Je kunt in de meeste gevallen niet direct aan een reactie zien welke orde deze precies heeft. Dit moet experimenteel bepaald worden. Reacties waarbij de orde van de reactie uit de reactievergelijking zijn op te maken zijn zeldzaam. Een voorbeeld hiervan is:
2 NO(g) + O2(g) -> 2 NO2(g)
Of natuurlijk in het geval van zuiver theoretische reacties:
A + 2B -> C (of zoiets)
Het optellen van de quotienten gaat niet altijd op omdat de reactiesnelheid niet altijd als S=K[A]xy weergegeven kan worden (met maar één constante K)
Sommige reacties gaan niet in een stap, maar in meerdere stappen. Nemen we een hypothetisch voorbeeld:
A + B ----> AB
Stel je voor dat dit in twee stappen verloopt:
A -----> A*
A* + B -----> AB
En stel je verder voor dat die eerste "activering" heel traag verloopt, maar dat alle moleculen A* vrijwel onmiddellijk doorreageren met aanwezig B tot AB. Dan is de reactiesnelheid van het totaal alleen bepaald door de reactiesnelheid van de activering van A, en dus is het een eerste orde reactie. De totale snelheid hangt helemaal niet van af, omdat die tweede reactie zo snel verloopt dat de tijdsbijdrage aan het totaal niet kritisch is.
Als de concentratie broom een factor 2 twee toeneemt, dan neemt de reactiesnelheid ook een factor 2 toe (of bij een factor 3 neemt de snelheid ook een factor 3 toe)
Uit de laatste 2 metingen haal je:
Als de concentratie NO een factor 2 toeneemt, neemt de reactiesnelheid een factor 4 toe. Wanneer de concentratie een factor 3 toeneemt, neemt de snelheid een factor 9 toe.
Nu moet de orde toch gemakkelijk te bepalen zijn.
De reactiesnelheid stijgt evenredig met de broomconcentratie
De reactiesnelheid stijgt kwadratisch met de NO-concentratie.
Nu moet je de x en y waarden van S = K[NO]x[Br2]y kunnen invullen en daarmee de orde van de reactie bepalen