Misbruik en fraude komt overal voor. Maar het komt niet overal
in de zelfde mate voor, en bepaalde structuren waarin men er gemakkelijk mee weg komt zijn er bevorderlijk voor. Hoe verder volksvertegenwoordigers van het vertegenwoordigde volk af staan, des te gemakkelijker raken ze op drift en kunnen ze de zaak belazeren. Daarom is het overdragen van nationale bevoegdheden aan Europese instanties een slecht idee, tenzij voor zaken waarbij dat redelijkerwijze niet anders kan. Voor mij is deze redenering zo klaar als een klontje, en heeft die niets te maken met borrelpraat of onderbuikgevoelens. Zoals ik al eerder schreef is de schaal van Europa te groot voor een goed draaiende democratische besluitvorming.
Bovendien hebben de grote bedrijven in een verenigd Europa veel te veel invloed. Waarom? Voor de gewone Nederlander is Brussel ver weg, en hij weet ook niet hoe de besluitvorming daar in zijn werk gaat. Zijn invloed is daarom nul-komma-nul. Maar voor kapitaalkrachtige bedrijven is het geen probleem lobbyisten in te huren en die vlak bij de macht te stationeren. Deze asymmetrie leidt ertoe dat Brussel vooral de belangen van de grote bedrijven behartigt. Ziedaar de achtergrond van de door Brussel gepropageerde neoliberale agenda. Als ik een link mag plaatsen:
http://www.corporateeurope.org/
Op nationale schaal heeft het bedrijfsleven natuurlijk ook een flinke vinger in de pap, maar daar zitten de pers en het publiek er dichter op. Het overdragen van bevoegdheden aan Brussel is ook daarom in principe een slechte zaak, tenzij het niet anders kan.