Thionyl schreef:Waarom niet gewoon Nikkelchroom-draad met Constantaan, dat geeft een groter spanningsverschil.
Die metaaldraden liggen altijd wel ergens in het Natuurkunde lokaal.
Niet iedereen heeft makkelijk toegang tot een natuurkundelokaal.
En heb de draden gesoldeerd met zilversoldeer. De gemeten waardes bleven gelijk en hoe ik dat weer moet verklaren??
Dat is toch niet zo vreemd? Je hebt een overgang van NiCr naar zilver en dan van zilver naar Constantaan. Per saldo heb je dus een overgang van NiCr naar Constantaan.
@Klazon. Denk dat de gemiddelde leraar Na/Sk wel meewerkt met materiaalvoorziening voor dergelijke experimenten. Maar er zijn nog wel andere alternatieven. De verwarmingsdraden van elektr. kacheltjes zijn meestal? van Ni-Chroomdraad (magnetisch, dus te checken met een magneetje) en draadgewonden weerstanden vaak? van Constantaan (niet magnetisch).
Of je verklaring voor dat zilversoldeer klopt, daar puzzel ik nog op.
Heb, met andere zoektermen, wel een wat uitgebreidere tabel gevonden.
De Seebeck coëfficiënten (thermo gevoeligheden) van enkele gebruikelijke materialen bij 0 ° C (32 ° F) zijn in onderstaande tabel.
Aluminium 3,5 Goud 6,5 Rhodium 6,0
Antimonium 47 Ijzer 19 Selenium 900
Bismut -72 Leiden 4,0 Silicium 440
Cadmium 7,5 Mercurius 0,60 Zilver 6,5
Koolstof 3,0 Nichrome 25 Natrium -2,0
Constantan -35 Nikkel -15 Tantalum 4,5
Koper 6,5 Platina 0 Tellurium 500
Germanium 300 Kalium -9,0 Wolfraam 7,5
* : De units zijn mV / ° C.
De bovenstaande tabel toont ook enkele mogelijke draad koppelingen. Zo kan ijzer of koper worden op de positieve klem terwijl constantaan kan worden gebruikt voor de negatieve pool van een thermokoppel circuit (Type J en T).
Ik heb de combinatie Cu - Constantaan (legering 54%Cu/1%Mn/45%Ni) eens getest. Nu krijg ik wel een veel hoger spanningsverschil gemeten met mijn VC-130 miltimeter: bleef stabiel bij 10mV met één kant in kokend water en de andere kant gewoon bij kamertemperatuur.
Nadeel was wel de hoge weerstand van constantaan dat ook wel verkocht wordt in elektrowinkels als weerstandsdraad. Het geleid in tegenstelling tot Cu of Fe bijna geen stroom...maar dat heeft dan weer als voordeel dat de weerstand nagenoeg constant blijft bij verschillende temperaturen. Hierdoor schakel je de temperatuursgradiënt uit die ontstaat als het ene deel gedurende langere tijd verhit wordt.
Zeker leerrijk en vanuit praktisch oogpunt ook erg interessant om bijvoorbeeld de temeratuur te meten in een reactor.
