Terug in de tijd naar de aarde kijken mogelijk?

[Onwetend]

Maak je een voorstelling van hetvolgende:

Tijdens het dinosaurussen tijdperk komen er natuurlijk een heleboel fotonen op de aarde, en het grootste deel weerkaatst weer terug de ruimte in. een groep van deze fotonen feist na op de aarde te zijn geweest een beetje door de ruimte, en wordt hier en daar van richting veranderd door de aanwezigheid van een zwart gat. Uiteindelijk wordt hun baan door de zwarte gaten op zo'n manier gebogen, dat de groep nu weer in een baan rechtstreeks richting de aarde dwaalt.

Ergens in Westerbork kijkt een astroloog door een microscoop, en plotseling ziet hij een planeet met dinosaurussen.

Is hetgeen wat ik hierboven beschrijf wetenschappelijk mogelijk of niet?

[317070]

Ergens in Westerbork kijkt een astroloog door een microscoop, en plotseling ziet hij een planeet met dinosaurussen.

Is hetgeen wat ik hierboven beschrijf wetenschappelijk mogelijk of niet?

Theoretisch gezien is het inderdaad mogelijk (zij het zeer toevallig) moest er een stelsel ruimtelenzen bestaan waardoor we terug onze aarde kunnen zien (sterk gescrambeld, geshuffeld en door elkaar gehaald waarschijnlijk). Maar het is niet onmogelijk.

[ZVdP]

Verplaatst naar 'Sterrenkunde en Ruimtevaart', aangezien dit eerder een vraag is over astronomie dan een nieuw idee of theorie.

[Onwetend]

Theoretisch gezien is het inderdaad mogelijk (zij het zeer toevallig) moest er een stelsel ruimtelenzen bestaan waardoor we terug onze aarde kunnen zien (sterk gescrambeld, geshuffeld en door elkaar gehaald waarschijnlijk). Maar het is niet onmogelijk.

Dan geldt dit dus ook wanneer het helal in een 'hogere dimensie' rond is, of oneindig. zoals het oppervlakte van een bol, maar dan een dimensie hoger. Dan zouden we onze hele geschiedenis opnieuw afgespeeld kunnen zien worden. Als we dan goed in het helal kijken, zien we onze eigen aardbol. Dat vind ik toch wel een intrigrerend idee.

[ZVdP]

Daarvoor heb je geen 'hogere' dimensie nodig hoor.

De relativiteitstheorie beschrijft hoe de ruimte gekromd is en afhankelijk van de energieverdeling van het universum is het een mogelijkheid dat het heelal een positieve kromming heeft (zoals een bol).

Er zijn projecten die dit proberen na te gaan door te zoeken naar dubbele (of meer) afbeeldingen in de cosmic background radiation. Tot nu toe zonder resultaat, waaruit men wel een ondergrens kan halen over de grootte van de kromming.

[317070]

Dan geldt dit dus ook wanneer het helal in een 'hogere dimensie' rond is, of oneindig. zoals het oppervlakte van een bol, maar dan een dimensie hoger. Dan zouden we onze hele geschiedenis opnieuw afgespeeld kunnen zien worden. Als we dan goed in het helal kijken, zien we onze eigen aardbol. Dat vind ik toch wel een intrigrerend idee.

Inderdaad, we weten al dat het op die manier NIET mogelijk is. We zien namelijk al veel verder dan 5 miljard lichtjaar, maar de aarde is nog maar 4 miljard lichtjaar oud. Tenzij we er over gekeken hebben natuurlijk Ik vraag me af of de aarde wel zouden herkennen? We liepen hier zoveel miljard jaar geleden natuurlijk nog niet rond (niemand for that matter)

[Schwartz]

Tijdens het dinosaurussen tijdperk komen er natuurlijk een heleboel fotonen op de aarde, en het grootste deel weerkaatst weer terug de ruimte in. een groep van deze fotonen feist na op de aarde te zijn geweest een beetje door de ruimte, en wordt hier en daar van richting veranderd door de aanwezigheid van een zwart gat.



Even voor de duidelijkheid:

Fotonen worden niet weerkaatst zoals een bal.

Een foton is in normale zin een pakketje energie dat wordt geabsorbeerd door een ontvanger.

De ontvanger kan besluiten een pakketje energie weer uit te zenden.

Een foton kan onderweg ook niet veranderen van richting door een ander deeltje.

(een ruimtekromming is niet het veranderen van richting door een extern deeltje)

Complex:

De verzender en ontvanger zijn overeengekomen om een fotonen deal te doen zodat het foton onderweg niet meer geabsorbeerd kan worden.

(zie Cramer enzo)

Als een zwartgat een foton opslokt dan is er ook een deal geweest tussen dit gat en de verzender.

De kans dat een deal lukt tussen een dino en een huidige wetenschapper en een spiegel in het midden is dus minimaal omdat er tig andere ''betere'' deals aanwezig zijn.

In mijn dromen heb ik wel eens een dino gezien...maar die was van MIJN andere wereld waarin die dino het wel heeft overleefd.

