Het zal waarschijnlijk wel tegen de regels zijn, maar what als je het water op een speciale stof laat vallen? Als je water op bijvoorbeeld natrium laat vallen, komt er behoorlijk wat energie vrij.
Recent heb ik geleerd dat, als water in aanraking komt met gesmolten aluminium, er ook aardig wat energie vrijkomt. Het is dan echter wel raadzaam enige afstand te bewaren.
L.S. Neem een naaf-dynamo van een moderne fiets,die geeft bij negen omwentelingen al 6 volt wisselstroom.Neem 2 asjes een aan de emmer vastmaken,de andere met juk aan plafond b.v.Schuif daar op elk 4 kogel-lager gelagerde schijfwieltjes op.Kunnen heel klein zijnmax. 13 mm.Met groefje van 1.1/2 mm breed en 1 mm diep.Neem een vislijn die max 6 kg kan hebben.meet dan met een ulster de kracht die over = als de emmer eraan hangt.Zoek met behulp van ulster uit welke kracht nodig = als je een hefboom gebruikt van 7 cm,om de dynamo te laten draaien.
Je kan indien nodig meer schijfjes plaatsen,als de kracht bij 4 voldoende sterk =.De diameter van de trommel die je aan de naafdynamo plaatst,kun je op diameter aanpassen.Als de emmer zich 1 meter verplaast heb je al 4 m draadlengte,Dus volgens mij al redelijk aantal omwentelingen van naafdynamo. Gr Do. Strijp.
Er wordt hier veel gesteld dat stoffen toevoegen aan het water één of andere reactie kan opleveren. Echter, wanneer men stoffen toevoegd aan het water, moet men goed beseffen dat men zwaar naast de kwestie zit, en zelfs zonder het opgeven van randvoorwaarden, men niet aan de opdracht voldoet:
- Bij zuur, koper en zink toevoegen, dus het maken van een galvanische cel, is het niet het water dat arbeid levert. Het water dient hierbij als oplosmiddel om de chemische reactiepotentiaal van andere stoffen te laten doorgaan. Dus vanuit het standpunt van een professor zou ik hierbij stellen dat het water geen arbeid levert, en dus er ook geen potentiaal is.
- Wanneer men de emmer water op een knop laat vallen, levert de watermassa wel arbeid. Echter, de arbeid blijft hier beperkt tot de impact op het knopje: ze gaat volledig verloren aan een elastische vervorming van het knopje, eventueel gaat ook nog wat trilling doorheen de grond. Met andere woorden, de arbeid is niet gecontroleerd. Dat er daarachter desnoods een kerncentrale hangt, doet niets ter zake: de arbeid wordt daar geleverd door de intrinsieke wens van een atoom om te splijten.
- Bij verdamping, is het opnieuw niet het water dat de arbeid levert. De arbeid wordt hier geleverd door de energiebron, zoals het vlammetje, de zon, ...
- Het water zelf is niet reactief, dus daar kan men ook al niets mee aanvangen in die zin. Men kan het bv. niet gebruiken als brandstof als dusdanig. Hier eerst waterstof van maken, is ook niet correct: de energie haalt men dan uit de elektrische bron van de elektrische stroom.
Het komt er eigenlijk op neer: water is niet zozeer de leverancier van de energie. Water is slechts een transportmiddel waarin men een zekere hoeveelheid energie kan opslagen. De arbeid wordt initiëel gegeven door de mens: het water 1 m opheffen. Alzo wordt water dus een drager van energie.
En voor zover ik weet, kan het water maar 1 ding doen vanop 1m hoogte: naar beneden komen. Dus alle oplossingen dienen sowieso er vanuit te gaan dat het water, hetzij als één geheel, hetzij druppelsgewijs naar beneden komt.
Strikt gezien komen slingers dus ook niet meer in aanmerking: vanaf je de 10 liter water in de emmer doet, en de emmer dan laat slingeren vanaf 1m hoogte, heb je energie gestoken in zowel de emmer als in de 10l water. De massa die kinetische energie levert is dus groter. De enige manier om de emmer ter plaatse te laten, is dus het water op zichzelf te laten vallen, bv. door een watertorensysteem. Maar ik denk dat men er in deze opdracht vanuit dient te gaan, dat het water toch op één of andere manier mag samengehouden te worden en men dan gaat spreken in termen van "de massaloze draad en emmer". Anderzijds had men dan evengoed een stuk lood van 10 kilo kunnen gebruiken.
Opties met vliegwielen die worden aangestuurd door de vallende emmer, en die bij bereiken van de 1m val nog even terug verder opwinden en vervolgens nog enkele gedempte vallen veroorzaken, hebben volgens mij nog altijd het meeste effect, vermits de energie dan wordt opgeslagen in het vliegwiel, en er dan enkel maar verlies is door de wrijving, en niet door het snokken van de draad.
[/url]
