De nederlandse spelling

[Schooljuf]

Je kan natuurlijk eerst even gaan zoeken naar de regels...

De officiële regel voor de tussen-s staat in het Groene Boekje. Meer uitleg over de invloed van het eerste woorddeel (want dat heeft wel degelijk grote invloed op het al of niet voorkomen van de tussen-s) staat op de website van Onze Taal.

[E.Desart]

Zonde van de tijd om je druk te maken over een tussen-s.

.........., dan zal ik je geen uitslover noemen.

Je kan natuurlijk eerst even gaan zoeken naar de regels...

Is dit onderdrukt cynisme en gewichtigdoenerij standaard in het Taalforum (vermoedelijk niet)?

Met dank voor deze links (gemeend)

1) De officiële regel voor de tussen-s staat in het Groene Boekje. 2) Meer uitleg over de invloed van het eerste woorddeel (want dat heeft wel degelijk grote invloed op het al of niet voorkomen van de tussen-s) staat op de website van Onze Taal.

1) Veel regel staat hier niet ....

Soms spreken we tussen twee delen een extra /s/ uit. Dat is een tussenklank*.

Die horen we soms ook in afleidingen*, bijvoorbeeld met -matig, -waard, -waardig en soms met -achtig, -loos en andere achtervoegsels*.

2) Dit geeft al meer zicht, waarvoor dank, maar legt mijn tabel nog niet volledig uit:

De uitslover (ik) heeft zijn tijd nog eens extra verloren:

http://img107.imageshack.us/img107/9240/sa...gengeluidva.png

[E.Desart]

Gewoon het laatste (vind dit ontmoedigend hier):

Na verder onderzoek:

Het probleem bij de -s- in samenstellingen heeft zelfs een bijlage opgeleverd in een kamerstuk over de Wet geluidhinder (1975-1976; stuk 13639, nr. 7, blz. 21-26). In deze bijlage komen twee hoogleraren Nederlands met argumenten voor geluidshinder, maar twee "hoogambtenaren" van TNO pleiten voor geluidhinder. Vandaar ook de Wet geluidhinder. Toen deze wet in de Tweede Kamer werd behandeld, is er zelfs nog een motie ingediend om de -s- weer in te voeren. Deze motie werd verworpen.

Uit Jan Renkema, Schrijfwijzer (tevens schoolboek academie journalistiek).

http://www.sdu.nl/catalogus/9789012108546

Ik kan deze kamervragen niet terugvinden op het net (te oud blijkbaar).

Conclusie: hier blijkt dus zwaar over nagedacht en gediscussieerd ...

WET VAN 16 FEBRUARI 1979, HOUDENDE REGELS INZAKE HET VOORKOMEN OF BEPERKEN VAN GELUIDHINDER

Integrale tekst Wet geluidhinder, 28 augustus 2006.

Dus heb ik de Wet Geluidhinder nagekeken en alle woordcombinaties met geluid uitgefilterd (638 woorden en met de nodige software natuurlijk). Hieruit alle unieke woorden gefilterd (eenvoudige afleidingen en/of meervoudsvormen als hetzelfde woord beschouwd)

WET VAN 16 FEBRUARI 1979, HOUDENDE REGELS INZAKE HET VOORKOMEN OF BEPERKEN VAN GELUIDHINDER.

Integrale tekst Wet geluidhinder, 28 augustus 2006.



voorbeelden uit deze Wet en bovenstaande tabel (1ste kolom met -s-, 2de zonder -s-):

Geluidwering, -werend: fout gebruikt volgens het Groene Boekje en niet opgenomen in van Dale.

Geluidszone en geluidzone beide gebruikt in zelfde wettekst.

Geluidsbelasting en geluidbelasting beide gebruikt in zelfde wettekst.

Geluidemmisie: fout gebruikt volgens van Dale, niet opgenomen in Groen Boekje.

Geluidsgevoelig: fout gebruikt volgens van Dale, niet opgenomen in Groen Boekje.

Ik hou hier geen rekening met woorden niet opgenomen in van Dale of het Groene boekje (logisch dat deze woordenlijsten niet noodzakelijk volledig zijn), maar alleen deze waar vergelijking mogelijk is.

Als dit taalkundig niet belangrijk is (woorden integraal deel van mijn beroepsactiviteiten), zie ik niet in waarom andere dingen taalkundig het (voor mij) wel zouden zijn.

Die verbindings-s is een chaos. En dit gaat niet alleen over gesproken, maar ook geschreven taal.

[taalprof]

Gewoon het laatste (vind dit ontmoedigend hier):

Misschien heb je meer aan de Technische Handleiding bij de officiële spelling, waar de regels op een wetenschappelijke manier worden beschreven. Stel je trouwens van de spellingregels ten aanzien van de tussenletter s niet al te veel voor, want die zijn alleen relevant voor de gevallen waar je eventueel een dubbele s zou willen schrijven. Voor de rest geldt het principe: schrijf een s als je een s uitspreekt. De spellingregels beregelen geen uitspraak.

Dat de uitspraak van de s, zoals jij dat formuleert, "een chaos" is, zal iedereen snel beamen. Ook de technische handleiding signaleert simpelweg dat er gevallen zijn waar zowel de variant met s als die zonder s voorkomt (en dus toegestaan is). Er is bij mijn weten nooit iemand geweest die een poging heeft gedaan om dat in het algemeen te beregelen.

[E.Desart]

taalprof,

Bedankt voor deze sympathieke reactie. Ik heb het document gedownload.

Het is wel een beetje grappig. Die s-regel is (deels) een cirkel-redenering.

1) Als je ze hoort schrijf je ze.

2) En afgeleid: en als ze geschreven is spreek je natuurlijk ook uit.

Dit is een beetje een non-regel.