Om het verhaal zuiver te houden, zouden we het hier over kosmische achtergrondstraling moeten hebben. Meestal als we het op Aarde over achtergrondstraling hebben gaat het vooral om radioactieve straling en kosmische nogal exotische deeltjes zoals neutrino's die voortdurend op ons botst en door ons heen vliegt grotendeels afkomstig van radioactief verval van stoffen in onze eigen planeet en verder van sterren, supernova's, pulsars, zwarte gaten en zo op ons af gestuurd wordt.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Kosmische_achtergrondstraling is warmte (magnetron golflengtes), dus heel iets anders.
De Big Bang zou 13,7 miljard lichtjaar geleden hebben plaatsgevonden in 1 punt. Toch is er niet 1 punt waar we nu naartoe kijken als we naar restanten van de Big Bang of welk ander stadium van de vorming van ons heelal kijken. Nee, in ELKE richting kunnen we met een beetje moeite tot heel dicht tegen die grens van 13,7 miljard lichtjaar aankijken. En dat geldt voor elk theoretisch observatorium op elke theoretische plek in het heelal. Dus ook de bewoners van planeet X, Y en Z geldt dit.
Als je op een bolletje staat en vanaf elk pleje van dat bolletje de ruimte in staart, krijg je de indruk dat de ruimte om je heen een grote bolvormige ruimte is met een straal van 13,7 miljard lichtjaar. Maar feitelijk kijk je naar de Big Bang, 1 punt. (zie voetnoot) En alles wat je ziet tussen je eigen neus en die Big Bang ligt allemaal op een tijdlijn, niet op een afstand zoals je die op aarde ervaart. En zelfs op aarde heb je met verschillende tijdlijnen te maken. Een bliksemflits zie je in een fractie van een seconde, de donderslag hoor je pas seconden later. De zon staat al zover weg dat je niet ziet hoe die er nu uitziet, maar hoe die er meer dam 8 minuten geleden uitzag. Van de meest nabije ster Proxima Centauri zie je hoe die er 4,2 jaar geleden uitzag.
Overigens meten astronomen meestal niet in lichtjaren maar in parsec
http://en.wikipedia.org/wiki/Parsec
(voetnoot) Door dat besef dat je in alle richtingen naar de Big Bang kijkt, snap je misschien ook dat die straling nog steeds vanuit elke richting op ons af komt.
De kosmische achtergrondstraling was op het moment van het ontstaan extreem hoog-energetisch. Wees blij dat je dat niet hebt meegemaakt. Het is net als wij al 13,7 miljard jaar door het heelal aan het reizen en zolang het heelal noch implodeert, noch een uiterste limiet bereikt, zal die straling blijven reizen. Alleen rekt het natuurlijk voortdurend uit. 1/10 lichtjaar na de Big Bang was het "volume" van het heelal 1/2500000 van wat het nu is, dus zoveel is die achtergrondstraling "verdund" geraakt.