Forumregels
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
Gebruikersavatar
physicalattraction
Moderator
Artikelen: 0
Berichten: 4.163
Lid geworden op: do 30 mar 2006, 15:37

Re: Draait de aarde onder me door?

-als de persoon niet te ver springt, zal theta niet gigantisch variëren, laat staan het kwadraat van de afgeleide van theta.
Ik ben het wel eens dat je deze term mag verwaarlozen, maar niet met je redenering. Theta varieert namelijk ook al best wel behoorlijk als de persoon niet zou springen, de aarde draait gewoon lekker door.
\(\dot{\theta}\)
is ongeveer de rotatiesnelheid van de aarde, dus
\(\frac{2 \pi}{24 \cdot 3600 s} = 7,3 \cdot 10^{-5} s^{-1}\)
. Hiermee is de tweede term ongeveer
\(6,4 \cdot 10^{6} m \cdot (7,3 \cdot 10^{-5} s^{-1})^2 = 0.034 m s^{-2}\)
. De eerste term is de valversnelling, bijna 300 keer zo groot.
Gebruikersavatar
kotje
Artikelen: 0
Berichten: 3.330
Lid geworden op: vr 28 apr 2006, 12:30

Re: Draait de aarde onder me door?

physicalattraction schreef:@EvilBro: hierbij vergeet je dat het object zelf ook al een horizontale snelheid heeft.

@kotje: ik kijk nog eens naar je formule, maar daar komt 0 uit voor startwaarde h = 0. Betekent dit dat wanneer je springt vanaf een punt op aarde, je weer exact op dat punt landt? Ik vind het moeilijk om dit te geloven, er zijn vast stille aannames gemaakt die je niet noemt.


Als h=0 dan blijft ge op je standplaats staan en springt ge niet. Is het dan niet normaal dat ge geen afwijking hebt? :eusa_whistle:
Volgens mijn verstand kan er niets bestaan en toch bestaat dit alles?
Bartjes
Artikelen: 0

Re: Draait de aarde onder me door?

Ik ben nog bezig met de afleiding van de schijnkrachten, als deze klaar is zal ik die hier posten. Het wordt wel een heel verhaal!

Even een algemene waarschuwing: omdat het in dit topic om minieme effecten gaat (die normaal gesproken dan ook genegeerd worden) moet je heel voorzichtig zijn met het verwaarlozen van termen in formules. Voor je het weet verwaarloos je het effect zelf. Maar ik heb op het moment niet de tijd om na te gaan of dat hier ook al gebeurt. Dat zal overigens vanzelf wel blijken, want dan vind je als afwijking 0m (of een andere waarde die veel te klein is).
Gebruikersavatar
physicalattraction
Moderator
Artikelen: 0
Berichten: 4.163
Lid geworden op: do 30 mar 2006, 15:37

Re: Draait de aarde onder me door?

Als h=0 dan blijft ge op je standplaats staan en springt ge niet. Is het dan niet normaal dat ge geen afwijking hebt? :eusa_whistle:
Je kunt toch op h = 0 beginnen en toch omhoog springen?
Gebruikersavatar
kotje
Artikelen: 0
Berichten: 3.330
Lid geworden op: vr 28 apr 2006, 12:30

Re: Draait de aarde onder me door?

Je kunt toch op h = 0 beginnen en toch omhoog springen?


h stelt in de formules de hoogte boven de aarde tot waar men komt(omhoog) of vanwaar men vertrekt(vrije val)
Volgens mijn verstand kan er niets bestaan en toch bestaat dit alles?
Bartjes
Artikelen: 0

Re: Draait de aarde onder me door?

Hier dan een afleiding van de schijnkrachten in een eenparig roterend assenstelsel:

