Ook wordt er veel gehamerd op het feit dat de theorie niet volledig is of niet beter is dan de huidige algemeen geaccepteerde.
Dan heb je het nog niet helemaal goed begrepen. Waar het om draait is dat een theorie in staat is de werkelijkheid te beschrijven. Dat geldt voor iedere theorie. Volledigheid is helemaal geen eis. Wat wél een eis is, is dat het geldigheidsgebied wordt afgebakend. Wat óók een eis is: Als je claimt dat een andere theorie fout is of op verkeerde uitgangspunten gestoeld, aangeven wát dan de fout is en wat de goede uitgangspunten zouden zijn (en waarom).
Zoals ik je al eerder heb aangegeven heeft het reageren daarop helemaal niets te maken met een vervuiling van een wereldbeeld. Dat wordt namelijk helemaal niet vervuild door nieuwe wetenschappelijke theorieën. Als een theorie iets toe te voegen heeft, prima, graag zelfs. Ik lees dagelijks een tiental wetenschappelijke publicaties die allemaal iets nieuws toe te voegen hebben aan de bestaande kennis, in sommige gevallen een (min of meer) revolutionair inzicht. Vooral die laatste categorie is natuurlijk het meest boeiend. Maar hoe boeiend ook, het is altijd wetenschappelijk, dus op een logische wijze voortvloeiend uit de uitgangspunten en vooral: toetsbaar. En dát is wat hier mist, en waar een groot deel van het commentaar zich op richt, los van de inhoudelijke onvolkomenheden, en los van de vraag of het überhaupt nodig is om een nieuwe theorie op te stellen.
Het wiel opnieuw uitvinden is inderdaad niet slim, daar hoeft niet eens discussie over te bestaan. Een verbetering aanbrengen op het wiel, dat kan wel slim zijn. En als je daarvoor het wiel radicaal moet herontwerpen, prima. Maar voordat je kunt claimen dat je daadwerkelijk zo'n verbetering hebt zul je toch eerst moeten aangeven wat die verbetering dan behelst, met andere woorden, welk probleem van het oorspronkelijke wiel je nu eigenlijk hebt opgelost. Enkel stellen dat je van mening bent dat een vierkant wiel beter is, en dat een rond wiel daarom niet goed kan zijn (daarbij verwijzend naar een document waarin je dat zegt aan te tonen, dat pas in de verre toekomst gepubliceerd gaat worden) heeft nul komma nul waarde.
Of reageren daarop tijdsverspilling is, is een andere vraag. Hopelijk niet, en hopelijk helpt het sommige lezers van het topic begrijpen hoe de wetenschap wél te werk gaat. Het is namelijk de enige reden om dit soort topics een plaats te geven.
Voor mij zijn die issues helemaal niet relevant. Mijn stelling hier is eigenlijk dat het van een enorme durf getuigt dat iemand de moeite neemt zoiets complex te willen gaan uitwerken.
Dat heeft niks met durf te maken. Hooguit met motivatie of vastberadenheid. Maar je moet je afvragen of dat in dit soort gevallen verstandig is. De grens tussen durf en domheid is soms erg dun.
Wat wél met durf te maken heeft is het toegeven van eigen fouten. In het desbetreffende topic bespeur ik echter erg weinig reacties op het inhoudelijke commentaar (dat er wel degelijk was!) van sommigen, waarin onvolkomenheden in de theorie, onjuiste aannames en gevolgtrekkingen en dergelijke, werden blootgelegd. Kennelijk is er niet de wil of de durf om daarop te reageren.
Ik heb daar veel respect voor. Ik ben dus altijd voor een grotere diversiteit van theorien, ook wanneer ze niet volledig zijn.
Ik ben vooral voor een diversiteit aan toepasbare theorieën. Het liefst natuurlijk 1 theorie van alles, maar tot die tijd doen we het maar met wat we hebben.
Wanneer ons Natuurkundige beeld van de werkelijkheid na honderden jaren niet volledig is, kun je toch niet verwachten dat iemand een alternatief op papier zet in een paar jaar ?
De "grote theorieën", waar jij eerder naar verwees, zijn anders allemaal in niet meer dan een paar jaar tot stand gekomen.
Ik ben nieuwsgierig naar de motivatie van mensen om positief of negatief te staan tegenover bijvoorbeeld de "Eigen theorie van deeltjesfysica".
Negatief omdat er niks toetsbaars uitkomt, omdat het geldigheidsgebied niet is gedefinieerd en omdat de uitgangspunten niet worden genoemd. Het hele verhaal is niets meer dan een opsomming van de fantasieën van de auteur, die anders zijn dan de bestaande theorie, waaruit de conclusie volgt dat de bestaande theorie "dus" volkomen onjuist is. Met een theorie heeft het allemaal niets te maken. Het grootste deel is gebaseerd op een gebrekkig begrip van moderne fysica, kwestie klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.
Wetenschap is gebaat bij vooruitgang. Die vooruitgang bereik je door fouten en onvolkomenheden in theorieën op te sporen, uit te lichten en op te lossen.
Een mogelijke oplossing kan zijn om de bestaande theorie rigoureus op te schudden, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar voor je begint met opschudden zul je toch echt eerst de fouten en onvolkomenheden moeten aanwijzen.
Misschien is dat wel het grootste kritiekpunt: De opsteller van dit verhaal gaat hieraan voorbij, en gaat verder zó ongestructureerd te werk dat het een heilloze weg blijft.
Maar even terug naar de kern van jouw post: Je stelt de vraag over de zin van het opzetten van een nieuwe theorie, en je antwoord daarop is dat het van een enorme durf zou getuigen. Vind je zelf niet dat dat een bijzonder magere motivatie is? Is het feit dat iets durf vereist in zijn algemeenheid een goede reden om iets te moeten doen? Volgens mij niet. Het kan een persoonlijke motivatie zijn, zoals mensen ook gaan parachutespringen of bungee-jumpen. Maar dat wil niet zeggen dat je iets
moet doen of
moet waarderen enkel vanwege het feit dat het durf vereist.