The artist schreef: ↑wo 09 jan 2013, 22:18
Maar hoe zit het daar precies met het ingangsexamen? Ik heb eens gekeken op internet en daar spreken ze voortdurend over een zogezegd "profiel" van vakken die je moet behaald hebben ofzoiets. Weet jij iets over die overschakeling van onderwijs in België naar dat van Nederland betreft dat profiel? Met andere woorden, kan ik me gewoon inschrijven met het diploma dat ik hier hebt behaald, voor het ingangsexamen in Nederland? Want wij hebben een ander systeem dan VWO en MBO et cetera.
Hmm, jullie hebben profielen als wetenschap-wiskunde enzo toch? Het gaat erom dat je de volgende vakken in ieder geval beheerst, in de zin dat je je eindexamen hebt afgerond:
- Biologie
- Scheikunde
- Natuurkunde
- Wiskunde (bij ons zijn daar gradaties in, maar voor Belgen maakt het hier niet uit)
- Latijn is
niet verplicht!
Er is ook een klein verschil in toelating; je spreekt namelijk over een 'ingangsexamen', dat is niet overal het geval in Nederland. Alleen in Nijmegen gaat het op die manier als decentrale selectievorm. Ik weet niet in hoeverre je daar al van gehoord/gelezen hebt, maar het wordt in ieder geval steeds belangrijker, aangezien bijna alle uni's hier in Nederland op de decentrale selectie over gaan ipv de centrale selectie.
In het kort:
- Centrale selectie = loting. Dus eindexamencijfers. Maar ik weet niet hoe dit allemaal werkt met buitenlanders.
- Decentrale selectie = vaak CV indienen (jouw verpleegkunde opleiding is een enorm voordeel!!) en verdere toetsing, die verschilt per uni. Je kunt hierbij denken aan samenwerkingsproject, voorbereiding op bepaalde toets, of juist onvoorbereid enkele toetsen maken, IQ -testen etc.
Decentrale selectie mag je maar 1 tot 2x aan mee doen, dit verschil per uni. Centrale loting is volgens mij 3x. Dus je moet goed kijken welke uni het beste bij je past qua onderwijssysteem, maar ook naar selectiemogelijkheden. Utrecht en Leiden doen bijvoorbeeld niet aan een decentrale selectie. Je mag, is zelfs aan te raden, ook tegelijk decentraal- en centrale selectie doen.
2) Ik heb de mogelijkheid niet (meer) om op kot te gaan, telkens naar Nederland gaan met de trein zie ik persoonlijk niet echt zitten. Ik ken mezelf en zou nogal vlug geneigd zijn de helft van de lessen te skippen en dat is eigenlijk niet de bedoeling denk ik dan.
In Maastricht hebben we sowieso al heel weinig les in de vorm van colleges, zo'n 3-4 uur per week. Voor de rest hebben we 2x 1,5 uur onderwijsgroep en daar heb je aanwezigheidsplicht. Je bestudeert en maakt thuis zelf casussen en die bespreek je met een vaste groep van 10 studenten en tutor (die meestal zelf arts is) deze casus na. Voor de rest heel veel practica, waar je je voor moet inschrijven...als je niet komt opdagen zonder officiële afmelding krijg je een aantekening op je professionele gedrag en en word je op het matje geroepen.
3) Ik woon 10 minuten van de universiteit van Antwerpen, welk het voor mij erg gemakkelijk maakt om telkens naar school te gaan, het is eveneens dichtbij o.a. het universitair ziekenhuis. DE plaats waar onze geneeskunde studenten stage lopen. Ben ik iets vergeten; dan ga ik naar huis. Heb ik enkele uren vrij; dan ga ik naar huis. Dat maakt het wel erg interessant om hier te blijven.
