfveren van de religieuze fanaticus, maar dit is weer, hoewel het veel relevante raakvlakken kent, van een andere orde. Gelukkig heeft Eric Hoffer dit mysterie reeds voor ons ontsluierd.
Buiten het feit dat Hoffer reeds in 1968 een weloverwogen mening had over Israel en de toekomst (
http://www.vkelman.com/israel/articles/hoffer.htm ), is hij toch het meest bekend geworden door de analyse van de part-time activist.
Hoffer, ziet in deze activist iemand met een narcistische persoonlijkheid die zijn wens tot zelfverhoging alleen dan kan bereiken indien hij categorisch weigert de realiteit onder ogen te zien. Het geloof aan de eigen heilige zaak moet vast en onwrikbaar zijn. Hij is niet vatbaar voor de onderliggende feiten en logische consequenties.
In zijn boek
The True Believer (1951) stelt Hoffer, die voor zijn werk de
Presidential Medal of Freedom (VS) ontving, het als volgt:
Hoe zeer ook de activist in de verschillende heilige zaken zich mag onderscheiden in hoedanigheid, in de kern van hun persoonlijkheid zijn ze allemaal gelijk. Men vindt bij hen een narcistische grondhouding, een zelfverliefdheid, die zich in de wens vertaalt zichzelf te ontstijgen. Het is voor mensen met deze karaktertrek buitengewoon pijnlijk om in het leven nederlagen te moeten ervaren en vast te stellen dat de eigen ambitie zich niet laat verwezenlijken.
Het is inderdaad de tegenstander, die de palestijnen voor de rest van de wereld interessant maakt.
Niet zoals in Oost Sudan, in Darfur, waar de arabische islamitische horden andere etnische moslim stammen afslachten ,of arab. isl noord tegen animistisch en chr zuid aldaar, met een geweld door de jaren heen, dat in bruutheid en massaliteit niet te vergelijken is met wat er in Gaza gebeurd is. Het overstijgt dat verre. Voor die conflicten is geen aandacht en geen geld.
De voedingsbodem van Hamas is al eeuwen oud en dateert ver voor het zionisme. Hamas grijpt duidelijk erop terug aan het slot van artikel 7 van hun Handvest, waar de erkende Hadith wordt aanhaald van al/Bukhari en Muslem
"The Prophet, Allah bless him and grant him salvation, has said: "The Day of Judgement (...)Only the Gharkad tree would not do that because it is one of the trees of the Jews.." (
Lees)
Een klein intermezzo over de Gharkadboom-struik, volgens de Hadith een joodse boom, lijkt me hier op z´n plaats,
http://www.pukeariki.com/en/stories/farming/boxthorn.htm
Hij wordt vermeld in Spreuken 22 : 5
Wie de verkeerde weg gaat, treft dorens en valstrikken aan, wie zijn leven liefheeft, blijft er verre van. NBV
Doornen en strikken zijn in den weg des verkeerden; die zijn ziel bewaart, zal zich verre van die maken.(Statenvertaling Jongbloeduitgave)
http://www.statenvertaling.net/info.html
De palestijnen moeten dit jaar een nieuwe president kiezen, Hamas erkent Abbas niet meer en niet alleen omdat nu diens ambstermijn erop zit. Hoe stelt men hier zich dat voor. Het zal niet lukken gaan, zolang Hamas de lakens uitdeelt.
Iets heel anders. Het viel mij op dat het aantal doden in Gaza gelijk is aan het aantal doden door de zg martelaren , islamisten gemaakt op joodse bruiloften en partijen, bussen etc, sinds de Oslo/akkoorden, ongeveer 1000, tesamen met gedode burgers /fatahleden 350 door Hamas, toen Hamas met geweld Gaza overnam. Cynisch, jazeker.
