verliezen elektronen energie?

[Anonymous]

aangezien een geladen voorwerp in beweging elektromagnetische straling uitzendt, moet een elektron dus energie uitstralen.

ik weet dat die energie uitstraling niet continu is maar in kwanta.

maar, toch moet het elektron toch energie afgeven en uiteindelijk te pletter slaan op de kern waar hij rond draait

ofniet?????

[noortje]

wanneer een electron extra energie krijgt, springt hij over naar een hogere schil. Hij kan deze energie ook terug afgeven en gaat terug naar zijn oorsprinkelijke schil. Hierbij stralen ze electromagnetische straling uit

[Syd]

het elektron toch energie afgeven en uiteindelijk te pletter slaan op de kern waar hij rond draait

hij geeft energie af in de vorm van een foton, als hij één baan terug moet springen wordt dat een foton met zo'n golflengte dat wij dat kunnen zien, als hij meerdere banen terug moet, kan dat een röntgenfoton zijn, of meerdere fotonen met een lagere energiewaarde.

Het elektron zal echter niet dichter de kern raken dan de laatste schil. ** ***** ******* **** *** ******* ********.

[Anonymous]

aangezien een geladen voorwerp in beweging elektromagnetische straling uitzendt, moet een elektron dus energie uitstralen.

ik weet dat die energie uitstraling niet continu is maar in kwanta.

maar, toch moet het elektron toch energie afgeven en uiteindelijk te pletter slaan op de kern waar hij rond draait

ofniet?????

hier maak je een fout: elektronen zenden alleen energie uit als ze versnellen. Niet als ze eenparig bewegen.

Overigens is het zo rotatie (draaing om een kern) ook een vorm van versnellen is. De klassieke mechanica voorspelt dan ook haar eigen ondergang met deze theorie, want volgens de klassieke mechanica storten electronen neer op de kernen, wat natuurlijk onjuist moet zijn. In de quantummechanica kijken we niet naar een elektron als zijnde een deeltje maar als een golf. Golven kunnen elkaar uitdoven en golven kunnen elkaar versterken. Het blijkt dat om een atoomkern slechts enkele banen zijn waar de golven niet elkaar uitdoven. Slechts daar kunnen zich elektronen bevinden. Elektronen kunnen wel sprongen maken, maar ze kunnen slechts sprongen maken naar andere banen die toegestaan zijn.

[joris]

maar als elektronen dan van schil verspringen als er een foton (=licht) op valt waarom is dat dan niet altijd als er licht op valt????

[Syd]

maar als elektronen dan van schil verspringen als er een foton (=licht) op valt waarom is dat dan niet altijd als er licht op valt????  

Elektronen verspringen niet van schil als er gewoon licht op valt, zo'n foton heeft te weinig energie om die stap te bewerkstelligen.

[DePurpereWolf]

Er is toch ook nog zoiets als een zwakke atoomkracht dat het goedje in beweging houdt?

Het is natuurlijk een energie vergelijking tussen,

kinetische energie, want een elektron is wel degelijk ook een deeltje,

elektromagnetische energie, de spin van het elektron zorgt ook voor een magnetisch veld, de elektron zelf zorgt voor het electrisch veld, samen vormen ze een elecromagnetisch veld. [dit laatste wordt door kotc als "veld" energie omschreven]

Plus er is de aantrekkingskracht van proton en elektron.

En dan mischien de zwakke atoomkracht?

Kan iemand niet een vergelijking opstellen?

[Elmo]

De kern is positief geladen en zal dus ten allen tijden het elektron afstoten.

Dit is onzin! Gelijke ladingen stoten elkaar af, ongelijke (electron = negatief gelaten) trekken elkaar juist aan!

Het is inderdaad prima mogelijk om met een foton een electron in een (iets) andere configuratie te brengen. Voor een zichtbaar foton blijft het electron dan wel in de zelfde schil, maar ondergaat het een interne quantum-verandering (Voor de mensen met quantum-kennis: de m_l en m_s quantumgetallen veranderen, terwijl n gelijk blijft).

Zeer bekend voorbeeld: een TL-balk. In een TL-balk zit kwik, welke een ultraviolet foton uitzend (ongeveer 250 nm) onder electrische excitatie. Dit foton wordt geabsorbeerd door een erbium-complex aan de rand van de TL (dat er wit uitziet), waardoor er dus een electron in het erbium-ion (3+) vanuit de grondtoestand aangeslagen wordt: dus van configuratie veranderd. Vervolgens 'relaxeert' dit electron naar een toestand met iets lagere energie, vanwaar het dan 'terug valt' naar de grondtoestand (die we dus ook hadden voordat het ultraviolet foton geabsorbeerd werd) onder uitzending van een zichtbaar (groen of rood) foton.

[Syd]

De kern is positief geladen en zal dus ten allen tijden het elektron afstoten.

Dit is onzin! Gelijke ladingen stoten elkaar af, ongelijke (electron = negatief gelaten) trekken elkaar juist aan!

AARRRGGHH, hoe heb ik dat nou op kunnen schrijven?????

Ik ga het direct verwijderen.

[DePurpereWolf]

Zeer bekend voorbeeld: een TL-balk. In een TL-balk zit kwik, welke een ultraviolet foton uitzend (ongeveer 250 nm) onder electrische excitatie. Dit foton wordt geabsorbeerd door een erbium-complex aan de rand van de TL (dat er wit uitziet), waardoor er dus een electron in het erbium-ion (3+) vanuit de grondtoestand aangeslagen wordt: dus van configuratie veranderd. Vervolgens 'relaxeert' dit electron naar een toestand met iets lagere energie, vanwaar het dan 'terug valt' naar de grondtoestand (die we dus ook hadden voordat het ultraviolet foton geabsorbeerd werd) onder uitzending van een zichtbaar (groen of rood) foton.

Maar als het er wit uitziet moeten er dus meer verschillende stoffen in het erbium complex zitten, je hebt namelijk 'alle' kleuren nodig om wit te maken, niet allemaal, maar toch wel heelveel. Hoeveel zouden het er eigelijk zijn? Hoeveel identieke kleuren die samen het wit vormen...

[Elmo]

Er zitten 3 stoffen in een TL: een voor rood (europium 3+), een voor groen (terbium 3+) en een voor blauw (europium 2+). Natuurlijk zitten deze ionen opgesloten in goed gekozen materialen. En dat materiaal wordt dan in poedervorm aan de binnenkant van de TL-balk bevestigd. Dat het materiaal wit is, komt overigens doordat het geen zichtbaar licht absorbeerd, niet omdat het geen zichtbaar licht uitzend! Het materiaal absorbeerd alleen significante hoeveelheden UV (onzichtbaar) licht.