Een fietser.

[bats]

De Tour de France is begonnen.

Wat mij opvalt is dat als de renners een berg oprijden dat er dan eerst gefietst wordt in een heel lage versnelling, ofwel een klein verzet, maar na een tijdje schakelen sommigen een (paar) tandjes hoger onder dezelfde hellingspercentage.

Nu heb ik een vraag. Is het ook zo dat als je op de fiets zit dat een fietser ook een bepaalde koppelkromme heeft? Ik bedoel, dat als je in een heel klein verzet rijdt, dan heeft de fiets met de fietser in totaal dan welliswaar meer kracht, de fietser kan dan wel meer kracht zetten, maar de snelheid is relatief laag. Toch is bij een klein verzet fietsen met bijv. de wind in de rug veel vermoeiender als je dan toch een beetje snelheid wilt hebben, dan wanneer je dezelfde snelheid fietst met een groot verzet. Ik bedoel dan als je heel snel moet trappen, gaat dan dan niet ten koste van de (spier)kracht? Is er bij een fietser wel sprake van een bepaalde max. kracht (koppel) bij een bepaald beentempo(toerental). En dat een hoger beentempo ten koste gaat van de spierkracht?

Of is de spierkracht constant over het gehele beentempo? Dat lijkt mij toch niet?

[Jekke]

wat die fiets betreft, die onderworpen aan dezelfde mechanica als elk ander voertuig, maar wat die benen betreft toerental en kracht, vraag ik mij ook af hoe dat zit

[klazon]

Het natuurlijke beentempo bij fieters ligt tussen de 60 en 70 rondjes per minuut. Geoefende wielrenners komen hoger, tot 80 rondjes per minuut.

Bij het naderen van een helling zul je eerst kinetische energie opbouwen door de snelheid op te voeren. Maar het beklimmen van de helling kost aanmerkelijk meer energie dan rijden op vlak. Dus op een bepaald moment kan de renner het koppel niet meer opbrengen en zal de snelheid dalen tot de beensnelheid onder de 60 rondjes komt. Dan wordt het tijd om terug te schakelen tot er weer een situatie wordt gevonden waarbij een haalbaar koppel wordt gevraagd bij 60 of meer toeren per minuut.

De optimale overzetting ligt voor elke renner anders, je ziet soms de ene met een hoog tempo malen in een laag verzet, terwijl de ander meer kracht kan opbrengen en kiest voor een lager beentempo bij een groter verzet.

[Diesel Power]

Het natuurlijke beentempo bij fieters ligt tussen de 60 en 70 rondjes per minuut. Geoefende wielrenners komen hoger, tot 80 rondjes per minuut.

deze trapfrequentie is zelfs hoger. Het ligt natuurlijk waar je fietst (afdaling, vlak, bergop) maar bij een wedstrijd (vlak) ligt mijn beentempo al gauw bij de 120 omwentelingen per minuut. Een normale trapfrequentie voor een wielrenner is 100 per minuut. Bergop liggen deze omwentelingen beduidend lager en zit je al gauw aan de 60 ja.

Toch is bij een klein verzet fietsen met bijv. de wind in de rug veel vermoeiender als je dan toch een beetje snelheid wilt hebben, dan wanneer je dezelfde snelheid fietst met een groot verzet.

Dit is niet waar. Fietsen met een klein verzet kost wel zeker minder kracht dan met een zwaar verzet. Het is alleen een kwestie van gewenning. Je zal hier specifiek op moeten trainen (zie lance armstrong) maar als je dit eenmaal onder de knie hebt is dit veel langer vol te houden.

De optimale overzetting ligt voor elke renner anders, je ziet soms de ene met een hoog tempo malen in een laag verzet, terwijl de ander meer kracht kan opbrengen en kiest voor een lager beentempo bij een groter verzet.

Dit klopt helemaal. Je rijdt op kracht óf op souplesse.

[klazon]

Okee, ik had aanvankelijk niet gerekend op zulke hoge trapfrequenties, maar inderdaad, als je kijkt naar de snelheden die worden gehaald in een wedstrijd en de gebruikelijke verzetten, dan moet een frequentie boven de 100 veel voorkomen.