We gaan uit van twee assenstelsels: namelijk het xyz-stelsel en het x'y'z'-stelsel. De z-as en de z'-as vallen samen. Het xyz-stelsel wordt beschouwd als inertiaalstelsel. Het x'y'z'-stelsel roteert ten opzichte van het xyz-stelsel. De Wetten van Newton gelden dus in het xyz-stelsel. We kunnen plaatsveranderingen bij toepassing van de Wetten van Newton dus zonder problemen uitdrukken in de coördinaten van dit xyz-stelsel. (Voor het x'y'z'-stelsel geeft dat problemen, die echter door de invoering van schijnkrachten kunnen worden opgelost.)
Vooraanzicht
Vooraanzicht 1157 keer bekeken
Een situatieschets van de samenhang van de twee assenstelsels vind je in het "Vooraanzicht". Voor het rekenen in het xyz-stelsel is het ook handig gebruik te maken van de eenheidsvectoren voor de x-as, de y-as en de z-as die we zullen noteren als respectievelijk:
\( \overrightarrow{e_x} \)
,
\( \overrightarrow{e_y} \)
en
\( \overrightarrow{e_z} \)
. Zodat:
\(\overrightarrow{OP} = x . \overrightarrow{e_x} + y . \overrightarrow{e_y} + z . \overrightarrow{e_z} \)
.

Voor het x'y'z'-stelsel zijn de eenheidsvectoren voor de x'-as, de y'-as en z'-as dan
\( \overrightarrow{e_{ x'}} \)
,
\( \overrightarrow{e_{y'}}\)
en
\( \overrightarrow{e_{z'}} \)
. Hier geldt op dezelfde wijze:
\(\overrightarrow{OP} = x' . \overrightarrow{e_{x'}} + y' . \overrightarrow{e_{ y'}} + z' . \overrightarrow{e_{ z'}} \)
.

De eenheidsvectoren staan getekend in het schetsje "Verdraaide eenheidsvectoren".

[attachment=5383:Verdraai...vectoren.JPG]

Voor het gemak bekijken we alle veranderingen ten opzichte van het inertiale xyz-stelsel. De afgeleiden naar de tijd van de eenheidsvectoren
\( \overrightarrow{e_x} \)
,
\( \overrightarrow{e_y} \)
en
\( \overrightarrow{e_z} \)
zijn dan
\( \scriptstyle \overrightarrow{0} \)
.

Als P een massapunt met massa m is waarop een kracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F} \)
werkt, moet dan gelden:
\( \overrightarrow{F} = m . \frac{d^2 \overrightarrow{OP}}{dt^2} \)
.

Uitschrijven geeft:
\( \overrightarrow{F} = m . \frac{d^2 (x . \overrightarrow{e_x} + y . \overrightarrow{e_y} + z . \overrightarrow{e_z} )}{dt^2} \)
,
\( \overrightarrow{F} = m . \frac{d^2 x}{dt^2} \, . \, \overrightarrow{e_x} + m . \frac{d^2 y}{dt^2} \, . \, \overrightarrow{e_y} + m . \frac{d^2 z}{dt^2} \, . \, \overrightarrow{e_z} \)
.

Nu kunnen we
\( \scriptstyle \overrightarrow{F} \)
ontbinden in componenten langs de x-as, de y-as en de z-as. Aldus:
\( \overrightarrow{F} = F_x \, . \, \overrightarrow{e_x} + F_y \, . \, \overrightarrow{e_y} + F_z \, . \, \overrightarrow{e_z} \)
.

Oftewel:
\( F_x = m . \frac{d^2 x}{dt^2} \)
,
\( F_y = m . \frac{d^2 y}{dt^2} \)
,
\( F_z = m . \frac{d^2 z}{dt^2} \)
.

Dit is allemaal keurig zoals het hoort.

We nemen aan dat het x'y'z'-stelsel eenparig ten opzichte van het xyz-stelsel roteert. In het bijzonder stellen we:
\( \varphi = \omega . t \)
.

Dan gaat de bovenstaande fraaie afleiding voor het x'y'z'-stelsel niet meer op omdat de eenheidsvectoren
\( \overrightarrow{e_{ x'}} \)
en
\( \overrightarrow{e_{y'}} \)
ronddraaien.
Bovenaanzicht
Bovenaanzicht 1157 keer bekeken
Uit het "Bovenaanzicht" zien we dat:
\( \overrightarrow{e_{x'}} = \cos \varphi \, . \overrightarrow{e_x} \, + \, \sin \varphi \, . \overrightarrow{e_y} \)
,
\( \overrightarrow{e_{y'}} = -\sin \varphi \, . \overrightarrow{e_x} \, + \, \cos \varphi \, . \overrightarrow{e_y} \)
.

