Prikkeling in de hersenen

[Hoop]

Goedemorgen allemaal,

Ik ben bezig met een profielwerkstuk over de invloed van photoshop op de wereld. Nou verloopt het wel aardig alleen mis ik nog iets wetenschappelijk, namelijk: wat stimuleert de hersenen om wat we zien mooi te vinden?

Het grootste gedeelte van mijn profielwerkstuk gaat over de bijkomende problemen, zoals: eetstoornissen, onzekerheid etc. Want geef nou toe, zijn we niet allemaal een pop aan touwtjes als het bij onze zekerheid in de huidige samenleving aankomt? Elk moment van de dag kunnen de beelden om ons heen ons maken of breken. Maar hoe komt dat nou eigenlijk?

Ik heb het hele internet afgezocht naar de reden maar kon helaas niks vinden. Nu hoop ik dat jullie mij hiermee kunnen helpen. Ik heb al meerdere vragen genoemd en ik hoop eigenlijk op verscheidene antwoorden. Mijn biologie lerares kon mij niet verder helpen hiermee en ik hoop dat ik hier wat verder kom.

Mijn vragen zijn:

Wat stimuleert de hersenen om wat we zien mooi te vinden?

Wanneer prikkelen beelden onze hersenen?

Hoe komt het dat wat we zien zo belangrijk voor ons is?

Dat zijn de vragen voor nu, geheid vindt ik meer vragen wanneer ik even stil zit.

Ik hoop er eigenlijk op dat er een discussie omstaat want meer meningen kan ik beter verwerken tot een kloppend einde (als we een antwoord kunnen vinden).

Met vriendelijke groeten,

Hoop

[anusthesist]

Iedereen vindt iets anders mooi. Daar is dus geen algemeen antwoord op. Wat iemand mooi vindt wordt bepaald door onder andere opvoeding, cultuur, omgeving en erfelijkheid. Ik denk dus dat je je antwoord daar in moet gaan zoeken.

Op celbiologisch/anatomisch niveau ga je het antwoord niet vinden.

Er zijn geen 'mooi-zenuwcellen' of 'lelijk-zenuwcellen'. Iemand ziet iets, koppelt dat via het limbische systeem aan emoties en herinneringen en maakt daar dan een oordeel over. Als persoon A vroeger altijd in een rode kamer heeft gezeten voor straf en persoon B altijd een zoen kreeg van mama met rode lippenstift, dan weet ik wel wie rood een mooie kleur vindt en wie niet.

[Mako]

Dat op jouw vragen geen duidelijk antwoord bestaat lijkt me inderdaad een goede vaststelling.

Wat iemand mooi vindt is zoals al gezegd bepaald door tal van factoren met klemtoon de opvoeding lijkt me. Ook omgeving speelt hierin een rol natuurlijk, je kan bijvoorbeeld bepaalde dingen mooi gaan vinden na verloop van tijd.

Je vraag wanneer onze beelden de hersenen prikkelen is me niet volledig duidelijk. Beelden prikkelen constant onze hersenen, anders zou er geen omzetting gebeuren met beeldvorming en dergelijke. Wat bedoel je hier dan precies mee?

Ons zicht is een van onze meest betrouwbare zintuigen, samen met voelen. Het is toch moeilijk iets te ontkennen dat je hebt gevoeld of gezien? Vandaar lijkt me dat we zoveel waarde hechten aan wat we zien.

[Hoop]

Iedereen vindt iets anders mooi. Daar is dus geen algemeen antwoord op. Wat iemand mooi vindt wordt bepaald door onder andere opvoeding, cultuur, omgeving en erfelijkheid. Ik denk dus dat je je antwoord daar in moet gaan zoeken.

Op celbiologisch/anatomisch niveau ga je het antwoord niet vinden.

Er zijn geen 'mooi-zenuwcellen' of 'lelijk-zenuwcellen'. Iemand ziet iets, koppelt dat via het limbische systeem aan emoties en herinneringen en maakt daar dan een oordeel over. Als persoon A vroeger altijd in een rode kamer heeft gezeten voor straf en persoon B altijd een zoen kreeg van mama met rode lippenstift, dan weet ik wel wie rood een mooie kleur vindt en wie niet.

Dat klopt, maar is het dan ook niet zo dat er iets in de hersenen dit stimuleert? Want dit veranderd telkens. Wat we tien jaar geleden mooi vonden is nu niks meer waard. We leven nu in de tijd dat de computer over-ontwikkeld is en dat er iPods, iPads en Blackberry's zijn. Alles wordt verfijnd om ons een plezier te doen. Maar hoe komt het dat ons wordt aangeleerd wat mooi is, dan?

Als er nu een onbewerkte foto op een tijdschrift kwam te staan zou haast niemand het kopen. Ons totaalbeeld is compleet veranderd en dat allemaal door de ontwikkeling van één programma: Photoshop.

