wat is er buiten het heelal?

[Macula]

Als je wil, kan ik je wel iets uitleggen over metaversa, dit heeft met je onderwerp te maken. Het is slecht een theorie wat ik erover weet, of het echt weet ik dus ook niet. Laat maar iets weten als je er meer over wilt weten.

Simpel; wat is er buiten het heelal?

*) "Stopt" de ruimte gewoon ergens (-> is er dan een muurtje of zoiets?)

*) is er iets "overkoepelends" aan de ruimte (bijv; onze planeten (en wij) zijn gewoon deel van atomen van een "bovenliggende" structuur

..

[DVR]

Als je wil, kan ik je wel iets uitleggen over metaversa, dit heeft met je onderwerp te maken. Het is slecht een theorie wat ik erover weet, of het echt weet ik dus ook niet. Laat maar iets weten als je er meer over wilt weten.

Een metaversa is een virtual-reality wereld.. Voor meer discussie hierover graag verder in Algemene Discussie..

[Rogier]

Maar hoe ziet nix er dan uit, stel dat we er konden komen, en we vliegen dat "niets" in, dan is dat niets geen niets meer want jij zit er in, dan is het dus "iets" geworden, en er is altijd wel een manier om "iets" te bekijken.

Ik heb me dit ook heel vaak af staan vragen wat er nou precies is, en heb ook aan een soort muur staan denken enzow.

Er is geen muur of rand, het heelal heeft gewoon geen grens.

Zeggen dat er daarbuiten "niets" is klopt niet, want er is gewoon geen plek die je "daarbuiten" kunt noemen. Zoals er geen plek 20 km ten noorden van de Noordpool bestaat, zo is er ook geen buiten het heelal.

Ik vond dat stuk in Man in Black trouwens ook mooi, dat ze het hele helal uitzoomen, en dat het slechts een knikker is van een paar ruimte wezens.

Dit is natuurlijk wel een heel raar voorbeeld, maar het kan natuurlijk wel, dat het helal maar iets heel kleins is ten opzichte van wat anders.

Als een atoom een sterrenstelsel zou zijn zou een knikker vanuit dat oogpunt ook een heel helal zijn, en voor ons maar een klein bolletje.

Da's inderdaad een voor de hand liggende verklaring, maar je schiet er eigenlijk niks mee op. Behalve dat het heelal dan groter is of uit grotere structuren bestaat dan we misschien dachten. Maar je houdt de vraag of het oneindig groot is of niet, en die kwestie van dat er geen grens of rand bestaat.

[bats]

Klopt, daarom is mijn redenering ook dat we altijd maar een beperkt deel van het heelal kunnen zien, als het oneindig is in omvang.

Bedoel je dat je denkt dat wanneer het heelal wél eindig is in omvang we dan uiteindelijk alles van het heelal kunnen waarnemen ipv slechts een gedeelte? Of begrijp ik je nu verkeerd?

Inderdaad, als het heelal wel eindig zou zijn in omvang dan zou je op een gegeven moment het hele heelal kunnen zien. Het heelal zit zo wonderlijk in elkaar dat het altijd vragen zal oproepen. Daarom is het denk ik ook oneindig groot. Het kan volgens mij ook gewoon niet dat het heelal eindig is, want als het eindig zou zijn met een rand, dan kan het ook niet voor altijd uitdijen, laat staan versneld. Dan zouden de sterren op een gegeven moment te pletter slaan op de rand of er dwars doorheen gaan, want als het een vaste rand zou hebben dan moet er ook iets daarbuiten zijn. Of de sterren, zouden op hetzelfde punt aankomen daar waar ze eerder geweest zijn en alsnog opelkaar botsen. Dus al met al, volgens mij moet het heelal, althans als je voorbij de waarnemingshorizon bent zich tot het oneindige uitstrekken.

[sen...]

Een "harde rand" waar sterren uiteindelijk tegenaan zullen botsen lijkt mij ook een zeer vreemd idee ja. Dan zou je er vanuit moeten gaan dat die harde rand een vaste volume/ruimte afbakent waarbinnen de materie kan expanderen. Een keiharde, vaste grens als het ware. Op een gegeven moment zou dan alle materie tegen die rand "aan komen te zitten" [img]http://sciencetalk.nl/forum/public/s ... on_eek.gif[/img]

Een andere mogelijkheid zou natuurlijk zijn dat die "harde rand" evensnel in omvang groeit als de expansie van het heelal. Dan zou het in principe oneindig kunnen expanderen.