Zodat:
\( \frac {d \overrightarrow{e_{x'}}}{dt} = \frac{d \cos \varphi}{dt} \, . \overrightarrow{e_x} \, + \, \frac{d \sin \varphi}{dt} \, . \overrightarrow{e_y} \)
,
\( \frac {d \overrightarrow{e_{x'}}}{dt} = (- \sin \varphi ) \, . \, \omega \, . \overrightarrow{e_x} \, + \, (\cos \varphi ) \, . \omega \, . \overrightarrow{e_y} \)
,
\( \frac {d \overrightarrow{e_{x'}}}{dt} = \omega \, . (- \sin \varphi \, . \, \overrightarrow{e_x} \, + \, \cos \varphi \, . \, \overrightarrow{e_y}) \)
,
\( \frac {d \overrightarrow{e_{x'}}}{dt} = \omega \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} \)
.
\( \frac {d \overrightarrow{e_{y'}}}{dt} = \frac{d (- \sin \varphi)}{dt} \, . \overrightarrow{e_x} \, + \, \frac{d \cos \varphi}{dt} \, . \overrightarrow{e_y} \)
,
\( \frac {d \overrightarrow{e_{y'}}}{dt} = (- \cos \varphi ) \, . \, \omega \, . \overrightarrow{e_x} \, + \, (-\sin \varphi ) \, . \omega \, . \overrightarrow{e_y} \)
,
\( \frac {d \overrightarrow{e_{y'}}}{dt} = - \omega \, . ( \cos \varphi \, . \, \overrightarrow{e_x} \, + \, \sin \varphi \, . \, \overrightarrow{e_y}) \)
,
\( \frac {d \overrightarrow{e_{y'}}}{dt} = - \omega \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} \)
.

Voor de versnelling
\(\overrightarrow{a}\)
van P uitgedrukt in de eenheidsvectoren van het x'y'z'-stelsel vinden we:
\( \overrightarrow{a} = \frac{d^2 \overrightarrow{OP}}{dt^2} \)
,
\( \overrightarrow{a} = \frac{d^2 (x' . \overrightarrow{e_{x'}} + y' . \overrightarrow{e_{y'}} + z' . \overrightarrow{e_{z'}} )}{dt^2} \)
,
\( \overrightarrow{a} = \frac{d^2 (x' . \overrightarrow{e_{x'}})}{dt^2} + \frac{d^2 (y' . \overrightarrow{e_{y'}})}{dt^2} + \frac{d^2 (z' . \overrightarrow{e_{z'}})}{dt^2} \)
,
\( \overrightarrow{a} = \frac{d}{dt} \left \{\frac{d (x' . \overrightarrow{e_{x'}})}{dt} \right \} + \frac{d}{dt} \left \{ \frac{d (y' . \overrightarrow{e_{y'}})}{dt} \right \} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \)
,
\( \overrightarrow{a} = \frac{d}{dt} \left \{\frac{d x'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} + x'. \frac{d \overrightarrow{e_{x'}}}{dt} \right \} + \frac{d}{dt} \left \{\frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{y'}} + y'. \frac{d \overrightarrow{e_{y'}}}{dt} \right \} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \)
,
\( \overrightarrow{a} = \frac{d}{dt} \left \{\frac{d x'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} + x' \, . \, \omega \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} \right \} + \frac{d}{dt} \left \{\frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{y'}} + y'. (- \omega ) \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} \right \} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \)
,
\( \overrightarrow{a}= \left (\frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d x'}{dt} . \frac{d \overrightarrow{e_{x'}}}{dt} + \omega \, . \, \frac {dx'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} + \omega \, . \, x' \, . \, \frac{d \overrightarrow{e_{y'}}}{dt} \right ) + \left (\frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d y'}{dt} . \frac{d \overrightarrow{e_{y'}}}{dt} + ( - \omega ) \, . \, \frac {dy'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} + ( - \omega ) \, . \, y' \, . \, \frac{d \overrightarrow{e_{x'}}}{dt} \right ) + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \)
,
\( \overrightarrow{a} = \left (\frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d x'}{dt} \, . \, \omega \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} + \omega \, . \, \frac {dx'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} + (- \omega^2 ) \, . \, x' \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} \right ) + \left (\frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + (- \omega ) \, . \frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} + ( - \omega ) \, . \, \frac {dy'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} + ( - \omega^2 ) \, . \, y' \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} \right ) + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \)
,
\( \overrightarrow{a}= \left (\frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + 2 \omega \, . \, \frac {dx'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} + (- \omega^2 ) \, . \, x' \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} \right ) + \left (\frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + (- 2 \omega ) \, . \frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} + ( - \omega^2 ) \, . \, y' \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} \right ) + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \)
,
\( \overrightarrow{a}= \left (2 \omega \, . \, \frac {dx'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} + (- \omega^2 ) \, . \, x' \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} + (- 2 \omega ) \, . \frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} + ( - \omega^2 ) \, . \, y' \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} \right ) + \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
,
\( \overrightarrow{a} = \left (2 \omega \, . \, \frac {dx'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} + (- 2 \omega ) \, . \frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} + (- \omega^2 ) \, . \, x' \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} + ( - \omega^2 ) \, . \, y' \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} \right ) + \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
,
\( \overrightarrow{a}= 2 \omega \, . \, \left (\frac {dx'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} -\frac{d y'}{dt} \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} \right ) + (- \omega^2 ) \, . \, ( x' \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} + y' \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} ) + \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
.

