Zie je het elektron van buiten af inderdaad de waarnemingshorizon passeren? Zo nee - komt de lading dan van buitenaf gezien nooit aan in het de kern van het zwarte gat? Zou je zo ook een dipool kunnen maken door een elektron aan de ene kant en een positron aan de andere kant naar het zwarte gat te laten vallen?
Gezien het per definitie geen (meetbare) inwendige structuur heeft kan het ook geen dipoolmoment hebben. Uiteraard is het systeem wel een dipool vlak voordat tegelijkertijd een electron aan de ene, en een proton aan de andere kant ingevangen worden, maar dat is onmiddelijk verdwenen nadat de deeltjes voorbij de event horizon zijn geraakt.
Van buitenaf gezien is er niet zo iets als 'de kern van een zwart gat'. Je kunt daarmee het 'midden' bedoelen (gezien ze bolvormig zijn maakt het niet eens uit welke definitie voor de 'rand' je hanteert).
Een zwart gat is niet zoiets als een ster waarvan je kunt stellen dat het midden anders is dan het oppervlak - het is theoretisch onmogelijk hieraan te meten. Mocht er een variate in samenstelling zijn is dat domweg irrelevant.