Daarin kwam ik op pagina 11 (uitgeverij Contact) het hoofdstuk Klokkijken tegen dat begint met de volgende paragraaf:
Al ben ik vele vele malen de mindere van Vincent Icke waar het de relativiteitstheorie aangaat (anders zou ik zijn boek niet behoeven te lezen), ben ik het hier toch niet met hem eens. Althans, ik vind dat dit voorbeeld, met deze exacte bewoordingen, niet zo geschikt is.Wie per mobieltje meldt: 'In de puree' in plaats van: 'Hier', heeft een van de basisregels van ons Heelal zo goed tot zich laten doordringen dat het niet eens meer opgemerkt wordt. Des te opmerkelijker is het dat, als je iemand vraagt: 'Weet u hoe laat het is?' je altijd iets te horen krijgt als: 'Het is acht minuten voor drie'. Let op het gebruik van het werkwoord 'zijn': het 'is' zus-en-zo laat, alsof de tijd iets absoluuts is. Maar dat is niet zo. Ons Heelal heeft het anders ingericht. Niks 'toen', 'nu', of 'straks', maar: er is geen absoluut moment in de tijd, elk tijdstip is relatief.
Het gaat hier m.i. namelijk helemaal niet zozeer om het werkwoord "zijn" maar veel eerder om het woordje "laat". Dat is volgens mij zo "relatief" als wat. Het is toch altijd "laat" ten opzichte van een ander tijdstip?
Als ik jou vraag: 'hoe laat is het' en jij antwoordt: 'het is acht minuten voor drie' dan antwoordt jij eigenlijk: 'het is acht minuten voor drie laat'.
Ten opzichte van een ander, denkbeeldig tijdstip, dat voor ons allen ook nog eens een ander tijdstip zal zijn, maar dat terzijde.
Of zie ik het nu verkeerd?