Hier treden dus twee termen met de dimensie van een versnelling op die we in het geval van het xyz-stelsel niet tegen kwamen. Dit zijn de zogeheten Coriolisversnelling
\(\overrightarrow {a_C} \)
en de middelpuntvliedende versnelling
\(\overrightarrow {a_m} \)
. We schrijven:
\(\overrightarrow {a_C} = -2 \omega \, . \, \left (\frac {dx'}{dt} . \overrightarrow{e_{y'}} -\frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} \right ) \)
,
\(\overrightarrow {a_m} = \omega^2 \, . \, ( x' \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} + y' \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} ) \)
.

Zodat:
\( \overrightarrow{a} = - \overrightarrow {a_C} - \overrightarrow {a_m} + \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
,
\( \overrightarrow{a} + \overrightarrow {a_C} + \overrightarrow {a_m} = \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
,
\( m . \overrightarrow{a} + m . \overrightarrow {a_C} + m . \overrightarrow {a_m} = m . \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
.

Door de Coriolisversnelling en de middelpuntvliedende versnelling naar de linker kant van de vergelijking te brengen en alle termen met de massa m te vermenigvuldigen wordt het mogelijk deze extra versnellingen als corresponderend met extra (schijn)krachten te herinterpreteren. Dit is de wiskundige truc waarop het gebruik van schijnkrachten gebaseerd is. De eerste term is gewoon de kracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F}\)
op het massapunt P en de tweede en de derde term zijn grootheden die ook de dimensie van een kracht hebben. We zullen voor deze tweede en derde term
\( \scriptstyle \overrightarrow{F_C}\)
en
\( \scriptstyle \overrightarrow{F_m}\)
schrijven. De schijnkracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F_C}\)
wordt de Corioliskracht genoemd en de schijnkracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F_m}\)
de middelpuntvliedende kracht. Omdat deze "krachten" slechts wiskundige hulpmiddelen zijn en niet met een fysische wisselwerking corresponderen, doen we er goed aan ze consequent als schijnkrachten te betitelen. We hebben dus:
\(\overrightarrow {F_C} = m \, . \overrightarrow{a_C} \)
,
\(\overrightarrow {F_C} = m \, . \, ( - 2 \omega ) \, . \left (\frac {dx'}{dt} . \overrightarrow{e_{y'}} -\frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} \right ) \)
,
\(\overrightarrow {F_C} = - 2 m \, \omega \, \left (\frac {dx'}{dt} . \overrightarrow{e_{y'}} -\frac{d y'}{dt} . \overrightarrow{e_{x'}} \right ) \)
.
\(\overrightarrow {F_m} = m \, . \overrightarrow{a_m} \)
,
\(\overrightarrow {F_m} = m \, . \, \omega^2 . ( x' \, . \, \overrightarrow{e_{x'}} + y' \, . \, \overrightarrow{e_{y'}} ) \)
.

Zodat:
\( \overrightarrow{F} + \overrightarrow {F_C} + \overrightarrow {F_m} = m . \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
.

Als we de som van de werkelijke kracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F}\)
en de twee schijnkrachten
\( \scriptstyle \overrightarrow{F_C}\)
en
\( \scriptstyle \overrightarrow{F_m}\)
als
\( \scriptstyle \overrightarrow{F'}\)
aanduiden, komt er dus:
\( \overrightarrow{F'} = m . \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
.

