donkere materie

[Anonymous]

Ik heb een klein vraagske over donkere materie.

Donkere materie word beschouwd als materie die niet waarneembaar is maar toch een invloed uitoefend in de omloopbanen van zonnestelsels, ze bezitten dus massa.

als ik een paar honderd duizend lichtjaar van hier ga staan en ik kijk naar onze zon is onze aarde ook niet zichtbaar (wij zenden geen straling uit en we zijn geen ster)

mag ik dan aannemen dat onze aarde eigelijjk donkere materie is?

[Elmo]

Ja hoor, dat mag best. Maar de massa van de aarde (van alle planeten in ons zonnestelsel trouwens) is compleet verwaarloosbaar t.o.v. de massa van de zon. Als ze dus 1% van de massa in het universum aan donkere materie wilden toeschrijven, dan zou je dat kunnen verklaren d.m.v. planeten. Maar omdat het veel meer massa moet zijn, kan die verklaring niet kloppen.

Tevens verplaatst naar sterrenkunde.

[Anonymous]

dus onze aarde is donkere materie, de aarde heeft en zwaartekrachtveld dat waarneembaar is vanop een afstand( ook al is het maar door beinvloeding van omloopsbanen en -snelheden).

de voor ons niet zichtbare materie in andere zonnestelsels is maar een klein deel van de totale donkere materie. dus moet er nog meer materie(massa) zijn die wij niet zien. nu kan zwaartekracht zogezegd wegvloeien naar andere dimesies zonder dat e=mc² word geschonden. maar als er toch zoveel donkere materie aanwezig is in "die andere dimesies, branen of hoe ge het ook wilt noemen") zou de zwaartekrachtvelden van die donkere massa ons moeten beinvloeden in deze dimensie. waarom hebben we dan nog maar alleen anomalieen gevonden in de omloopsnelheden van ganse melkegstelsels en is deze niet te bespeuren op kleinere schaal. wa zou moeten gezien er zoveel donkere materie is( elk met hun zwaartekrachtveld dat tot in onze dimensie voelbaar is)

ik neem aan dat er ook donkere materie is in ons melkwegstelsel (een grote hoeveelheid zelfs om onze omloopsnelheid te verklaren) dus waarscheinlijk ook in ons zonnestelsel. waarom bespeuren wij dan geen zwaartekrachtvelden daarvan. ook al zou die materie in een ander dimensie zitten zouden wij toch die zwaartekracht moeten kunnen voelen.

ja, krijg het nie zo goed uitgelegd. maar hoop da ge begrijpt waar ik naartoe wil.

[ZVdP]

Velen, en ik ook, schrijven het massadefect toe aan neutrino's.

Hiervan zou je (bijna) geen zwaartekrachtsveld vinden, omdat ze overal, en dan bedoel ik echt overal, zijn en dus overal een even grote kromming verorzaken, waardoor wij dat niet merken. En ze veroorzaken echt niet zo'n groot zwaartekrachtsveld omdat ze zeer licht zijn, maar ze zijn met velen, heel velen.

[Anonymous]

dus neutrinos zijn zeer lichte deeltjes die overal terug te vinden zijn (ether?) hun zwaartekrachtseffect is overal hetzelfde waardoor wij geen verschil merken.

is da dan nie een soort kosmologische constante, die toch eigelijk tamelijk groot moet zijn gezien zij overal aanwezig moet zijn( en zo'n invloed heet op de omloopsnelheid van melkwegstelsels) da moet toch een behoorlijke waarde zijn om zo'n effect te geven. maar nu spoel de tijd es terug toen het heelal nog maar half zo groot was. toen waren er naar ik aanneem ook al neutrino's, zou hun aanwezigheid dan nie hebben gezorgd voor een halt in de uitdeining van het heelal(en daar gaat de kosmologische constante).