Maar dan zit je eigenlijk in een soortgelijke situatie als zónder zo'n rand.

[Andy]

mijn visie derover is:

buiten het heelal is er NIETS

met die niets gewoonweg niets

net zoals als ge een ruimte vacuum zuigt er niets in die ruimte meer zit... natuurlijk wel nog fotonen waarsch enzo, weljah, die OOK niet daar

de begrenzing is volgens mij op die manier, plaatsen waar er fotonen of andere deeltjes zijn = heelal

daarbuiten is er niets

maw

stel dat je daar bent

dan is er iets

en dan is het niet meer het einde van het heelal...

voor mij is dit het meest evidente

[mo]

wat ik denk is dat de heelal telkens groter wordt. het is niet oneindig volgens mij

[sen...]

wat ik denk is dat de heelal telkens groter wordt. het is niet oneindig volgens mij

Wanneer het telkens groter wordt (zonder beperking) dan lijkt het me dus juist wel oneindig. Immers: een eindigheid aan de grootte impliceert een grens aan de "groei" van het heelal.

Of bedoel je de analogie met de oppervlakte van een ballon die opgeblazen wordt?

[The Don]

wat ik denk is dat de heelal telkens groter wordt. het is niet oneindig volgens mij

Wanneer het telkens groter wordt (zonder beperking) dan lijkt het me dus juist wel oneindig. Immers: een eindigheid aan de grootte impliceert een grens aan de "groei" van het heelal.

Of bedoel je de analogie met de oppervlakte van een ballon die opgeblazen wordt?

Mijn bescheiden opvatting:

Ik denk dat het huidige "heelal" die zijn massa ontleent aan de BB eindig is maar wel oneindig lang uitdijt. Het "heelal" is niet leeg maar de ruimte waarin het heelal zich uitdijt is wel een volledig vaccuum (naar mijn mening). Dit heelal buiten ons heelal is dus volledig leeg en kan dus per definitie geen einde hebben want er is ook geen referentie voor het bestaan van "iets". Als dit niet zo zou zijn dan zou het heelal zich ook niet uiteindig uitdijen aangezien een gaswolk onder water ook niet kan uitdijen en het water kan verdringen (als je kijkt naar partiele dichtheden).

Ons heelal (dus met de BB als oorsprong) dijt dus steeds meer uit maar dit neemt niet weg dat er meerdere BB's hebben kunnen plaatsvinden waardoor er ook meerderen heelallen zouden kunnen zijn. Als deze heelallen elkaar zouden raken ontstaat een nieuwe anomalie aangezien de gravitatie velden erg zouden kunnen verschillen. eventueel kan hierdoor een nieuwe BB ontstaan. Het feit dat wij nog geen deuken in ons heelal zien (door de "aanvaring" met andere heelallen) berust denk ik op toeval en onze detectiemethoden die nog niet geavanceerd genoeg zijn.

En dat waren mijn 2 cents...

[mo]

als het telkens groeit wil da just nie zeggen dat het oneindig groot is eh , als het al oneindig is , wat valt er dan nog te groeie?

[The Don]

als het telkens groeit wil da just nie zeggen dat het oneindig groot is eh , als het al oneindig is , wat valt er dan nog te groeie?

Het heelal is nog niet oneindig maar is nog steeds aan het uitdijen binnen een groter "niets". Dat "niets" is dan ook niets en hoeft dan ook geen grens te hebben en is dan oneindig.

[Zirkon]

Nou, ik vermoed gewoon dat veelal dergelijke vragen (einde heelal, voor de oerknal, enzo...) "fout" zijn...

In die zin dat we, met onze huidige kennis van zaken, ons denkkader misschien zelfs niet correct is.

Natuurlijk moeten we het altijd proberen , maar ergens intuitief lijken het me (voorlopig) TE ambitieuze vragen, wie weet blijkt het heelal een reuze-opgerolde ruimte, of zoiets kleins in een groter geheel als een proton in een atoom of ik zeg maar wat, een matrix-achtig universum

Concreet, wat is er na het einde?

Ik zou proberen eerst en vooral het concept einde in die situatie te vatten in een ruimer kader als onderdeel van..., dan pas kunnen misschien dergelijke vragen beantwoord worden.

