Ja, maar het punt is dat mij is vertelt door betrouwbare mensen van wie ik de naam niet ga noemen
Als je googlet met Tidal Forces vind je véle betrouwbaar uitziende sites, t.e.m. sites die aan universiteiten vasthangen, die de achterste getijdenbult van de aarde verklaren met een centrifugaaleffect :eusa_whistle: .
Ikzelf zie er ook betrouwbaar uit en doe mijn best dat te zijn ( ](*,) ) maar ik kan ook de plank misslaan. En dan nog, ook al is iets goed bedoeld, dan nog kan het uit een context gehaald worden of simpelweg verkeerd geïnterpreteerd.
zou best kunnen, wil ik niet tegenspreken.hebben we nu wel een mechanisme dat in de buurt komt:
- meteorietinslag en massale basaltuitvloeiing => wijziging van de geometrie van de maan
Dat kan dan alleen door die inslag zélf gekomen zijn, en dat is dus een zeer kortdurend gebeuren. Door het uitvloeien van basalt zelf (wat binnen het systeem gebeurt), verlegt die as zich niet, maar kun je beter spreken van een herschikking van deeltjes rondom die as.- rotatie-as verlegt zich, wijziging in impulsmoment, op zich niet erg, maar toch wel destabiliserend
dát wil ik wél tegenspreken,- wegens gravitatieverschil door afstand: slingerende rotatiebeweging
Die extra of mindere zwaartekracht waar jij op wijst wijst namelijk loodrecht op de bewegingsrichting van de draaiingsas, en zal dus bij de draaiing rond de as van de aarde weg voor evenveel vertraging zorgen, als dat ze voor versnelling zorgt bij de draaiing terug richting aarde.
Zou kunnen, maar wáár die wrijving ook vandaan komt, dát is wat voor de afremming van de draaing zorgt ná de vermeende inslag (die op zich van alles aan die draaiing veranderd zou kunnen hebben)- vloeibare kern die onstabiele beweging afremt via wrijving.
Zodra die misvormde maan dan nét geen hele draaiing meer kan volbrengen schommelt ze uit tot de energetisch gunstigste situatie. Net als een schommel die in volle vaart over de kop blijft gaan, net zo lang tot ze voldoende is afgeremd door de luchtwrijving om nét niet meer over de kop te kunnen, en dan nog een tijdje uit blijft schommelen met steeds kleiner worden amplitude tot ze uiteindelijk gewoon stil naar beneden hangt.
Hoe dan ook, ook een perfect bolvomige en massasymmetische maan zou uiteindelijk (door wrijving) tot stilstand gekomen zijn. Welke zijde uiteindelijk naar de aarde gekeerd zou blijven werd dan eerder een kwestie van kansen. Is er een asymmetrische massaverdeling dan kun je voorspellen welke kant uiteindelijk naar de aarde gekeerd zal blijven zoals je zegt (of zoals je zegslieden zeggen).
