Zwakke en sterke elektrolieten

[mcfaker123]

Halo,

Elektrolieten , bestaan er 2 soorten, zwakke en de sterke, maaar mijn vraag is:

1) is het zo dat men ze onderscheidt door zoiets[/b]:

bijvoorbeeld:

- 100g XXX(bepaalde stof) lost eerst op waarna 50g van de 100g in ionen splitsen> 50g is best veel, dus is het een sterke elektroliet.

- 100g XXX(bepaalde stof) lost eerst op waarna maar 2g van de 100g in ionen splitsen> 2g is veel te weinig en dus is het een zwakk elektroliet.

2) of zoiets? :

- XXX(stof 1) lost eerst op en splitst daarna in ionen >> X+X+X (zoals je ziet loste hij volledig op in 3 stukken, dus is eht een sterke elektroliet!)

- XXX(stof 2) lost eerst op en splitst daarna in ionen >> X+XX ( zoals je ziet is stof 2 niet volledig in ionen opgelost, dus is het een zwakke elektroliet!)

Eén van deze 2 stellingen is juist( i.v.m. hoe je te weten kan komen welke de sterke en welke de zwakke elektroliet is), maar dat is nu de vraag die ik jullie stel

Bedankt

[hzeil]

Macfaker, ik vind dat je het ingewikkelder is maakt dan nodig is.

Een sterke electroliet is volledig in ionen gedissocieerd, ongeacht de concentratie. Dat geldt bijvoorbeeld voor het zout NaCl. Er zijn wel electrostatische krachten tussen positieve en negatieve ionen. Maar dat moet je hierbij niet zien als een vorm van chemische binding. Er onstaan hierbij geen afzonderlijke moleculen.

Een zwakke electroliet is maar gedeeltelijk in ionen gedissocieerd. Bovendien geldt hier dat het deel dat gedissocieerd is afhankelijk is van de concentratie. Neem bijvoorbeeld azijnzuur, CH3COOH. In een geconcentreerde oplossing is maar een klein deel van de moleculen gedissocieerd. Als je deze oplossing gaat verdunnen dissocieert een groter deel van de azijnzuurmoleculen. Tot bij oneindig grote verdunning de dissociatiegraad 1 wordt. Dit moet je zien als een limietgeval.

Je kunt dit laatste beredeneren met de evenwichtsvoorwaarde voor dissociatie evenwichten.