Toen ik eens heel erg onder de indruk was van alcohol dacht ik dat ik een plantje was op een andere planeet, en dat het leven wat ik hier op aarde leefde niets anders was dan een droom van mij als plantje. Wanneer ik dan wakker zou worden, zou mijn echte leven verder gaan, tot ik weer ging slapen. Dan zou er weer een nieuwe droom beginnen. Dat verklaarde in mijn gedachten toen gelijk het aantal mensen wat een vorig leven wist te herinneren. Dat waren gewoon vorige dromen... Maar zoals ik al eerder zei, ik was dronken.....
als het leven een droom is waarom kunnen wij dan dromen? je kan toch niet dromen in een droom? en waarom bestaan er dan dromen waarin je jezelf kunt besturen, als het leven zelf al een droom is?