Als men met twee gesynchroniseerde klokken werkt is de verklaring van het artikeltje niet van toepassing. Het staat me bij dat men wel een algemeen relativistische correctie voor de satelliet toepast.De berekening in het artikel is wel correct (behalve dat er ad hoc met 2 wordt vermenigvuldigd): je mag de formule voor tijdsdilatatie enkel gebruiken wanneer de 2 gebeurtenissen volgens 1 van de waarnemers op dezelfde positie plaatsvinden. Maar het lijkt me straf dat dit de fout is die gebeurd is. Ik had begrepen dat men 2 klokken op aarde had gesynchroniseerd, en er moet in de experimentele set-up dus helemaal geen tijdsverschil van stelsel GPS naar stelsel aarde worden omgezet.
Als ik moet gokken welke verklaring de meest waarschijnlijke is, zou ik toch gokken op het niet consequent rekenen binnen één referentiestelsel. Ik heb daar drie redenen voor: (1) Redeneringen over en berekeningen van afstanden, tijden en snelheden op een draaiende aarde zijn zeer lastig, als je het exact wil doen. (2) Er zijn meerdere onderzoeksteams bij het experiment betrokken wat een slechte onderlinge afstemming denkbaar maakt. (3) De afgelegde afstand wordt onafhankelijk van de reistijd gemeten.Dat brengt me ook terug bij de opmerking die Bartjes maakte in het begin (ik weet niet of dat ondertussen al is opgemerkt). Je kan in goede benadering de experimentatoren in Gran Sasso en Geneve als inertiaalwaarnemers zien. In dit inertiaalstelsel staat Gran Sasso gewoon stil, en in dat inertiaalstelsel moet de afstand gedeeld door de tijd dus de lichtsnelheid geven (dus op gravitationele effecten en niet-inertiele effecten na, die waarschijnlijk wel verwaarloosd kunnen worden). Het enige waarover nog getwijfeld kan worden is of de 'afstand' en de 'tijd' wel degelijk deze gemeten zijn in het correcte inertiaalstelsel. Voor de tijd had ik dus begrepen van wel (terwijl v. ELburg gokt dat het niet zo is), voor de afstand vind ik geen expliciete vermelding terug, maar de correctie is kwadratisch in v/c en dus verwaarloosbaar.