Wat is er toch met die waarnemer?

[Alkartus]

Ik heb een aantal filmpjes gezien en teksten gelezen over kwantummechanica, en het begrip bewustzijn en waarnemer komt steeds terug. Ik snap het double-split experiment, maar ik kan gewoon niet mee gaan met het verhaal dat de waarnemer het gedrag van een deeltje beïnvloed. Er werd namenlijk op een gegeven moment gezegt dat de waarnemer de werkelijkheid kan veranderen, alleen kunnen wij mensen dat niet omdat we er niet in geloven.

Ik snap de benadering wel en begrijp dat als je een elektron waarneemt dat je het daarbij beïnvloed: heel logisch. Maar wat maakt een mens (ook van allerlei deeltjes gemaakt) nu de waarnemer? Als jij de werkelijkheid zou kunnen veranderen met je bedoeling en bewustzijn, dan zou de rest van het universum jou ook kunnen veranderen. Kort om: volgens mij beïnvloed het gedrag van een deeltjes jou net zo veel als jij het deeltje.

Bij het double-split experiment ga je in eerst instantie metingen verrichten omdat er een interferentiepatroon ontstaat. De deeltjes beïnvloeden jou hier als eerste. Ook zou gezien alles in een zekere zin met elkaar verstrengeld is, jou denken en doen beïnvloed kunnen worden door een ster op duizenden lichtjaren afstand!

Mensen zijn niks meer als alle andere deeltjes. Dat wij mensen dus "de kracht zouden hebben om de werkelijkheid met onze intentie de veranderen" is wat mij betreft onzin

[snmsee]

Ik snap het double-split experiment, maar ik kan gewoon niet mee gaan met het verhaal dat de waarnemer het gedrag van een deeltje beïnvloed.

De waarnemer veranderd niet het deeltje, maar de golf-functie. Hier heb je dus de crux van QM. Soms is het beter om over een deeltje te spreken, zoals bij Feynman of het foto-elektrisch effect, en soms is het beter om over golven of golf-functies te spreken. Een waarneming in QM omvat een "operatie" die wordt vertegenwoordigd door een "operator". Deze operator veranderd de golf-functie...deze stort in. Op dat moment wordt er een meting of observatie uitgevoerd. De initiele golf-fuctie beschrijft het gehele systeem, dus zowel het te observere objects als mede de observer. Dit is dus het meet-apparaat als de persoon die het meetapparaat observeerd. Dit heeft Schrodinger ooit proberen uit te leggen met een metafoor, namelijk de "Schrodinger-kat". Dit effect treed niet op in de macroscopische wereld, althans niet zoals in QM.