We zijn er gewend aan geraakt. En ik zoek nu naar hoe dat komt, wat is het in de hersenen die zich daarop aanpast?

Dat op jouw vragen geen duidelijk antwoord bestaat lijkt me inderdaad een goede vaststelling.

Wat iemand mooi vindt is zoals al gezegd bepaald door tal van factoren met klemtoon de opvoeding lijkt me. Ook omgeving speelt hierin een rol natuurlijk, je kan bijvoorbeeld bepaalde dingen mooi gaan vinden na verloop van tijd.

Je vraag wanneer onze beelden de hersenen prikkelen is me niet volledig duidelijk. Beelden prikkelen constant onze hersenen, anders zou er geen omzetting gebeuren met beeldvorming en dergelijke. Wat bedoel je hier dan precies mee?

Ons zicht is een van onze meest betrouwbare zintuigen, samen met voelen. Het is toch moeilijk iets te ontkennen dat je hebt gevoeld of gezien? Vandaar lijkt me dat we zoveel waarde hechten aan wat we zien.

Inderdaad worden onze hersenen constant geprikkeld, maar er is toch iets daarbinnen dat bepaald dat het "fijn" is om iets te zien? Dan kan je bijvoorbeeld denken aan het gevoel liefde. We zien iemand die ons aanstaat, ons hart gaat sneller kloppen en we voelen vlinders in onze buik. En waar zorgt Photoshop dan voor? Waarom vinden we bewerkte foto's van landschappen zoveel mooier? Fotografen gebruiken Photoshop om iets uit te beelden, wat ze bedoelen. Maar waarom kijken we liever naar een bewerkte blauwe lucht dan een echte lucht met wolken erin? Omdat het ons aan iets fijns laat denken. Onze hersenen regelen dat.

En hoe komt het dat modellen zich dood hongeren? Ze worden toch wel bewerkt dus waarom kunnen ze dan niet gewoon maatje 34 of 36 hebben? Ze moeten dun zijn omdat wij gewend zijn geraakt aan al die bewerkingen.

En ik zoek dus écht het antwoord: wat stimuleert nou toch onze hersenen om iets mooi te vinden? Wordt er een stofje aangemaakt? Of is het iets anders?

Groeten,

Hoop

[Mako]

Wanneer we iets leuk, mooi of aangenaam vinden komt in onze hersenen dopamine vrij. Dopamine is een neurotransmittor en hormoon die ons het aangename gevoel geeft. Hier kan je vlinders in de buik bij verliefdheid mee verklaren. Natuurlijk gaat het hier om een merkbaar verschil in emotionele toestand wat bij het naar kijken van bewerkte foto's niet zo extreem is. Misschien dat de concentratie vrijgekomen dopamine hierbij dan een rol speelt?

Misschien moet je al even een kijkje nemen op wikipedia omtrent dopamine

[Hoop]

Wanneer we iets leuk, mooi of aangenaam vinden komt in onze hersenen dopamine vrij. Dopamine is een neurotransmittor en hormoon die ons het aangename gevoel geeft. Hier kan je vlinders in de buik bij verliefdheid mee verklaren. Natuurlijk gaat het hier om een merkbaar verschil in emotionele toestand wat bij het naar kijken van bewerkte foto's niet zo extreem is. Misschien dat de concentratie vrijgekomen dopamine hierbij dan een rol speelt?

Misschien moet je al even een kijkje nemen op wikipedia omtrent dopamine

Ik heb het gelezen maar volgensmij wekt het meer gevoelens op, ik vraag me af of het kijken naar foto's wel gevoel écht kan opwekken. Natuurlijk kan je een foto erg mooi vinden maar als je nou echt kunt zeggen: "ik ben blij want ik kijk naar een mooie foto" vraag ik me af.

Ik snap gewoon niet waardoor alles gestimuleerd wordt. Wat zorgt er nou voor dat een onbewerkte foto lelijk (niet gewenst) is en een bewerkte foto juist mooi. Het moet ergens tussen het proces van het "zien" en het "verwerken" zitten. Want als het niet mooi lijkt, wenden we af. We kopen een auto omdat een plaatje er zo mooi uitziet, we kopen een truitje omdat het zo mooi op een model lijkt.

Groetjes,

Hoop

[Wouter_Masselink]

In de hersenen veranderd er niks, je vraag is dan ook niet echt duidelijk te beantwoorden.

Los van de mode van de dag zijn er wel een aantal dingen die men aantrekkelijk vindt los van deze dingen. Een voorbeeld hiervan zijn de hip/waist ratio bij vrouwen en symmetrie in het algemeen (bij mannen en vrouwen, voornamelijk maar niet uitsluitend het gezicht). Ook een gemiddeld gezicht wordt eigenlijk altijd aantrekkelijk gevonden. Leg 20 foto's over elkaar heen en je zal waarschijnlijk met een mooier persoon eindigen dan de persoon waar je mee begon.