en de lichtsnelheid dan? was da nie gemeten in een vacuum (het is geen vacuum niemeer sinds het er kroeilt van de neutrinos denk ik) zou er dan geen afbuiging van het licht moeten zijn. licht ondervind toch ook last van de zwaartekracht. ( gelijk ik het mij voorstel = ge kijkt vanuit ons melkwegstelsel naar het dichtsbijzijnde melkwegstelsel ik neem geen afbuiging waar omdat de massa van de neutrinos ook verspreid is over een enorm groot gebied de "leegte" tussen melkwegstelsels. maar als ik nu zou kijken naar het melkwegstelsel daarachter dan worden de uitgezonden lichtstralen van dit melkwegstelsel afgebogen door het eerste melkwegstelsel) in dit eerste melkwegstelsel zijn veel neutrinos aanwezig want zij zorgen voor die hogere omloopsnelheid moet er dan ook geen abnormaal grote afbuiging zijn van het licht uitgezonden door dit tweede melkwegstelsel want dit licht passeerd het eerste melkwegstelsel.

ksnap ergens iets nie denk ik.

[ZVdP]

Men schat het aantal neutrino's op zo'n twee miljard per cm³ per seconde.

Dus ja, dan kan je de ruimte niet echt meer zien als een vacuüm, maar deze deeltjes zullen niet veel (praktisch geen) effect hebben op licht, enerzijds omdat ze een zéér kleine massa hebben en anderzijds neutraal geladen zijn. Om licht ook maar een beetje af te buigen heb je zeer grote massa's nodig dicht op elkaar bv de zon, terwijl de neutrino's verspreidt zijn.

Nu, neutrino's zijn maar één van de mogelijke verklaringen van het massa defect.

Maar ik prefereer deze omdat ze dit verklaart met deeltjes waarvan al bewezen is dat ze bestaan (het leuke eraan is dat sommige mensen ze kunnen zien, héél kleine kans wel, maar het blijft wel leuk). De andere theorieën omtrent het massa defect, spreken over andere, zware, moeilijk detecteerbare deeltjes. En sindsdien ik denk dat er geen materiedeeltjes (dus fermionen) te ontdekken zijn.

[Anonymous]

ahzo, dus dringend iets gaan lezen over elementaire deeltjes. merci voor den uitleg.

maar eigelijk blijft het toch allemaal maar "beredeneerd" gokken over wa zich echt allemaal afspeelt.

[ZVdP]

maar eigelijk blijft het toch allemaal maar "beredeneerd" gokken over wa zich echt allemaal afspeelt.

Eigenlijk wel, ja.

Maar ik geef je een tip. Als je hoort dat er een supernova is geweest en dat die de aarde heeft bereikt (een supernova genereert imense aantallen neutrino's), doe dan je ogen de hele dag dicht en misschien zie je er wel ééntje

Dit komt omdat neutrino's normaal heel weinig reageren met andere deeltjes, maar omdat een supernova veel meer neutrino's genereert, is de kans groter om er eentje waar te nemen. Als je je ogen dicht doet en toevallig reageert een neutrino met een atoom in je oog, zou je een lichtflits kunnen zien. De kansen zijn klein, maar zeker reëel.

[Anonymous]

ben toch benieuwd aant worden naar die elementaire bouwsteentjes en hun eigenschappen. alleen ja, quantumdynamica is nie zo echt simpel dus daar zal ik wel ff zoet bij zijn. en da zijn allemaal wiskundige modellen van de werkelijkheid die dikwijls nogal moeilijk voor te stellen zijn kijk maar naar de kat van schordinger(of zoiets).

of misschien ga ik toch maar modelbouw ofzo pakken als hobby das makkelijker

[ZVdP]