Deze kracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F'}\)
kan weer ontbonden worden in componenten langs de x'-as, de y'-as en de z'-as. Oftewel:
\( F'_{x'} . \overrightarrow{e_{x'}} + F'_{y'} . \overrightarrow{e_{y'}} + F'_{z'} . \overrightarrow{e_{z'}} = m . \left ( \frac{d^2 x'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{x'}} + \frac{d^2 y'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{y'}} + \frac{d^2 z'}{dt^2} . \overrightarrow{e_{z'}} \right ) \)
.

Dit leidt tenslotte tot:
\( F'_{x'} = m . \frac{d^2 x'}{dt^2} \)
,
\( F'_{y'} = m . \frac{d^2 y'}{dt^2} \)
,
\( F'_{z'} = m . \frac{d^2 z'}{dt^2} \)
.

We kunnen de bewegingen van het massapunt P uitgedrukt in de coördinaten van het roterende x'y'z'-stelsel dus uitrekenen alsof we met een inertiaalstelsel te doen hadden. Hiertoe moeten we de werkelijke kracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F}\)
op het massapunt P vervangen door de "somkracht"
\( \scriptstyle \overrightarrow{F'}\)
bestaande uit de vectoriële som van de werkelijke kracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F}\)
, de Corioliskracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F_C}\)
en de middelpuntvliedende kracht
\( \scriptstyle \overrightarrow{F_m}\)
.

Nu nog even de springende persoon in het aardse draaiende referentiestelsel uitrekenen. :eusa_whistle:
Bijlagen
Verdraaide_eenheidsvectoren
Verdraaide_eenheidsvectoren 1157 keer bekeken
EvilBro
Artikelen: 0
Berichten: 7.081
Lid geworden op: vr 30 dec 2005, 09:45

Re: Draait de aarde onder me door?

ZVdP schreef:Ik heb nog eens wat liggen prutsen aan de vergelijkingen:
\( \frac{K}{r^2}=m(\ddot{r}-r\dot{\theta}^2)\)
\(0=2\dot{r}\dot{\theta}+r\ddot{\theta}\)
Zou je kunnen aangeven hoe je hier aan komt?
Gebruikersavatar
ZVdP
Artikelen: 0
Berichten: 2.097
Lid geworden op: za 16 jul 2005, 23:45

Re: Draait de aarde onder me door?

Zou je kunnen aangeven hoe je hier aan komt?
De eerste vergelijking is de radiale versnellingscomponent in poolcoördinaten, dus met de gravitatie als bronterm.

De tweede vergelijking is de tangentiële component van de versnelling, dus 0 als bronterm.

Wikipedia
"Why must you speak when you have nothing to say?" -Hornblower

Conserve energy: Commute with a Hamiltonian
Bartjes
Artikelen: 0

Re: Draait de aarde onder me door?

ZVdP schreef:De eerste vergelijking is de radiale versnellingscomponent in poolcoördinaten, dus met de gravitatie als bronterm.

De tweede vergelijking is de tangentiële component van de versnelling, dus 0 als bronterm.

Wikipedia
Ter aanvulling. Hier staan ze ook:

http://en.wikipedia.org/wiki/Kepler%27s_la...tions_of_motion

Ook wordt daar bewezen dat de Wetten van Kepler eruit zijn af te leiden. Je sprong zal dus inderdaad een stukje van een ellips beschrijven met het zwaartepunt van de aarde in een van de brandpunten. Maar dit terzijde.
Bartjes
Artikelen: 0

Re: Draait de aarde onder me door?

Beste mensen,

Ik denk met behulp van de Wetten van Kepler een exacte formule op het spoor te zijn waarmee de horizontale afwijking bij een sprong op de aarde kan worden uitgerekend. Voordat ik dat helemaal ga uitwerken (wat minstens zo'n karwei wordt als de boven gegeven afleiding van de schijnkrachten), wil ik wat berekeningen uitvoeren om te zien of er aannemelijke uitkomsten uit komen. Daarvoor heb ik echter een extreem nauwkeurig rekenprogramma nodig. Ik schat tot op zo'n 10 á 20 decimalen achter de komma. Ik heb echter geen toegang tot wetenschappelijke faciliteiten. Zijn er freeware programma's of gratis sites waarmee we dat voor elkaar kunnen krijgen?
Gebruikersavatar
In physics I trust
Artikelen: 0
Berichten: 7.390
Lid geworden op: za 31 jan 2009, 08:09

Re: Draait de aarde onder me door?