In de meeste steden heb je veel huizen/kamers dicht bij de uni, dus daar zou ik niet teveel op focussen. Zo ben ik hier in 5 minuten op de uni en zit ik het grootste deel van de dag op m'n kamer, aangezien ik maar weinig uren op de uni hoef te zijn. Je kunt uiteraard ook daar blijven, maar heen- en weer rijden is overal zo gedaan
Tot slot:
Hoe zit het met het lessenpakket? Welke vakken heb je zoal in het eerste jaar, wat wordt er van jou verwacht als student in Nederland? Is er begeleiding (mentor) of wordt er van je verwacht dat je alles zelf doet.
Is het studiepakket draaglijk? (Uiteraard afhankelijk van je leercapaciteiten) maar ik kan me er vrij weinig bij voorstellen hoe het studeren bij jullie precies verloopt; de hoeveelheid, de inhoud.
Je hebt een mentor, die je een paar keer per jaar spreekt over je toetsresulaten en functioneren. Maar bij elke onderwijsgroep heb je een tutor, als het blok is afgelopen heb je weer een nieuwe groep en tutor. De functie van deze persoon is checken of men aanwezig is en sturen in informatie. Want je kunt je voorstellen dat als iedereen een casus maakt, dat de ene er erg diep op in gaat en een ander te oppervlakkig is geweest. Je bespreekt een casus altijd voor- en na en wordt dus beetje op een pad gezet waar je moet beginnen...al blijft het altijd zoeken naar "hoeveel diepgang?"
Ik heb daarnaast niet echt les in vakken; in een dergelijk casus is alles met elkaar verweven. Eerste jaar is wel met name 'de gezonde mens' en in het tweede jaar komt met name alleen pathologie om de hoek kijken. Je hebt geen losse vakken in Maastricht als scheikunde, biologie, anatomie, fysiologie. Alles zit in de casussen, colleges en practica.
Nu ik toch bezig ben met het promoten van geneeskunde in Maastricht (
): we hebben bijna elke week ook oefensessie waarbij je onderzoeken op medestudenten oefent. Denk daarbij aan het gebruik van stethoscoop, injecteren, bloeddruk meten, verbanden aanleggen etc. Om de paar weken heb je ook gesprekken met simulatiepatienten: komt er een persoon bij jou op consult en daarbij leer je de anamnese goed afleggen en lichamelijk onderzoek uit te voeren op iemand anders dat je medestudenten. Dit wordt gefilmd en nabesproken in een groep met wederom 10 studenten en een tutor.
Maar let op; bovenstaande is het onderwijssysteem van Maastricht, op andere uni's loopt het veelal anders, al gaan enkele andere het nu van Maastricht overnemen omdat het wel goed lijkt te werken.
Aan de hand van de gegeven casus stel je eerst gezamenlijk leerdoelen op (wat wil/moet je te weten komen?), die de tutor hier-en-daar wat bijstuurt omdat je natuurlijk wel een toets moet maken aan het eind van een blok en je op hetzelfde niveau als medestudenten in andere onderwijsgroepen moet zitten.
Ter voorbeeld een casus uit m'n blok:
Op de Eerste Hulp afdeling van het AZM worden deze avond vlak na elkaar per ambulance twee patiënten binnen gebracht voor de longarts. Beide zijn erg kortademig.
De eerste is een student, Joeri. Hij was die avond met zijn vrienden voetbal op de TV aan het kijken. Volgens gebruik gaat dit met bier en de nodige versnaperingen gepaard. Net op het moment dat hij een handje pinda’s in zijn mond stopte, vond er een gevaarlijke actie plaats in het strafschop gebied en van schrik verslikt Joeri zich. Hierop begon hij hevig te hoesten. Binnen enkele minuten lag Joeri doodsbenauwd, klam en met een blauwe verkleuring op de lippen op de bank. In paniek werd de eerste hulpdienst gebeld. In de ambulance werd via een masker 60 % zuurstof toegediend: de arteriële zuurstofsaturatie bleef sterk verlaagd: aanvankelijk 74 % en nu 80 %. Vanuit de ziekenwagen werd de longarts gewaarschuwd. Bij aankomst op de EHBO werd een erg benauwde, cyanotische jongen gezien: bij voorkeur zat hij rechtop. Een arteriepunctie werd verricht en de volgende bloedgaswaarden werden genoteerd: pH 7,47 ;PaCO2 3,9 kPa; PaO2 7,5 kPa; O2 saturatie 89 %; bicarbonaat 21 mmol/l*. Op de thorax foto wordt een atelectase van de rechter onderkwab gezien. De co-assistent vraagt aan de longarts hoe je een dergelijk lage zuurstof saturatie kan hebben als er een atelectase van maar één longkwab bestaat .....
