Neem de Wet van Ohm. Bestaat die werkelijk, metafysisch, ontologisch, of is het onze fictie?
Het lijkt mij wel dat de wet van Ohm bestaat. In meerdere opzichten. Hij bestaat als opgeschreven formule en die formule is geen verzinsel, maar gebaseerd op verschijnselen die keer op keer worden waargenomen. De onderliggende verschijnselen bestaan ook lijkt me, er wordt immers dagelijks met de formule gewerkt en als het alleen maar fictie zou zijn zou dat toch niet kunnen, dan hadden we dat allang moeten merken.
Maar tegenwoordig zien we het meer als fictie, provisioneel: het werkt, maar morgen kan het anders zijn. Nieuwe fictie, wachtend op bijstelling.
Ik weet niet wie dat zijn, die 'we' die dat tegenwoordig als fictie beschouwen. Ik denk dat niemand met een beetje verstand van natuurkunde twijfelt aan het bestaan en de werking van de verschijnselen die ten grondslag liggen aan de wet van Ohm en dat zeker niet als fictie beschouwt.
Als je zegt: de wet van Ohm is een onderdeel van het geheel van onze kennis, onze kennis breidt zich voortdurend uit en dat zou ook kunnen betekenen dat we op een gegeven moment ook meer kennis verkrijgen over de verschijnselen m.b.t. bijvoorbeeld de wet van Ohm, dan zou ik daarmee akkoord kunnen gaan. Dat betekent echter niet dat onze kennis van nu niets waard is niet zou bestaan.
Om de hele wet van Ohm in twijfel te trekken en te suggereren dat het niets anders dan fictie is - nee, dat lijkt me uiterst onwaarschijnlijk, omdat er niets is dat daarop wijst. Er wordt dagelijks met de wet van Ohm en andere natuurkundige wetten gewerkt; als het allemaal fictie zou zijn, hadden we dat toch weleens moeten merken?
Wat bedoel je precies met je vraag of de wet metafysisch bestaat?
De Grieken hadden er doorgaans geen enkel probleem mee om zoiets als ook daadwerkelijk werkelijk te denken.
En?
Wat mij opvalt op dit forum is dat veel mensen erg geïnteresseerd zijn in de vraag of allerlei zaken misschien wel 'helemaal niet bestaan.' Het is al eerder gezegd hier dat het niet-bestaan van iets feitelijk niet mogelijk is.
Wat ik echt niet begrijp is waarom je op basis van het gegeven dat we de wet van Ohm al heel lang dagelijks toepassen en bevestigd zien, veronderstelt dat hij 'niet bestaat.' Op basis waarvan veronderstel je dat dan?