Wat is een jongen/man/meisje/vrouw?

[Stormbeest]

Stel een willekeurig persoon eens de volgende vraag: "Wat is een man?" Heel waarschijnlijk krijg je een reactie in de trant van: "Wat is dat nu voor een vraag?! Ik kan heel goed als ik om mij heen kijk wie een vrouw is en wie een man!" Stel vervolgens aan die persoon de vraag wat voor hem/haar de definitie van een man is. Als die daarop de lichamelijke kenmerken van het begrip "man" opsomt, zeg dan: "Ha, dus iemand van 10 jaar met een penis noem jij een man??" Wellicht krijg je als antwoord iets als: "Nou nee, dat is een jongen." En daarmee zijn we dan bij de kwestie gekomen. De vraag is níet wat het verschil is tussen een man en een vrouw, maar wat het onderscheid is tussen een man en een jongen, en tussen een meisje en een vrouw. Dat is namelijk allesbehalve duidelijk. Voor de wet ben je een man of vrouw vanaf je achttiende, maar volgens mij zullen de mensen je vreemd aankijken als je iemand van 19 een man noemt. Dat is toch een jongen? Daarentegen vindt niemand het raar als je van je partner van 24 jaar zegt: "Het is een lief meisje/lieve jongen." Een ouder zal een zoon of dochter van rond de 25 volgens mij zo goed als altijd een jongen of meisje, en nooit een man of een vrouw noemen. Op het huwelijk van mijn zus, 5 jaar geleden, zei mijn moeder in de toespraak over de echtgenoot van mijn zus, toen 24: "Kortom, Stefan was en is geen gewone jongen." Nu is het al lang bekend dat iemand van 24 nog steeds een jongen is, dus daar is niets bijzonders aan. Ik vraag me echter af of ze dat ook zou gezegd hebben als hij op de dag van het huwelijk 34 was in plaats van 24.

Kortom, het is volstrekt onduidelijk wie een man is. Voor een vrouw geldt net hetzelfde. Ik hoor veel mensen al zeggen: "Het hangt af van hoe ze zich gedragen." Toch zal iemand van 20 jaar volgens mij, ongeacht hoe hij zich gedraagt, altijd een jongen of meisje genoemd worden, en nooit een man of een vrouw, behalve dan in de media. Wat verstaan jullie eigenlijk onder een man of vrouw? Vanaf welke leeftijd is iemand voor jullie een man of vrouw of niet langer een jongen of een meisje, of welke andere factoren zijn daartoe bepalend? En is dit iets dat in veel talen voorkomt, dat onduidelijke verschil tussen een jongen en een man, en tussen een meisje en een vrouw? Of zijn andere talen daar duidelijker in?

[anusthesist]

Dat is namelijk allesbehalve duidelijk.

Volgens mij is dat heel duidelijk:

Jongen = kind van het mannelijk geslacht

Man = mens van het mannelijk geslacht

Elke jongen is een man, maar niet elke man is een jongen (de andere definities hierbij even achterwege gelaten, man kan soms verwijzen naar een vrouw etc.)

Voor de wet ben je een man of vrouw vanaf je achttiende, maar volgens mij zullen de mensen je vreemd aankijken als je iemand van 19 een man noemt.

Dat heeft niet maken met een onduidelijkheid in definities, maar in het gebruik. Een persoon die zich volwassen gedraagt en 17 jaar is noem je ook geen kind meer, terwijl iemand van 40 jaar die onder rokjes gluurt door veel vrouwen als een kind wordt afgestempeld. Het heeft dus meer met de intentie te maken dan met wat het daadwerkelijk betekent. Zo gedragen veel onvolwassen meisjes zich tegenwoordig als echte vrouwen hoewel ik ze nog steeds te kinds vind. :eusa_whistle:

[Stormbeest]

Volgens mij is dat heel duidelijk:

Jongen = kind van het mannelijk geslacht

Man = mens van het mannelijk geslacht

Elke jongen is een man, maar niet elke man is een jongen (de andere definities hierbij even achterwege gelaten, man kan soms verwijzen naar een vrouw etc.)

Dus iemand van 24 is überhaupt een kind? Want zoals ik zei wordt zo iemand vrijwel altijd, ongeacht zijn gedrag, een jongen genoemd.