Ik was eigenlijk uitgegaan van mijn eigen toerental. Ik kom zelden boven de 70, maar ja, ik ben dan ook geen wielrenner. Ben meer een trekker met 30 kg kampeerbagage aan de fiets. En snelheid is voor mij dan niet de hoogste prioriteit. Als ik de volgende camping maar haal.....

[Anonymous]

Op een gegeven moment moet je zelfs gaan lopen.

Om boven te komen kost het altijd een bepaalde hoeveelheid energie.

Renners van gelijk gewicht moeten een gelijke energie opbrengen.

Maar als je zwaarder bent dan kost het meer energie.

Dus hoe lichter je bent hoe beter het is.

Het een en ander hangt ook nog af van je beenlengte.

Dat werkt als een koevoet.

Snel omwentelingen maken kost wel extra wrijving.

[klazon]

Op een gegeven moment moet je zelfs gaan lopen.

Om boven te komen kost het altijd een bepaalde hoeveelheid energie.

.........

Ik moet ook wel eens gaan lopen. Maar dat heeft volgens mij weinig met energie te maken. Je kunt terugschakelen tot het laagste verzet. Een heleboel hellingen trek ik dan nog wel, zelfs met die 30 kilo spullen die aan m'n fiets hangen. Maar de snelheid wordt dan zo laag dat je vanzelf omvalt en dan is lopen nog de enige optie.

[Antoon]

Ik moet ook wel eens gaan lopen. Maar dat heeft volgens mij weinig met energie te maken.

Jij vindt het evenmakkelijk om met een blok lood op je fiets naar boven te komen dan zonder?

Dat komt ten eerste door de meer normaal die je krijgt en daarmee meer wrijvingskracht, maar ook dat je meer gewicht potentiële energie geeft.

Daar gaat gewoon een stuk energie in zitten.

Je kan zeggen dat als je de berg weer afrijdt dat je dan wel een grote gewin hebt aan enerige omdat er dan meer potentiële energie verloren gaat dan bij een lichtere fietser. en dus zo sneller de berg af gaat.

Maar bedenk wel Ekin=m*v²/2

dus sneller ga je niet als het zo simpel licht.

de potentiële energie waar ik over praat ontstaat omdat je een afstand hebt tot de aarde, en dan kun je je zelf laten vallen ,en zo word er arbeid verricht, deze arbeid, moet ergens zijn energie uit halen, en dat haalt hij dan uit de potentiële energie die je je zelf hebt gegeven door jezelf om hoog te verplaatsen(mocht iemand dit nog niet weten)en het is vast geen perfectoformulering

[Anonymous]

Je kan zeggen dat als je de berg weer afrijdt dat je dan wel een grote gewin hebt aan enerige omdat er dan meer potentiële energie verloren gaat dan bij een lichtere fietser. en dus zo sneller de berg af gaat.

Maar bedenk wel Ekin=m*v²/2

dus sneller ga je niet als het zo simpel licht.

Gewicht maakt toch niets uit bij een afdaling van een wielrenner alles "valt" toch even snel naar beneden (luchtweerstand buitenbeschouwing gelaten)?.

[Kabouter]

...

de potentiële energie waar ik over praat ontstaat omdat je een afstand hebt tot de aarde, en dan kun je je zelf laten vallen ,en zo word er arbeid verricht, deze arbeid, moet ergens zijn energie uit halen, en dat haalt hij dan uit de potentiële energie die je je zelf hebt gegeven door jezelf om hoog te verplaatsen(mocht iemand dit nog niet weten)en het is vast geen perfectoformulering

En wat nou als iemand een kuil naast mij graaft

Ik krijg 'plotseling' potentiele energie maar degene die de kuil graaft verricht geen extra arbeid doordat ik er toevallig naast sta.

Als ik daar niet zou staan zou het even veel energie kosten om die kuil te graven, aangenomen dat ik niet in de weg ga staan

[Antoon]

had je mijn post gelezen ofzo?

http://sciencetalk.nl/forum/invision/in...showtopic=11535

ik zeg daar precies het zelfde.(onderaan)

maar als je zo gaat kijken, dan moet je je potentiële energie gebruiken tenopzichte van de bodem van het gat.

ook nog zo een:

Als je olie omhoog pomt, dan haal je meer energie omhoog om te gebruiken, dan dat je er energie in stopt.(anders zouden ze neit gaan pompen)

[Kabouter]

nee, had ik niet gezien maar je oplossing is juist.