welja hoor. Volgens de Broglie kun je voor elk "deeltje" een golflengte uitrekenen. Voor een honkbal van 150 g met een snelheid van 13 m/s wordt dat overigens 3,3·10-34m. Da's een vreselijk kleine golflengte, zelfs al ten opzichte van de afmetingen van atoomkern (ong. 10-14m). De verhouding van de golflengte ten opzichte van de breedte van de spleten in een denkbaar spletensysteem wordt daarom zó klein dat de interferentie, en darmee het golfkarakter, niet meer waarneembaar is.De stoel wordt dan als één deeltje beschouwd?
Da's al juister ja. Het is NIET een deeltje dat een golfbeweging beschrijft. Het is zowel een golf als een deeltje, of, zo je wilt, geen van beide.En ik had, na dit gelezen te hebben, de indruk dat ik me licht altijd verkeerd heb voorgesteld. Ik stelde het me voor als een foton dat een golfbeweging beschreef, maar een foton dat een golf ís zal dan juister zijn?
Laten we stellen dat alles wat we als deeltjes beschouwen óók golfeigenschappen vertoont, maar dat dat niet altijd zo duidelijk waarneembaar is. En andersom. Het is eigenlijk alleen bij de kleinere deeltjes (zowat tot zoiets als protonen of neutronen) dat je die dualiteit ook werkelijk fysiek kunt aantonen. Nog groter en de golflengte wordt al gauw te klein.
Hoe en waarom snappen we niet. Dus als we met een lichtbundel een zonnezeil(ruimte)schip aandrijven stellen we ons dat voor als een stroom miniatuur tennisballetjes die tegen het zeil stuiteren en zo door de impulsoverdracht dat ruimteschip versnellen. Dan denk je en reken je aan fotonen als deeltjes, en dat geeft prima falsifieerbare resultaten. Op aarde merk je zoiets niet, omdat die kracht in het niet valt bij de luchtweerstand of andere krachten (zwaartekracht) die je metingen vertroebelen. Maar je ziet dan licht wel interfereren als golven. Dus reken je eraan met de golfwetten, en dat geeft óók prima resultaten.
Dus alles is zowel deeltje als golf. Jezelf een bureaustoel als een golf voorstellen is slechts in zoverre onzinnig dat de golflengte ervan zó klein zal zijn dat je dat golfkarakter van je bureaustoel niet kunt waarnemen. En dus denk je over een bureaustoel in de praktijk slechts als een "deeltje".
Erg 'gewoon' is dit niet overigens)