Je kan natuurlijk ook altijd beseffende dat de vraagstelling an sich vaag is, er ook een vaag antwoord op geven, iets in de zin van: na het einde heerst een eeuwig vacuum

[Anonymous]

Wat ik me toch afvraag: Hoe moet ik me het voorstellen.

Stel ik zou één vaste richting gaan met een onmogelijke snelheid die sneller is dan dat het heelal uitdijt. Wat dan?

Kom ik dan weer op dezelfde plek uit waar ik begonnen was?

[bats]

Een "harde rand" waar sterren uiteindelijk tegenaan zullen botsen lijkt mij ook een zeer vreemd idee ja. Dan zou je er vanuit moeten gaan dat die harde rand een vaste volume/ruimte afbakent waarbinnen de materie kan expanderen. Een keiharde, vaste grens als het ware. Op een gegeven moment zou dan alle materie tegen die rand "aan komen te zitten"  :shock:

Een andere mogelijkheid zou natuurlijk zijn dat die "harde rand" evensnel in omvang groeit als de expansie van het heelal. Dan zou het in principe oneindig kunnen expanderen.  :roll:

Maar dan zit je eigenlijk in een soortgelijke situatie als zónder zo'n rand.  :D

Ik zal even wat uitleggen over die zgn. "harde rand" . Stel, stel dat het heelal nou een "harde rand" zou hebben die de ruimte overkoepeld net zoals de wand van een bal(lon) die de lucht binnenin afscherm van de buitenkant. Stel, dat dat zo zou zijn, dan vraag ik mij af van wat voor materiaal zo'n want gemaakt moet zijn?1. Als de rand niet "meegroeid" dat knallen alle sterren en alle materie en keer tegen die rand aan, dus dat is inderdaad een vreemd idee.

2. Als die rand wel meegroeid, dan moet zo'n wand van een oneindig flexibel en tevens hard materiaal gemaakt zijn, zou de rand van steen zijn, dan zou de wand allang verbrokkeld zijn, zou de rand van metaal zijn, dan zou de rand allang langsop gescheurd of gebarsten zijn.

3. Als er een rand zou zijn, dan zou die rand er moeten zijn nog voor de oerknal, m.a.w. dan zou de rand de oerknalsingulariteit omringd moeten hebben, en dat kan ook niet, want voor de oerknal was er geen materie, bovendien zou door de intense hitte alle materie waar zo'n rand van gemaakt is ten tijde van de oerknal onmiddelijk verdampen. Er was nog geen materie, laat staan een hard materiaal voor zo'n rand.

Dus hieruit blijkt dat het heelal nooit een rand kan hebben waar de ruimte ophoud en je niet verder kunt gaan, m.a.w. je kunt oneindig lang door reizen in het heelal zonder een rand tegen te komen.

Maar, als "een heelal" nu zo gekromd zou zijn als het oppervlak van een ballon, dan kun je eeuwig doorreizen en telkens op hetzelfde punt terugkeren, zonder een rand tegen te komen, deze is dan eindig in grootte, maar je kunt altijd rondje blijven draaien.

Maar aangezien de verwachtingen zijn dat wij in een open, voor eeuwig uitdijend heelal leven, sterker nog, we leven in een heelal dat steeds sneller uitdijdt, zul je nooit meer op hetzelfde punt terugkomen. En in dat geval is het heelal mijns inzien oneindig in afstand en omvang.

Dus kan er niets buiten het heelal zelf zijn, daar het oneindig is, alleen de waarnemingshorizon van straling beperkt het verder kijken in het heelal, maar dat is geen definitieve rand, die bestaat niet.

[Andy]

Wat ik me toch afvraag: Hoe moet ik me het voorstellen.

Stel ik zou één vaste richting gaan met een onmogelijke snelheid die sneller is dan dat het heelal uitdijt. Wat dan?

Kom ik dan weer op dezelfde plek uit waar ik begonnen was?

vanaf het moment dat je buiten het heelal bent, ben je binnen het heelal. Het heelal wordt alsmaar groter, maar jij bent ook deel van het heelal, als je dan buiten het heelal bent (dus stel in een soort vacuum, iets wat we niet weten) dan is het heelal gewoon met grotere snelheid gegroeid of normaal en zit jij nog steeds in het heelal..

in die zin is het heelal oneindig: je kan er nooit buiten! eens je buiten bent, blijf je er toch inzitten