Chromeren / verchromen

[Candelar]

Hoi beste mensen,

net nieuw hier en daarbij ook nog eens leek op het gebied van scheikunde en chemie. Dus vergeef me als ik m'n topic niet helemaal op de juiste plaats heb gesteld.

Ik ben van plan zelf te gaan chromeren. En ik heb wat hulp nodig want ik weet niet hoe, en er is na 3 uur zoeken op het internet nog niets duidelijks uit gekomen. Ik wil niet chromeren met een potje azijn en een accu, ik wil het doen dmv het werkstuk eerst vernikkelen/verkoperen (tips daarbij zijn óók welkom) en daarna het werkstuk in een zuurbad te leggen en een blokje chroom....

Op veel (andere) forums zie ik als reactie op dit soort vragen staan 'niet aan beginnen, uitbesteden'; dat is voor mij géén optie. Ik ben (beginnend) ontwerper, en ga zelf mijn ontwerpen verchromen. Omdat het heel frequent gaat voorkomen, en ik wil gaan 'spelen' met verchroomde oppervlakken is uitbesteden géén optie.

Wat ik graag wil weten is:

- Hoe kan ik (redelijk veilig) zelf chromeren?

Van een beetje zout- zwavelzuur ben ik niet vies.. . Maar processen waar cyanides ed. aan te pas komen wordt

voor thuis toch weer een beetje eng denk ik..

- Waaruit bestaat het zuurbad? (chemicalieën)



Ik hoop dat er iemand is die mij hier wat meer informatie over kan verschaffen, of evt. boeken/infobronnen weet waar ik dat kan uithalen (want ook boeken over verchromen/galvaniseren) liggen helaas niet voor het oprapen...

alvast bedankt!

[robj]

Heb je al eens ge-google-d op "chrome plating"?

Verchromen is een vak apart, maar misschien word je - afhankelijk van je eisen - hier iets wijzer van.

Er zijn "chrome plating kits" verkrijgbaar.

Verchromen gebeurt normaalgesproken niet met cyaniden maar met chroomzuur.

Bereid je wel voor op een avontuur, want men adviseert niet voor niets om er niet zelf aan te beginnen.

[Burgie]

- Hoe kan ik (redelijk veilig) zelf chromeren?

Door o.a. ZEKER de 'risk'- en 'safety'-zinnen te bekijken (en daarmee verwijs ik naar chroomzuur).

[Candelar]

Heb je al eens ge-google-d op "chrome plating"?

Bereid je wel voor op een avontuur, want men adviseert niet voor niets om er niet zelf aan te beginnen.

Neej, daar had ik niet op gezocht; en een eerste google actie levert al het één en ander op; een divers aantal boeken waar ik waarschijnlijk zeker in geinteresseerd ben.

En ik bereid me zeker voor op een avontuur Maar wel een leuke en interessante!

Bedankt zover....

(maar laat het niemand ervan weerhouden nog meer reacties te sturen natuurlijk

[Marko]

Ik zou je dringend willen adviseren om allereest de adviezen van de voorgaande posters goed ter harte te nemen.

Voor de duidelijkheid: Je geeft zelf al aan dat het merendeel van de adviezen is om er niet aan te beginnen. Daar bovenop krijg je tot tweemaal toe de waarschuwing dat chroomzuren (en -zouten overigens ook) gevaarlijk zijn. Er zijn ernstige gezondheidsrisico's mee verbonden, onder andere in verband met kanker.

Zwavelzuur is wat dat betreft veel minder eng, als je dat knoeit merk je het meteen, en het verwijderen is eenvoudig. Doe je dat bijtijds, dan levert het geen blijvend letsel op. Dit alles is niet het geval bij het gebruik van chroomhoudende chemicaliën.

Ik begrijp je argumenten om het werk niet uit te willen besteden. Daarom zou ik je adviseren om in de leer te gaan bij een vakman, en de kennis die je op die manier opdoet, waaronder dus de noodzakelijke veiligheidshandelingen, te benutten voor je eigen projecten.

[boer]

hallo beste vrienden,

Ikzelf heb als jonge knaap in een firma gewerkt waar men oude of vervrongen autobumpers opkocht op autokerkhoven en deze terug bracht naar een nieuwe.

Wij deden alles zelf , rechtslagen, afslijpen, verkoperen - Verchromen.

Wanneer de bumpers terug recht waren en terug in vorm waren werden die volledig afgeslepen tot op het blootijzer om de bulten die ontstaan waren door het slagen van de hamer enz. ook mocht er geen oude chroom aanwezig zijn op de bumpers, ook inox werd er gedaan.

Daarna gingen de bumpers in een bad waar zij ontvet werden, daarna werden de bumpers verkoperd en gepolijst met een ronddraaiende polijstdoek( zoals een slijpsteen ) wanneer dit gedaan was gingen de bumpers in het chroombad, de bumpers bleven enige tijd in het chroombad en werden er dan uitgehaald en werden opgehangen boven het chroombad na enige tijd werden de bumpers verpakt in plastiekfolie en verkocht naar garages of carroseries. dit was een goedkopere oplossing voor de eindverbruiker dan een nieuwe te moeten kopen voor zijn wagen.

Ik kan mij nog herrinneren dat het in het chroomkot hard stonk aan chemicalen en dat er maar 1 werknemer mocht werken en die had een schort en lange wanten aan, wij als plaatslagers mochten nooit daar vertoeven, maar wij moesten wel daar passeren om naar onze atelier te gaan.

Door het fijt dat de bumpers verkoperd en gepolijst werden moest de chroom eindlaag niet gepolijst worden.

Ik kan wel nog vertellen dat de firma al zeerlang niet meer bestaat en het ook geleden is dat ik daar werkte (1959 - 60 )

De firma noemde Fait Bumper Service, Ritwegerlaan, Machelen bij Brussel

Wat ik ook nog kan vertellen is dat ik nu bijna doof ben van op de ambeelden en de bumpers te slaan, ja er waren geen gehoor beschermers zoals nu wet zou zijn en wij waren jong en wij sloegen er maar oplos, een bende jonge gasten bijelkaar.