Zodra een photon tegen een atoom opbotst kan het haar energie afgeven aan dat atoom. Een electron in dat atoom neemt die energie op en gaat in een hogere baan zitten. Het is energetisch verantwoorder voor een electron om in een zo'n laag mogelijke baan te verkeren. Dus na verloop van tijd valt zo'n electron terug in zijn oude vertrouwde baan, hier geeft hij een foton af.
Afhankelijk van de stof legt een electron standaard afstanden af tussen de laagste en de hogere banen en geeft dus ook automatisch vaste frequenties licht af. Een natrium atoom straalt bijvoorbeeld onderandere de frequenties 330, 589, 1140, 616, 818, 1846 nanometer uit. De frequenties daartussen straalt hij niet uit (er zijn er trouwens meer, dit zijn een paar voorbeelden). De energie nivau verschillen waarin een electron terug valt en de 'kleur' photon die hij uitzend kan je vinden in de Jablonski diagrammen. In je binas staan die in tabel 21. De horizontale lijntjes zijn de hoogtes waarop een electron zich kan vertoeven, de pijlen zijn de routes die een electron kan bewandelen, en het getal wat naast de pijl staat is de frequentie in nanometers wat het electron uitzend.
Simpel gezegd straalt bijvoorbeeld fosfor zichtbaar licht uit als deze bepaalde UV frequenties ontvangt. De rest wordt omgezet in trillingen en dus warmte. Waarom het electron een andere frequentie foton uitzend dan dat hij ontving is een lastig verhaal.
Wat het volgens mij is is dat het electron een photon ontvangt wat het electron als het ware een stap over laat slaan. Het electron slaat een trapje over. Het electron valt vervolgens terug naar de tussenstap, en geeft geen foton af. Hij zit hier in een metastabiele staat. Hij kan er wel even blijven, maar het is niet de grond toestand. Tijdens die proces maakt het electron een spin flip, wat een tijdje duurt (meeste stoffen is het twee stappen omhoog en omlaag in milliseconden gebeurt, bij jouw glow in the dark sterren duurt dat minuten of uren) Vanuit de metastabiele staat, valt het electron even later terug naar de grond toestand, en in deze val stuurt het electron een foton uit. Dit foton is nu van een lagere energie, omdat het electron van minder hoog kwam. Waarom zo ingewikkeld dat heeft met spins te maken en met Paulli's exclusion principle te maken. Ik moet zeggen dat ik het verhaal zelf niet helder genoeg voor ogen heb om het makkelijk uit te kunnen leggen. Het heeft te maken met dat electronen niet zomaar in allerlei staten mogen zitten (dezelfde reden waarom in de binnenste schil van atomen maar 2 electronen zitten).
Het komt erop neer dat een fluoreserende of fosforiserende stof een foton binnenkrijgt en in 1 stap heel ver omhoog gaat, daarna een stukje omlaag (energie komt vrij in trilling dus warmte) en vervolgens nog de rest (energie komt vrij in de vorm van een foton) totdat het electron in een grond toestand zit.
Ik hoop dat het enigzinds bevredigend is dit antwoord. (Het heeft mij iig meer tijd gekost dan oorspronkelijk gedacht
).
De tekst in het hierboven geschreven stukje kan fouten bevatten in: argumentatie, grammatica, spelling, stijl, biologische of scheikundige of natuurkundige of wiskundige feiten kennis. Hiervoor bied StrangeQuark bij voorbaat zijn excuses aan.