De laatste jaren zet de Europese Centrale Bank en de Fed regelmatig "de geldpers aan", dixit de media. De indruk wordt daarbij gewekt dat de centrale banken daarbij geld scheppen uit het niets. Ik vraag me af of dat zo is, en zo ja hoe dat precies in zn werk gaat.
Ik lees (o.a. hier http://vorige.nrc.nl/article2171144.ece) dat centrale banken dit in principe doen door staatsobligaties op te kopen (niet direct van de betreffende overheden, dat is verboden volgens EU-afspraken, maar van degenen die aan die overheden geleend hebben), dan wel hypotheekobligaties of andere bedrijfsleningen. Dus, bank X krijgt nog 1 miljard van overheid B, laten we zeggen over 10 jaar, en heeft dus een obligatie in zijn bezit. De centrale bank koopt die obligatie van bank X voor 1 miljard euro. Bank X heeft nu 1 miljard aan extra middelen (i.p.v. pas over 10 jaar) en kan hierdoor weer nieuwe leningen verstrekken.
Die 1 miljard wordt gecreerd uit het niets, zo begrijp ik van deze voorlichtingsvideo van de Britse centrale bank ( ), door gewoon getallen in een computer te typen.
Tot dusver correct?
Maar als de ECB nu die obligatie heeft, dan is zij toch schuldeiser geworden van de betreffende overheid? Moet die overheid die 1 miljard dan in 10 jaar aan de ECB terugbetalen? Wordt dit geld daarmee ook weer vernietigd?
Begrijp ik dat het netto-effect van zon constructie daarom op termijn nul is, ware het niet dat de genoemde bank nu zn geld veel sneller terugkrijgt, en daardoor weer nieuwe leningen kan afsluiten waardoor geld gecreeerd wordt?
Wat gebeurt er eigenlijk als die overheid of andere private schuldenaar niet terugbetaald aan de ECB?
Bedankt voor jullie opheldering!