De whereabouts invullen betekenen dat je steeds aangeeft waar je op elk moment van de dag bent, zodat men onverwachte dopingcontroles kan doen. Ietwat langer nablijven op een fuif, een bioscoopbezoek, alles moet blijkbaar worden doorgegeven. Voor een tennisser is dit minder evident dan bijvoorbeeld voor een voetbalploeg, net omdat die eersten zich volgens winst of verlies van een wedstrijd zich 12u later al dan niet op het vliegtuig kunnen bevinden richting 'andere kant van de wereld'. En omdat zij individuele spelers zijn die geen ganse ploeg achter zich hebben die dit mee helpen opvolgen. Je leest trouwens dat vele topsporters heel wat moeite hebben met het systeem omdat het soms niet werkt (de computer accepteert jouw ingave van waar je bent, niet) en anderzijds omdat heel wat spelers er onvoldoende aan denken om dit door te geven.
Voor Malisse betekent dit vermoedelijk het einde van z'n tenniscarrière.
Voor Wickmayer is dit een heel ernstige opdoffer, aangezien ze net de wereldtop 20 was binnen geschoven. Zij kan dus een jaar lang geen enkel punt bijeen sprokkelen en zal weer verder wegzakken in de wereldrangschikking. Men berekende dan ook al dat het daarenboven nog 1 à 2 jaar extra zal kosten vooraleer zij terug voldoende punten bijeen kan sprokkelen om tenslotte te komen waar ze nu stond: de 18de plaats. Alles bij elkaar genomen, zal het haar dus mogelijks zo'n 3 jaar tijd kosten om weer te komen op het punt waar ze zich nu bevindt, voor zover zij natuurlijk nog ooit het niveau kan bereiken dat zij nu bereikt had.
Beroep is in principe mogelijk, maar dat kan enkel in Lausanne. En bovendien is dit beroep niet opschortend. De strafmaat blijft dus gelden. Verder verwacht men dat het maanden duurt vooraleer zo'n zaak van start kan gaan, en het nog een hele tijd duurt vooraleer mensen met een niet-Belgische nationaliteit zich hebben ingewerkt in de materie en dus kunnen komen tot een uitspraak. De kostprijs schat men ook op redelijk hoog, waardoor zelfs vele sporters zich dit eigenlijk niet zouden kunnen permitteren, al zal dit bij deze sporters minder van belang zijn.
De rechter van de Vlaamse dopingcommissie die de uitspraak deed, Bart Meganck, zou zogezegd niet anders gekund hebben dan 1 jaar schorsing uit te spreken aangezien dit de minimumstraf is die het decreet oplegt. Anderen (oa. dr. Goossens, die het decreet heeft helpen opstellen) stelt dat dit helemaal niet de bedoeling was van het decreet en dat men ten onrechte het decreet tot de letter heeft opgevolgd. En dat men helemaal niet naar de geest van het decreet heeft gehandeld.
Ik kan momenteel niet anders dan meevoelen met deze 2 mensen en dit zien als een straf die helemaal niet in proportie is met de ernst van hun 'misdaad'. Ik merk bovendien dat de één de schuld doorschuift naar de ander: Goossens beweert dat de geest van de wet niet is gevolgd, de rechter kan zgz. niet anders dan de minimumstraf uitspreken (1 jaar schorsing). De ene politieke partij verwijt de ander dat zij destijds het decreet heeft opgesteld én goedgekeurd, de andere politieke partij zegt dan weer dat het decreet wél goed is, maar dat de geest ervan niet werd gevolgd en dat de huidige minister van sport z'n verantwoordelijkheid maar moet nemen en dus hiertegen moet optreden enz... Typisch een staaltje dus van 'ik ben niet de schuldige, het ligt aan de ander!'. :eusa_whistle:
Vandaar dat ik m'n frustratie tegenover die rechter nog zeker wil nuanceren als blijkt dat die inderdaad verplicht is om de letter van de wet te volgen en dus niet anders kon dan 1 jaar schorsing uit te spreken (en dus de carrière van deze spelers die geen doping gebruikten definitief te beëindigen of minstens serieus te fnuiken). Alleen klopt dit volgens mij niet en kan een rechter wel degelijk handelen naar de geest van de wet...
Dus, mijn vragen:
- Klopt het dat de rechter niet anders kon dan minstens 1 jaar effectieve schorsing uit te spreken aangezien dit zo opgenomen was in het decreet?
- Kan een minister hier iets tegen ondernemen, aangezien er volgens mij nog steeds scheiding der machten geldt?
- Is het niet de bedoeling van een straf dat die in proportie is met de misdaad? Ik kan verkeerd geïnformeerd worden, maar tot nu toe lees ik enkel reacties van mensen die dit een heel zware straf vinden, alsof men een voorbeeld wil stellen voor de wereld...
overzicht: 1 jaar schorsing (De Standaard)
een overzicht van het probleem in 8 vragen en 8 antwoorden (De Standaard)
mogelijkheden over beroep
Ik hoop dat jullie er met m'n beschrijving & deze links een beetje uitkomen, want ik kan eigenlijk onvoldoende inschatten of dit voldoende stof oplevert om een zinnig antwoord te geven op m'n vragen...
Dido