Dat heeft niet maken met een onduidelijkheid in definities, maar in het gebruik. Een persoon die zich volwassen gedraagt en 17 jaar is noem je ook geen kind meer

Niet "een kind", maar wel "een jongen".

[anusthesist]

Dus iemand van 24 is überhaupt een kind?

Dat zeg ik niet. Je moet 2 dingen goed uit elkaar houden hier:

1) De officiele definities

2) De intentie en interpretatie van het woord

In 1 zie ik geen inconsistentie, maar wel in 2. Dit is zo omdat iedereen een andere betekenis geeft aan een woord.

Iemand van 20 is geen jongen, maar een man. Hij kan er wel uitzien als een jongen in plaats van een man (jongensachtig) en daarom kun je hem een jongen noemen. Of hij gedraagt zich nog heel erg als een kind, dus als een jongen.

Niet "een kind", maar wel "een jongen".

Dat is ook correct, want jongen = kind van het mannelijk geslacht.

[Stormbeest]

2) De intentie en interpretatie van het woord

In 1 zie ik geen inconsistentie, maar wel in 2. Dit is zo omdat iedereen een andere betekenis geeft aan een woord.

En om 2 gaat het. Een woord wordt in de praktijk niet altijd op dezelfde manier gebruikt als in het woordenboek.

Iemand van 20 is geen jongen, maar een man.

Volgens de officiële definitie niet, maar in de praktijk wordt die net wél altijd een jongen genoemd. Meer nog, veel mensen zullen je aangapen als je met "die man" naar iemand van 20 verwijst.

Hij kan er wel uitzien als een jongen in plaats van een man (jongensachtig) en daarom kun je hem een jongen noemen. Of hij gedraagt zich nog heel erg als een kind, dus als een jongen.

Zoals ik zei wordt iemand van 20 altijd, ongeacht hoe hij eruit ziet en hoe hij zich gedraagt, een jongen genoemd.

[WendyTje]

Zoals ik zei wordt iemand van 20 altijd, ongeacht hoe hij eruit ziet en hoe hij zich gedraagt, een jongen genoemd.

Niet in de kranten en dergelijke, daar wordt altijd gesproken van een man van 20 jaar (of zelfs, een man van 18 jaar), maar wel over een jongen van 17. Of dat qua gedrag nou wel of niet kloppend is, zo is de definitie. (Ik voel me ook al lang geen meisje meer, maar om nou te zeggen volwassen vrouw....)

[Stormbeest]

Nu ja, ik was vergeten erbij te zetten: "behalve in de media".

[317070]

Nu ja, ik was vergeten erbij te zetten: "behalve in de media".

Misschien dat dit ook iets te maken heeft met je peer-groep? Ik kan me best voorstellen dat ik 2 jaar geleden over de mannen van het 3e jaar zou spreken... en die zijn 20 jaar oud. Misschien dat je samen met je peergroep de leeftijd van 20 jaar al even voorbij zijn, en dus van jongens spreken ipv mannen, omdat je ze (al dan niet terecht) nog niet als volwassenen ziet.

[druijf]

Betekenis van taaluitingen hangt niet alleen af van semantische waarden van woorden, maar ook van onze ideeën van de omgeving/wereld en de context waarin een taaluiting gemaakt wordt. Onze kijk op volwassenheid bepaalt dus ook of we spreken over jongen of man. Ook maakt het uit in welke omgeving je het zegt. In een juridische context zul je al gauw spreken over een man van 18 jaar.

[Chyr0n]

Eens met druijf

Ik snap niet dat er gezegd wordt dat iemand van het mannelijk geslacht (van bijv. 20jaar oud) of als 'man' of als 'jongen' dient te worden bestempeld. Waarom is niet beide mogelijk.. een jong meisje zal misshien naar diegenen verwijzen als 'die man' terwijl de buurman het heeft over de buurjongen ipv - man..

Trouwens een oplossing is het gebruik van 'jongeman'

[Rhiannon]

Betekenis van taaluitingen hangt niet alleen af van semantische waarden van woorden, maar ook van onze ideeën van de omgeving/wereld en de context waarin een taaluiting gemaakt wordt. Onze kijk op volwassenheid bepaalt dus ook of we spreken over jongen of man. Ook maakt het uit in welke omgeving je het zegt. In een juridische context zul je al gauw spreken over een man van 18 jaar.