Ik vind dit ook allemaal moeilijke dingen om te begrijpen en voor te stellen. Maar ik ben gewoon altijd nieuwsgierig naar hoe de deeltjes reageren en wat hun eigenschappen zijn. Deze leer ik dan ook vanbuiten. Ik ken de eigenschappen van de fundamentele deeltjes, ik weet hoe de 4 krachten werken (of houd er toch mijn eigen theorïeën op over). Maar vraag mij niet om iets te berekenen. Ik ken geen enkele formule om iets te berekenen. Ik laat gewoon de wiskundige zaak achterwege. En toch begrijp ik de grootste hoop. Ik zou zeggen bepaal wat je wil leren en laat achterwege wat je niet interesseert, zoals ik doe met de formules. Ik ben al lang tevreden hoe iets werkt, maar ik hoef niet te weten hoe ver of met welke kracht dat werkt. Bepaal wat je wil leren, en je zal zien dat het allemaal nog meevalt qua moeilijkheid.

[Anonymous]

das mijn probleem juist ik"begrijp" die zaken pas als ik het hele plaatje zie en dan kunt ge nie selectief te werk gaan. ik ben nu eenmaal te nieuwsgierig om "zwarte gaten" in men kennis te hebben.

en eigelijk eenmaal de clou van iets te pakken laat dit zich heel makkelijk vertalen in wiskunde ge moet gewoon de juiste symbolen en spelregels kennen.

en ff uit nieuwsgierigheid. wa is uw theorie over de zwaartekracht, gelooft ge in een kromming van de ruimte-tijd of in boodschapperdeeltje gelijk een graviton.

vind ik een heel belangrijke vraag omdat de string theorie(alhoewel zuiver wiskundig) toch wel een heel exotisch beeld van ons heelal schept. maar moest die natuurlijk waar zijn,nou zeg, dan kunnen we nog spannende tijden verwachten.

[ZVdP]

Ik 'geloof' in het graviton, zonder dat de kromming van ruimte-tijd bestaat. Verder geloof ik niet in de stringtheorie, omdat ik geloof in de simpliciteit van de ruimte (voor zover je het simplistisch kunt noemen natuurlijk), en daar past de stringtheorie niet in. Omdat ik de relativiteitstheorie van Einstein dus niet geloof, moet ik aan een aantal dingen een andere verklaring geven, tot zover lukt mij dat redelijk goed (op amateuristisch niveau dan toch, dus zonder de wiskundige kant, alleen de theoretische achtergrond).

[Anonymous]

"occams razor" de simpelste uitleg is de beste. kan idd zo zijn.

in het gravito geloof ik persoonlijk niet omdat dat niet alleen de snelheid van het licht zou schenden( info kan niet sneller gaan dan het licht causaliteit principe oorzaak vindt altijd plaats voor gevolg)) maar ook een energieverlies van hetgeen de zwaartekracht "uitstraalt".

einstein langs u neerleggen is misschien nie zo radicaal als het klinkt ik denk ook dat einstein wel gelijk had maar zijn formule beschrijft gewoon maar een deel van de werkelijkheid. soms nuttig maar soms de bal ook ver mis slaan. toch denk ik dat er een soort "voor ons waarneembare" ruimte tijd bestaat.

maar hetgeen ik het meeste bij worstel is of zijn hologrammen.

da zijn zo een rare dingen en die geven alles zo een rare draai da ik denk dat we toch rekening moeten gaan houden met een string achtige theorie, omdat deze de enige is waarbij die eigenschap van licht kan worden verklaard. heb hier een link naar een stukske tekst dat wel iinteressant is maar waar ik toch nie de volle honderd in geloof.

http://www.crystalinks.com/holographic.html

[ZVdP]

gravitonen schenden niet de snelheid van het licht.

Gravitonen zouden ongeveer hetzelfde werken als fotonen en gluonen, en dit gaat toch ook niet met energieverlies.

En in mijn visie is er niets anders dan de waarneembare wereld en is alles determineerbaar, dus zonder het Heisenberg onzekerheidsrelatie.

[Env0y]

mischien duffe opmerking, maar wat als er planeten bestaan ter groote van een zon? die zouden dan toch veel meer invloed hebben?