Ik heb Matlab ter beschikking, en Maple lukt ook wel.

Freeware dat vergelijkbare resultaten biedt: GNU Octave. Dat laatste is zeer sterk in numerieke berekeningen.

En Mathematica heb ik ook ter beschikking, maar daar kan ik niet zo vlot mee overweg.
"C++ : Where friends have access to your private members." Gavin Russell Baker.
Gebruikersavatar
TD
Artikelen: 0
Berichten: 24.578
Lid geworden op: ma 09 aug 2004, 17:31

Re: Draait de aarde onder me door?

Dit is vrij krachtig (gebaseerd op een webversie van Mathematica); maar of je er ook eenvoudig je berekeningen in kan uitvoeren, weet ik niet. Als het berekeningen zijn die iemand anders eenvoudig voor je kan doen (zonder dat je zelf dus veel moet 'spelen' met de berekeningen), kan ik je misschien helpen met wat rekenwerk.
"Malgré moi, l'infini me tourmente." (Alfred de Musset)
Bartjes
Artikelen: 0

Re: Draait de aarde onder me door?

@ In fysics I trust & TD

Dank voor de snelle antwoorden. Ik heb even geprobeerd een van mijn formules in Wolfram Alpha in te voeren, maar helaas bleek deze te groot. Inderdaad is het ook een hele opgave om voor een paar berekeningen een nieuwe programmeertaal te gaan leren. Als voorbeelden van waar ik mee bezig ben plaats ik hier onderstaande voorlopige formules:
\( \alpha = \arccos \left (1 - \frac{2h}{\frac{(R + h)^2 . \gamma M}{R^3 \Omega^2 \cos^2 \varphi} - R} \right ) \)

\( \tau = 2 . \left \{ arcsin( 2 \, . \, \frac{( h + R . (1 - \cos \alpha) ). \sqrt{1 - (\frac{h}{h + R . (1 - \cos \alpha)})^2}} {(R + h). (1 - \cos \alpha)} \, . \, \sin \alpha ) \, + \frac{h . \sqrt{1 - (\frac{h}{h + R . (1 - \cos \alpha)})^2}} {(R + h). (1 - \cos \alpha)} \right \} \, . \, \frac{(R + h). (h + R . (1 - \cos \alpha))}{( 2 . h + R . (1 - \cos \alpha) ) \, . \, \sqrt{\gamma M}}\)


Om dit soort bouwwerken gaat het dus. ;)
Gebruikersavatar
In physics I trust
Artikelen: 0
Berichten: 7.390
Lid geworden op: za 31 jan 2009, 08:09

Re: Draait de aarde onder me door?

Dat ziet er geweldig uit ;)

http://reference.wolfram.com/mathematica/r...rmat/LaTeX.html

Het lijkt me dat je Latex dus gewoon kan invoeren in Mathematica, wat als voordeel heeft dat je de code kan doorsturen, wat veel typwerk bespaart (en meteen vele fouten elimineert).

En nog beter: http://www.mathworks.com/access/helpdesk/h...text_props.html

Matlab lijkt het ook te doen!
"C++ : Where friends have access to your private members." Gavin Russell Baker.
Bartjes
Artikelen: 0

Re: Draait de aarde onder me door?

@ In fysics I trust e.a.

Ik werk nog met een ruim dertig jaar oud rekenmachientje. Ik zoek dan ook iets dat ongeveer even eenvoudig te bedienen is, maar alleen veel nauwkeuriger uitkomsten levert. Na wat zoeken lijkt onderstaande aardig in de buurt te komen:

http://www.redchillicrab.com/calculator/redcrab.html

Is dat programmatje bekend? En zou het betrouwbaar zijn?

Als mijn afleiding klaar is en hier geplaatst is, kan de formule dan eventueel nog met de eerdere genoemde zwaardere programma's worden uitgerekend, en er wellicht ook een fraai grafiekje van gemaakt worden.

Terug naar “Natuurkunde”