Ik had liever van iets anders gedroomd maar ja.

[Dido]

Even voor de duidelijkheid:

Fotonen worden niet weerkaatst zoals een bal.

Een foton is in normale zin een pakketje energie dat wordt geabsorbeerd door een ontvanger.

De ontvanger kan besluiten een pakketje energie weer uit te zenden.

Een foton kan onderweg ook niet veranderen van richting door een ander deeltje.

Voor alle duidelijkheid, ik ben een leek op dat gebied... Dus mogelijks is m'n vraag overbodig of zo.

Maar ik vroeg me al af of datgene wat TS schreef wel mogelijk is, net omdat er toch heel veel verschillende reflecties mogelijk zijn van de lichtstralen... Zodanig veel dat het wel heel erg toevallig zou zijn dat het beeld dat er op dat moment heerst van de aarde (plaatje met dino's enz...), exact op dezelfde manier wordt terug geprojecteerd naar de observator (die met z'n telescoop de hemel zit te bekijken).

Maar als ik dan jouw post, Schwartz, erbij neem, mag ik daaruit dan besluiten dat mijn redenering fout is en de fotonen van het oorspronkelijke plaatje sowieso in een zelfde patroon/ configuratie (dus de fotonen die oorspronkelijk naast elkaar liggen, blijven ook na reflectie naast elkaar liggen) gereflecteerd worden? Zodanig dus dat de observator, als die de fotonen terug te zien krijgt, ze steeds in hetzelfde patroon/ configuratie kan zien?

Dido

[thermo1945]

... een astroloog door een microscoop ...

... een astronoom door een telescoop ...

[thermo1945]

... Fotonen worden niet weerkaatst zoals een bal.

Toch wel. Denk aan een spiegel.

Een foton kan onderweg ook niet veranderen van richting door een ander deeltje.

Toch wel. Dat is het comptoneffect

[jkien]

Is hetgeen wat ik hierboven beschrijf wetenschappelijk mogelijk of niet?

Een eenvoudiger wetenschappelijk gedachtenexperiment is om een perfecte vlakke spiegel te plaatsen op 50 miljoen lichtjaar afstand van de aarde. Dan kun je volstaan met eenvoudige optica, zonder ingewikkelde zaken. Dan blijkt dat je eerst een resolutieprobleem moet oplossen.

Het (virtuele) spiegelbeeld van de oude aarde met dinosaurussen staat op 100 miljoen lichtjaar afstand, dat is 10²⁴ meter. Het licht heeft een golflengte van ongeveer 500 nm. Welke lensdiameter heeft je verrekijker nodig om details van 1 m te onderscheiden?

De vereiste lensdiameter is ongeveer λ·afstand/detail, dat is 0.5·10¹⁸ m = 50 lichtjaar. De lens moet bovendien perfect geslepen zijn. Dat is bij zo een lensdiameter best lastig! (Met zwarte gaten los je dat resolutieprobleem ook niet makkelijk op).

[Marko]

Toch wel. Denk aan een spiegel.

Toch wel. Dat is het comptoneffect

Voor we in een welles-nietes discussie verzanden: Het hangt er zeer sterk vanaf welk model, welke theorie men toepast. Voor een aantal waarnemingen volstaat het om licht te zien als een stroom deeltjes die ieder een bepaalde hoeveelheid energie en dus een bepaalde impuls vertegenwoordigen.

Schwartz lijkt te doelen op de beschrijving volgens de quantum electrodynamica, waarbij een foton inderdaad niet zomaar botst, en het gedrag niet volgens de wetten van Newton wordt beschreven.

[goldnguy]

het is misschien iets heel doms maar laatst was ik aan het denken over allerlei zaken en toen kwam ik bij het vreemde idee: als je nu eens op een planeet op bv 5 uur licht afstand bent met een telescoop(een heel goeie ) waarmee je tot op een mens zou kunnen kijken op aarde. kan je dan terug in de tijd kijken(van de aarde) aangezien de lichtrefelectie van de zon op de aarde 5 uur later daar is ?

alvast bedankt x)

[317070]

het is misschien iets heel doms maar laatst was ik aan het denken over allerlei zaken en toen kwam ik bij het vreemde idee: als je nu eens op een planeet op bv 5 uur licht afstand bent met een telescoop(een heel goeie ) waarmee je tot op een mens zou kunnen kijken op aarde. kan je dan terug in de tijd kijken(van de aarde) aangezien de lichtrefelectie van de zon op de aarde 5 uur later daar is ?

Inderdaad, maar zo speciaal is dat niet het effect is net hetzelfde als dat je bij iemand op 1km afstand 3 seconden terug in de tijd kunt horen.

[thermo1945]

het effect is net hetzelfde als dat je bij iemand op 1km afstand 3 seconden terug in de tijd kunt horen.

Het voorwerp zie je dan circa 3 microseconde in het verleden.

Hoe verder het voorwerp staat, hoe dieper je in het verleden kijkt. Bij sterren en spiraalnevels begint dat behoorlijk aan te tikken: van jaren tot eonen (miljoenen jaren) terug.