De longarts besloot onmiddellijk een bronchoscopie te verrichten: in de rechter onderkwab, zoals hij al had vermoed, trof hij een geel-bruin vreemd lichaam aan (zie voor bronchoscopische opnamen bij een gezond persoon onder link: bronchoscopie). Met een tangetje kon hij het corpus alienum oftewel de pinda voorzichtig vastgrijpen en verwijderen. Enkele minuten later knapte Joeri zienderogen op: de zuurstofsaturatie is nu weer normaal. Voor observatie zou Joeri deze nacht nog in het ziekenhuis blijven.
Kort nadat de longarts de bronchoscopie heeft beëindigd, komt de tweede patiënt van die avond binnen.
Het betreft een jonge vrouw, Mei-Lan, welke eveneens een kortademige indruk maakt, ondanks de 2 L/min zuurstof welke zij via een slangetje via de neus krijgt toegediend. Zij vertelt plotseling wakker te zijn geworden met pijn tussen haar schouderbladen. Zij heeft het gevoel niet goed te kunnen doorademen. De pijn zit vast aan de ademhaling.
Bij lichamelijk onderzoek heeft ze een pols van 104 slagen/min. De bloeddruk is 100/50 mmHg. De CVD lijkt niet verhoogd. De temperatuur bedraagt 37.8 °C. Bij onderzoek van de thorax worden percutoir geen afwijkingen vastgesteld; bij auscultatie wordt normaal ademgeruis gehoord. De co-assistent twijfelt of ze rechts pleurawrijven hoort. Ze heeft weleens gelezen dat dat zou moeten klinken als knisperen van sneeuw.
Op de thoraxfoto worden aan hart en longen geen afwijkingen gezien. Er wordt een bloedgas geprikt. Deze laat de volgende waarden zien: pH 7,44; PaCO2 4,4 kPa; PaO2 8,2 kPa; O2 saturatie 91%; bicarbonaat 21,9 mmol/l. Bij laboratoriumonderzoek valt op een d-dimeer van 1200 ng/ml (normaal <500 ng/ml).
De arts-assistent van de longziekten, welke voor het maken van de thoraxfoto nog aan een pneumothorax dacht, denkt nu aan een longembolie .
De co-assistent begrijpt niet dat je bij een normale thoraxfoto toch een dergelijk verlaagde PaO2 kunt hebben. En hoe komt iemand nou zo ineens aan een longembolie? Zij kan zich de recente discussie in de media nog herinneren over de derde generatie pil.
De arts-assistent twijfelt tussen het aanvragen van een perfusie-ventilatie scintigrafie of een CT-angio van de thorax. De perfusie-scan kan die avond nog worden gemaakt. Deze laat een uitgebreid perfusiedefect zien van twee segmenten van de rechter onderkwab. Op verdenking longembolie wordt nog diezelfde avond gestart met fraxiparine subcutaan. Een ventilatiescan wordt de volgende dag verricht, deze toont een normale verdeling van de ventilatie.
De arts-assistent concludeert in zijn dossier: longembolie rechts, high probability. Hij bespreekt de uitslag met Mei-Lan en geeft aan dat zij de komende 6 maanden zal worden behandeld met antistolling.
* Normaalwaarden MUMC+:
- pH 7,35-7,45
- PaO2 8,7-13,1 kPa
- PaCO2 4,5-5,9 kPa
- O2 saturatie 93-98%
- HCO3 22-28 mmol/l
- base excess –2,5 - +2,5 mmol/l.