Precies druijf, het hangt allemaal af van de context.

Een trainer/coach zal, ook tegen een groep kinderen van een jaar of acht bestaande uit louter jongens, rustig zeggen: "Kom op mannen....". Een groep met meisjes, zelfs als er geen enkele jongen bij is, wordt aangesproken met: "Jongens, vandaag gaan we....".

Voor een moeder/vader zal een kind altijd een jongen/meisje blijven, al is het kind in kwestie 72. Ik heb een moeder van 92 haar zoon van 72 eens als volgt horen aanspreken: "Theo, houd je mond, je bent nog maar een jongen, je komt net kijken!"

[JohnnyLamb]

Dus iemand van 24 is überhaupt een kind?

In feite is iedereen, ongeacht zijn of haar leeftijd, een kind (van zijn/haar ouders) :eusa_whistle:

[Stormbeest]

Misschien dat dit ook iets te maken heeft met je peer-groep? Ik kan me best voorstellen dat ik 2 jaar geleden over de mannen van het 3e jaar zou spreken... en die zijn 20 jaar oud. Misschien dat je samen met je peergroep de leeftijd van 20 jaar al even voorbij zijn, en dus van jongens spreken ipv mannen, omdat je ze (al dan niet terecht) nog niet als volwassenen ziet.

Zou kunnen, maar ik heb het ooit al meegemaakt dat iemand van 19 iemand van 30 “een jongen” noemde.

In een juridische context zul je al gauw spreken over een man van 18 jaar.

Ik heb het nog nooit meegamaakt dat iemand van 18 een man genoemd werd, in gelijk welke context.

Voor een moeder/vader zal een kind altijd een jongen/meisje blijven, al is het kind in kwestie 72. Ik heb een moeder van 92 haar zoon van 72 eens als volgt horen aanspreken: "Theo, houd je mond, je bent nog maar een jongen, je komt net kijken!"

Waarom toch? Dat hun zoons en dochters ook mensen zijn, en dus ooit volwassen worden, is een inzicht dat veel ouders vreemd is. Bij míj zou dat anders zijn als ik kinderen had. Een zoon of dochter van 15 zou ik ook wel zo aanspreken, maar een van 30 zeker niet, laat staan een van 72.

Ik snap niet dat er gezegd wordt dat iemand van het mannelijk geslacht (van bijv. 20jaar oud) of als 'man' of als 'jongen' dient te worden bestempeld.

Dat is omdat dat boekdelen spreekt over hoe algemeen gedacht wordt over personen van 20-30 jaar.

[Rhiannon]

....Waarom toch? Dat hun zoons en dochters ook mensen zijn, en dus ooit volwassen worden, is een inzicht dat veel ouders vreemd is. Bij míj zou dat anders zijn als ik kinderen had. Een zoon of dochter van 15 zou ik ook wel zo aanspreken, maar een van 30 zeker niet, laat staan een van 72....

Ik vermoed dat het ermee te maken heeft dat je, zolang je over je kinderen denkt als jongen/meisje, je er niet bij neer wil of hoeft te leggen dat je zelf ouder wordt. Hoeveel mensen denken over zichzelf dat ze jonger en jeugdiger zijn dan ze in werkelijkheid zijn? En zijn er niet veel mensen op leeftijd die denken dat ze nog van alles kunnen, ja zelfs nog een hele toekomst voor zich hebben, terwijl hun verleden veel meer jaren telt dan ze aan toekomst zelfs maar kunnen hopen te krijgen.

[Stormbeest]

Ik vermoed dat het ermee te maken heeft dat je, zolang je over je kinderen denkt als jongen/meisje, je er niet bij neer wil of hoeft te leggen dat je zelf ouder wordt.

Als het om die reden is, neem ik aan dat ík er geen moeite mee zou hebben dat een zoon of dochter van 35 of ouder een man of vrouw zou zijn, want ik vind het net helemaal níet erg ouder te worden, integendeel. Ik ben nu nog maar 26, maar ik heb de indruk dat veel mensen van die leeftijd helemaal níet graag ouder willen worden, integendeel, ze zouden heel hun leven 20 willen blijven, dat maak ik op uit wat ze zeggen. Ik neem dus aan dat ik over 20 jaar nog steeds graag ouder zal worden.