Ik heb naar aanleiding van een "podgram" van Stephen Fry veel nagedacht over taalfouten (eenvoudig te vinden door op het www te zoeken op Stephen Fry podgram language).
Er worden enorm veel taalfouten gemaakt. Ook door mij, al maak ik er volgens mij wel minder dan de gemiddelde taalgebruiker. Meestal vind ik dat stom en doet het voor mij afbreuk aan de boodschap. Maar Fry wijst erop dat taal sowieso volledig subjectief is ontwikkeld en dat er geen verschil is tussen taalfouten en vernieuwingen en ontwikkelingen in de taal. Bovendien vind hij het zo belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om van taal gebruik te maken (zowel geschreven als gesproken) dat hij kritiek op taalfouten sterk afkeurt. Om dit goed te begrijpen zou je zelf even naar zijn podgram moeten luisteren. Mijn weergave van zijn boodschap komt niet in de buurt van Frys prachtige betoog.
Toch irriteren sommige fouten me nog steeds. Bijvoorbeeld bij het incorrect gebruik van d en t. Als iemand schrijft: "plasma-tv te koop, verkeerd in goede staat" zie ik een fout en geen taalvernieuwing. "Verkeerd" is bovendien een geheel ander woord dan "verkeert".
Is het wijzer om te blijven streven naar het officiële correcte taalgebruik? Of moeten we ons volledig overgeven aan de prachtige vrijheid van de taal, en is elke ergernis over taalfouten intellectueel snobisme?
Ik wil heel graag dat iedereen zich zo vrij mogelijk voelt om zich in taal te uiten, maar zou het ook heel fijn vinden als men diezelfde taal met respect zou behandelen door zich in te spannen om correct te spreken en te schrijven, en slechts weloverwogen van de regels af te wijken. Fry, voor wie ik veel bewondering heb, heeft me echt aan het twijfelen gebracht.