Dag beste wiskundefreaks,
Ik ben moraalfilosoof, en hou me normaal gesproken ver van uw hobby vandaan, maar een filosofisch probleem dwingt er mij toe om bij u ten rade te gaan.
Stel u neemt een standsplan, over het stadsplan zijn lijnen getrokken, die het plan mooi in vierkante hokjes verdelen. Dit heeft zijn redenen, die hokjes helpen ons om ons te oriënteren.
- Niemand zal het in zijn hoofd halen om in dit roosterpatroon een realiteit te zoeken. Zo is het ook met de Euclidiesche meetkunde. Die meetkunde helpt ons om ons te oriënteren in de ruimte, en om überhaupt metingen te verrichten. Die ruimte heeft in essentie niets van doen met de realiteit van de inhoud van de ruimte, omdat de Euclidische ruimte een louter theoretisch construct is. Zo een ruimte noemt men de absolute ruimte, omdat ze de ruimte voorstelt als onveranderlijk en onafhankelijk van zijn inhoud. Net zoals het rasterpatroon van het stadsplan, weinig te maken heeft met de loop van de rivieren, en de vorm van de kronkelige straten van de middeleeuwse stad waar ik woon.
- De tijd is naar mijn oordeel ook zo iets. Het helpt ons het tempo van de verandering van de realiteit te meten en om ons te oriënteren via het vergelijken met standaardgebeurtenissen. De tijd is naar mijn oordeel ook een theoretisch construct. De tijd heeft de mens uitgevonden om veranderingen in de realiteit te meten, en om zich in een veranderende realiteit te oriënteren.
- In bovenstaande optiek is de ruimtetijd een ruimte die zich door alle tijden en vanuit elk gezichtspunt voordoet als onveranderlijk en onafhankelijk van de inhoud. Die ruimtetijd kan enkel veranderen (relatief zijn) als de men de standaarden en tijds- en ruimtenormen verandert, en dit heeft niets met de natuur te maken.
- De ellende voor mij is begonnen toen Einstein de ruimte en de ermee verbonden tijd poneerde als een soort flexibel stuk rubber dat onder invloed van de gravitatie kromde. Ik wil geen afbreuk doen aan de verdiensten van die man (Einstein), maar hij had de ruimte niet moeten beschouwen als de inhoud. De inhoud is, zoals men kan waarnemen, wel degelijk onderhevig aan vervormingen, onder invloed van massa en andere factoren.
- Ik kan er maar niet van afstappen om de ruimte afmetingen en de tijdsmeting te zien als standaarden en normen die niets met de inhoud te maken hebben. Die inhoud van de ruimte kan van alles zijn, ik noem hier een paar hypothesen nl. een samenspel van donkere energie en donkere materie, een Higgsoceaan, een oceaan van snaren of branen, een lichtdragende ether, een samenstel van velden die interageren, en nog van dat fraais. Helaas is geen van die hypothesen empirisch bewezen.
- Besluit: Als een meetlat uitrekt, verandert de structuur van die meetlat, maar daarom verandert de standaardcentimeter niet, net zoals wachten op uw lief lang duurt, maar een minuut als standaard daarom niet langer wordt.
Kan iemand me afhelpen van mijn afkeer van de relativiteitstheorie, want ik voel me eenzaam met dit standpunt.
Cock