Ruimte-tijd kromming wordt aangegeven door de zogenaamde Riemann krommings tensor. Over tensors in het algemeen is toevallig net een andere thread gestart. Een tensor is de logische voortzetting van een scalair getal (tensor van rang (0,0)), een vector (tensor van rang (1,0)) en hoger dimensionale entiteiten met soortgelijke eigenschappen. Tensor calculus is bijzonder ingewikkeld en vormt de basis van de algemene relativiteits theorie.
De Riemann tensor is een tensor van rang (1,3) en je schrijft hem als R
abcd. Deze notatie (suffix notation) volgens een wijze die Einstein zelf heeft geintroduceerd verbergt zijn werkelijke complexiteit echter want volledig uitgeschreven in discrete componenten en afgeleiden beslaat de tensor meerdere bladzijdes formule. Het is precies daarom dat de notatiewijze is ingevoerd om e.e.a. nog ensigzins overzichtelijk te houden. In oudere geschriften van Einstein zie je echter regelmatig de volledig uitgeschreven vorm terug.
De relatie tussen deze krommingstensor en de hoeveelheid massa of andere vormen van energie in een bepaald punt (elke vorm van energie draagt bij tot de kromming, dus ook b.v. electromagnetische straling) wordt weergegeven door de z.g. Einstein veldvergelijking. Hierin zit een afgeleide van de krommingstensor verwerkt alsmede de z.g. stress-energy-tensor.
Jouw idee om op een simpele manier de kromming van ruimte-tijd weer te geven als v(x,y,z,t) = a*m(x,y,z,t) gaat dus helaas niet op.
Veel natuurlijke situaties vertonen echter (b.v. bolvormige) symmetrieen die een aantal componenten van de tensors sterk vereenvoudigen of reduceren tot 0. Een bekend voorbeeld is het zwart gat. De zogenaamde Schwarzschild oplossing van de Einstein veldvergelijking levert een redelijk "eenvoudige" formule waarmee de kromming van ruimte-tijd in de buurt van een zwart gat kan worden berekend.
De Schwarzschild oplossing uitgeschreven in poolcoordinaten:
Veel plezier ermee!