Terugkijken in de tijd naar de Big Bang

[storm]

Al enige tijd lees ik hier de vaak interessante topics, met name in de "sterrenkunde en ruimtevaart" fora.

Ik heb geen wetenschappelijke opleiding genoten, maar ik vind alles wat met het heelal te maken heeft bijster interessant.

Nu loop ik al een tijdje met de volgende vraag rond;

Hoe verder we in de ruimte kijken, hoe verder je feitelijk in de tijd terugkijkt.

Eigenlijk kijk je dus welke kant je ook op kijkt terug naar één punt.

Hoe kan het dan zijn dat de hemel zo donker is, als de oerknal theorie juist is?

Je kijkt toch, waar je ook heenkijkt naar dit punt terug? (en dit was toch een redelijk lichte gebeurtenis..)

Alvast bedankt voor het meedenken,

Groeten,

Rene

[the_ninth_bit]

ik ben maar een scholier dus ik zou dit brutaal kunnen vereenvoudigen maar ik denk dat het donker is omdat er bij de Big Bang waarschijnlijk niet eens licht was!

Een lichtstraal wordt uitgezonden als een elektron terugspringt naar de schil waar hij oorspronkelijk opzat(maar waar hij niet meer opzat doordat er energie werd toegevoegd). Aangezien er bij de Big Bang nog helemaal geen atomen bestonden konden die elektronen niet terugspringen en was er dus volgens mij geen licht waardoor je probleem opgelost is. Het feit dat de hemel zo donker is bevestigt dus net de oerknal theorie.

[gouwepeer]

We zien het licht wat ons net heeft berreikt.

Met andere woorden:

Een ster die 100 lichtjaar ver weg staat heeft dus 100 jaar nodig om "ons" te bereiken.

We kijken in dit geval dus 100 jaar terug in de tijd.

Aangezien massa niet het lichtsnelheid kan halen en fotonen wel met het lichtsnelheid reizen en alles vanuit de oerknal komt is het licht van de oerknal ons dus allang voorbij.

Het enige wat we nog zouden kunnen "zien" is de warmte die is blijven hangen tijdens de oerknal.

[Phys]

Zoek eens op "surface of last scattering". Bijv. hier.

Een leuke, verwante paradox is de Paradox van Olbers: lichtbronnen (sterren) zijn gemiddeld uniform verdeeld, de kans dat in een willekeurige richting een ster te zien is is eindig, en het heelal is oneindig groot (dit zijn de aannames). Waarom is het heelal dan niet in alle richtingen even fel als de zon, sterker nog: donker in bijna alle richtingen?

[ad1956]

Ik zie 2 mogelijkheden waarom de hemel niet geheel verlicht is.

1) Het heelal is dijt zo snel uit dat verafgelegen stelsels zich sneller dan het licht van ons verwijderen, zodat hun licht ons nooit kan bereiken.

2) Ons heelal is een enorm zwart gat in een nog veel groter heelal. (schaalvergroting c.q. schaalverkleining)

Bij een zojuist ontstaan 'zwart gat' is de druk in het centrum zo hoog is opgelopen, dat ter plaatse materie zich begint te onttrekken aan deze druk d.m.v. schaalverkleining.....( atomen verkleinen oneindig hun 'normale' afmeting onder invloed van deze enorme druk)

Deze 'ontsnapte' en 'schaalverkleinde' materie ondervindt nu geen invloeden meer van de niet-schaalverkleinde materie in het zwarte gat en schept alzo een nieuwe 'orde'.( Lees 'n nieuw tijd-ruimte continuum) Zij hoopt zich gedurende het ontsnappingsproces op tot een oer-ei dat een 'big bang' veroorzaakt. Zo ontstaat er in het zwart gat dan een buitenwaardse druk alle richtingen, waardoor slechts op de buitenste mantel van het zwarte gat een singularietijd blijft bestaan. In wezen kent een zwart gat dus 2 realiteiten.

Een voor de waarnemers in het buiten gelegen gebied en een andere voor waarnemers binnenin het zwarte gat.

Licht van sterren dat de buitenschil van ons 'heelal' bereikt, wordt derhalve onmiddelijk opgeslurpt door de singularietijd van de schil.

