De Nederlandse taal vervlakt door modernismen die totaal taalkundig onjuist zijn.
Dit klopt van geen kanten. De meeste nieuwe woorden die in het Nederlands ingang vinden worden vandaag niet meer vernederlandst. Vroeger kwam dit veel meer voor (zie enkele voorbeelden hieronder), vandaag gebeurt dit veel minder (neem gelijk welke informaticaterm als voorbeeld).
Vele jonge mensen weten ook niet meer dat wij het woordje ik kennen in het Nederlands je hoort ze vaak zeggen als mij of dan mij het is toch echt als ik of dan. ik.
Dat heeft hier toch weinig of niets mee te maken lijkt me.
Portemonnaie zal en Fransman begrijpen maar portemonnee niet.
Da's een zeer vreemd argument. Het gaat hier om het Nederlands. Als je wil dat een Fransman je begrijpt, moet je maar Frans spreken. Bovendien spreken we het gewoon anders uit, zoals ik eerder al zei: de laatste lettergreep van portemonnaie klinkt veleer als de "e" in "zet". De Nederlandse uitspraak in een Franse zin zal elke Franstalige vreselijk in de oren klinken. Ik vind dit een argument vóór de schrijfwijze zoals die door de Van Dale en de WNT wordt aangegeven. Indien deze verschuiving in uitspraak geen plaats had gegrepen, had ik je argument nog kunnen begrijpen. Of vind je ook dat we bijvoorbeeld "parapluie", "shawl" moeten schrijven en het dan ook zo uitspreken? En voor woorden waarvan je ongetwijfeld de etymologische oorsprong niet eens meer herkent, zoals "hangmat" (lijkt een samenstelling, maar komt van "hamaca")? Ik kan uren doorgaan met dergelijke voorbeelden.