Moderator: physicalattraction
Die velg staat gewoon op die luchtveer.De enige verklaring die ik vat is dat de velg - in hoofdzaak - in de band hangt. Maar omdat dit nogal tegen-intuïtief is, ben ik er niet helemaal gerust op dat dit inderdaad zo is...
Het probleem is dat de druk en het volume van de lucht in de band niet of nauwelijks veranderen wanneer deze belast wordt. Alleen het raakvlak met de grond verandert. Daardoor veranderen ook de kracht die de lucht in de band op de grond uitoefent, en de normaalkracht die de grond weer op de band uitoefent.Die velg staat gewoon op die luchtveer.
Ik wil globaal begrijpen hoe dat krachtenspel in de band plaatsvindt.Maar hoe wordt de opwaartse kracht die de grond op de band uitoefent nu op de velg overgedragen.
Ben je het met dit laatste eens?Via de lucht in de band kan het immers niet gaan, omdat deze rondom de velg gelijkelijk naar binnen drukt.
Die velg staat gewoon op die luchtveer.
Ik denk niet dat in circels lopen de discussie vooruithelpt.Ben je het met dit laatste eens?Bartjes schreef:Via de lucht in de band kan het immers niet gaan
Na nog een paar keer lezen zie ik in bovenstaande een aanknopingspunt. Dit laat zich combineren met een eerdere verwijzing van Jkien:E.Desart schreef:Dat dat volume haast niet wijzigt is omdat een luchtveer in belangrijke mate op vervorming werkt (eerder dan compressie), zeker in deze situatie. Hoeveel van elk juist is uitgebreid rekenwerk.
Dat is zoals rubberen trildempers. Als jij massief rubber gebruikt voor een trildemper is die compressie (verkleining volume) totaal ondergeschikt aan de vervorming (behoud volume door zijdelingse uitzetting, of waar het materiaal ook naar toe kan). Als je zou beletten dat zo'n rubberen trildemper zijdelings zijn materiaal kwijtraakt (door vervorming) werkt die zo goed als niet meer.
probeer dan in gedachten eens te rijden op een fiets met alleen binnenbanden.Hoe het met die krachten in de band gesteld is moet ik nog zien te achterhalen.
Daar zal je waarschijnlijk doorheen zakken. Maar het is de vraag of je een binnenband alleen wel hard genoeg kunt oppompen zonder dat die te groot wordt of knalt. Een wiel met alleen buitenbanden is dan wellicht een beter (reken)model.probeer dan in gedachten eens te rijden op een fiets met alleen binnenbanden.
Dat bestaat >> tubes voor wielrenners/racefietsen:Bartjes schreef:Een wiel met alleen buitenbanden is dan wellicht een beter (reken)model.
Een band van volstrekt flexibel, maar zeer sterk nauwelijks uit te rekken materiaal zou - volgens mij - in principe wel moeten kunnen werken.
Ten eerste dank voor het voorbeeld. Een band moet dus (min of meer) flexibel zijn en zich nauwelijks uit laten rekken, meer is niet nodig.En dan? ...
Die is niet min of meer flexibel. Die kan je in elkaar proppen in je handen. Flexibeler kan niet.Bartjes schreef:Ten eerste dank voor het voorbeeld. Een band moet dus (min of meer) flexibel zijn en zich nauwelijks uit laten rekken, meer is niet nodig.
Zit de band uit het voorbeeld niet vast aan de velg?
Des te beter.E.Desart schreef:Die is niet min of meer flexibel. Die kan je in elkaar proppen in je handen. Flexibeler kan niet.
Zo ziet dat er opgevouwen uit:
OK.En sterk en niet rekken is ook optimaal omdat in die dunne bandjes een behoorlijke hoge druk gepompt wordt (afhankelijk type en wegoppervlak van 6 tot meer dan 10 bar).
Dat een band bij beweging kan gaan slippen wanneer die niet vast zit, begrijp ik. Maar we hebben het hier over het statische geval dat alleen het gewicht van de fiets (plus eventuele fietser) hoeft te worden gedragen. Als het vastlijmen in dat geval niet nodig is, weten we dat de band daar waar die de velg raakt niet aan de velg kan trekken (maar wel aan de overkant van het wiel tegen de velg kan duwen). Dat zou de zaak alweer een stuk vereenvoudigen.En dergelijke banden worden met speciale lijm verlijmd op de velg.
Je blijft je blindstaren op een verhaal van omhooggetrokken wielen, terwijl al met diverse voorbeelden zoals wielen met bladveer"banden" en balletjes"banden" beredeneerd is dat dat nergens voor nodig is.Als het vastlijmen in dat geval niet nodig is, weten we dat de band daar waar die de velg raakt niet aan de velg kan trekken (maar wel aan de overkant van het wiel tegen de velg kan duwen). Dat zou de zaak alweer een stuk vereenvoudigen.
Die voorbeelden vind ik niet overtuigend om de eerder gegeven redenen:Je blijft je blindstaren op een verhaal van omhooggetrokken wielen, terwijl al met diverse voorbeelden zoals wielen met bladveer"banden" en balletjes"banden" beredeneerd is dat dat nergens voor nodig is.
Het beeld van een velg die door de band omhooggetrokken wordt komt juist niet overeen met mijn intuïtie:NB: vat dit niet verkeerd op. Ik weet uit eigen ervaring hoe lastig het is om van een ideefixe af te komen dat met je intuïtie lijkt overeen te komen.
Die lijm dient alleen om die band mooi op zijn plaats te houden, zeker bij abnormale of zijdelingse krachten.Maar we hebben het hier over het statische geval dat alleen het gewicht van de fiets (plus eventuele fietser) hoeft te worden gedragen. Als het vastlijmen in dat geval niet nodig is, weten we dat de band daar waar die de velg raakt niet aan de velg kan trekken (maar wel aan de overkant van het wiel tegen de velg kan duwen). Dat zou de zaak alweer een stuk vereenvoudigen.
Jij hebt steeds de neiging om over "we" te praten als je het over "ik" hebt.