Het gaat pas echt duizelen wanneer je bedenkt, dat in de nieuwe ontstane tijd-ruimte zich ook weer zwarte gaten zullen vormen, waarbinnen het hierboven beschreven proces zich zal voltrekken.

[The Man]

Zou het tevens niet zo kunnen zijn dat we niet overal licht treffen omdat een hoop sterren inmiddels al gedooft zijn of zwarte gaten zijn of opgeslokt zijn door. En dat derhalve hun licht ons al bereikt heeft voordat de mensheid bestond? Ninth bit's reactie is m.i. ook de mijne, ik gaf de bovenstaande hypothese enkel als idee...

[MacHans]

We zien wel degelijk licht van alle kanten op ons af komen. Het is alleen geen zichtbaar licht (valt niet binnen ons sprectrum). Ben je bekend met de term kosmische achtergrondstraling? Dit is in feite ook licht, maar dan van een andere golflengte, waardoor wij het niet direct kunnen waarnemen, maar gelukkig hebben we daar tegenwoording apperatuur voor.

Deze achtergrondstraling is afkomstig van de oerknal, maar aangezien het heelal erg is uitgedijd sinds die tijd, is ook de straling min of meer verdunt. Daarom is de golflengte groter geworden (milli- in plaats van nanometers). Eigenlijk is het hele heelal nog 'warm' door de oerknal.

[stormie]

Beetje late reactie van mijn kant, maar evengoed bedankt voor de reacties!

De term "cosmische achtergrondstraling" is mij idd bekend dus had ik hier eerder aan moeten denken

Bedankt voor de tip MacHans en Phys

Groeten René

[parabolium]

Hallo,

Wellicht is deze vraag eerder gesteld en beantwoord maar kan mij iemand uitleggen waarom

wij bv met de hubble wel 13 miljard jaar kunnen "terugkijken"

maar het niet lukt om zover terug te kijken zodat we de oerknal kunnen zien.

Veronderstellend dat er een oerknal is geweest---

En indien wij nu licht kunnen zien van een object dat 13 miljard geleden is "uitgezonden"

betekend dit dan ook dat wij ons vanuit onze positie 13 miljard jaar met lichtsnelheid

hebben gedistantieerd van dat betreffende object?

Het licht van precies 13 miljard jaar geleden wordt maar één keer uitgezonden.

Als wij het dan nu waarnemen betekend het toch dat wij dat licht 13 miljard jaar

vooruit zijn gebleven ??

Ben geen kenner van de materie.....en krijg er een hoofdkronkel van

Dus een verhelderend antwoord zou welkom zijn....

mvgr

Marcel

[Phys]

Zie hier. Pas ongeveer 300.000 jaar na de oerknal was het heelal genoeg afgekoeld voor protonen en elektronen om te combineren, en om de achtergrondstraling te vormen. Dit is de zogenaamde "surface of last scattering".

[parabolium]

dat stuk is helder

En indien wij (hubble) nu licht kunnen zien van een stelsel dat 13 miljard geleden is "uitgezonden"

betekend dit dan ook dat wij vanuit onze positie gezien 13 miljard jaar minimaal met lichtsnelheid

hebben gedistantieerd van dat betreffende object?

Immers dat licht heeft ons 13 miljard jaar niet bereikt terwijl wij ( ons stelsel)

in den beginne toch (relatief gezien) naaste buren geweest zouden moeten zijn.

[The Man]

Het uitdijen van het heelal heeft er tevens (dus niet enkel de uitdijing) voor gezorgd dat de afstand tussen ons en de uiterste objecten 13miljard lichtjaar is. Tevens valt hieruit te concluderen dat het heelal ouder is dan de 13,7 miljard jaar. Dit omdat de objecten die licht uitzenden eerst nog de tijd moeten hebben gehad om tot stand te komen. Dus de sterren en melkwegstelsels aan de waarnemingshorizon zijn zelf eveneens enkele miljarden jaren oud. Het licht dat zij uitzenden doet er dan nog eens 13,7 miljard jaar over om ons te bereiken.