Waar dit in de hersenen is vastgelegd (als dit al zo is) weet niemand. Wat wel duidelijk is, is dat dit allemaal tekenen zijn van een goede gezondheid en de persoon dus in staat stellen om zodoende de beste partner keuze te maken voor nageslacht. Dit is dus meer een evolutionair verhaal dan een cellulair, moleculair verhaal.

[Hoop]

In de hersenen veranderd er niks, je vraag is dan ook niet echt duidelijk te beantwoorden.

Los van de mode van de dag zijn er wel een aantal dingen die men aantrekkelijk vindt los van deze dingen. Een voorbeeld hiervan zijn de hip/waist ratio bij vrouwen en symmetrie in het algemeen (bij mannen en vrouwen, voornamelijk maar niet uitsluitend het gezicht). Ook een gemiddeld gezicht wordt eigenlijk altijd aantrekkelijk gevonden. Leg 20 foto's over elkaar heen en je zal waarschijnlijk met een mooier persoon eindigen dan de persoon waar je mee begon.

Waar dit in de hersenen is vastgelegd (als dit al zo is) weet niemand. Wat wel duidelijk is, is dat dit allemaal tekenen zijn van een goede gezondheid en de persoon dus in staat stellen om zodoende de beste partner keuze te maken voor nageslacht. Dit is dus meer een evolutionair verhaal dan een cellulair, moleculair verhaal.

Ah kijk, hier heb ik wat aan! Dit is dan zowaar geen beantwoording op mijn vraag (het is ook een extreem moeilijke vraag), maar hier kom ik wel verder mee. Want inderdaad zoals ik geleerd heb zoeken we de beste partner uit om keuze te maken voor nageslacht. Alleen het probleem is: tegenwoordig is iedereen door Photoshop een geschikte kandidaat.

Groetjes,

Hoop

[Mako]

Alleen het probleem is: tegenwoordig is iedereen door Photoshop een geschikte kandidaat.

Door met Photoshop mensen meer op het hedendaagse levens-ideaal te doen lijken en dus onrechtstreeks ook een betere partner van te maken zal dus wel mee bepalend zijn in wat we mooi vinden. Partnerkeuze en Photoshop bij mensen zou je dus ergens kunnen verklaren met de evolutie en de zoektocht naar de beste partner voor een goed nageslacht. Hierbij is natuurlijk je vraag over waarom een mooie blauwe lucht beter oogt dan grijs met wolken nog niet beantwoord... vermoedelijk is dit gewoon een kwestie van smaak?

[anusthesist]

Ah kijk, hier heb ik wat aan! Dit is dan zowaar geen beantwoording op mijn vraag (het is ook een extreem moeilijke vraag), maar hier kom ik wel verder mee. Want inderdaad zoals ik geleerd heb zoeken we de beste partner uit om keuze te maken voor nageslacht. Alleen het probleem is: tegenwoordig is iedereen door Photoshop een geschikte kandidaat.

Een kanttekening hierbij is dat mooi niet per se rijmt met een evolutionair voordeel. Vroeger vond de gemiddelde man een mollige vrouw met brede heupen mooi omdat dit overeenkwam met vruchtbaarheid en gezondheid. Toen betekende dik zijn welvaart. Nu betekent dik zijn McDonalds en niet goed voor jezelf zorgen. Maar dikke mensen zijn allesbehalve ongezond! Er zijn zelfs studies die beweren dat dikke mensen die vet eten een hogere levensverwachting hebben dan magere mensen die vetarm eten.

Te dik of te dun is dus niet goed. Waarom worden te dunne vrouwen tegenwoordig mooi gevonden? Zeitgeist.

Misschien associeren mensen dun zijn met zelfbeheersing in tijden dat je zo een hamburger kan scoren of misschien denken veel mensen dat dun gezond betekent door alle negatieve reclame rond vet en cholesterol (zie een ander topic over cholesterol).

Het blijft een lastige kwestie.

[Wouter_Masselink]

Eenzelfde zag je bijvoorbeeld tijdens de pruiken periode. Iedereen moest toen zo bleek mogelijk zijn, dit impliceerde immers welvaart. Als je niet op het land hoeft te werken maar de hele dag binnen kan zitten dan heb je het natuurlijk getroffen.

[Hoop]

Goedemiddag allemaal,

hartelijk dank voor jullie antwoorden. Ik ben al een stuk verder gekomen. En inderdaad, misschien is er wel helemaal geen antwoord op de vraag. En dat heb ik er ook in gezet.

Groetjes,

Hoop