Democratie of particratie in de lage landen

[Bartjes]

Dat is inderdaad wel gevolg van zo'n race for the top. Soms kun je het ook niet vermijden, maar lang niet in alle verkiezingsjaren is er zo'n nek aan nek race gaande. We hebben een hele tijd gehad met 3 relatief politieke partijen, waarbij je coalities kreeg van pvda en cda of vvd en cda (evt plus nog wat klein grut).

Dat vond ik - democratisch gezien - een redelijk ideale situatie.

Zaak is dat pvda is gebroken in pvda en sp, en vvd een deel heeft verloren aan pvv. De vrij honkvaste club cda-aanhang is ook gekrompen, ongetwijfeld in het voordeel van zowel vvd als pvda.

De PvdA heeft het verprutst, het is een zwalkende partij zonder ruggengraat geworden. Vandaar dat de SP zo groot is kunnen worden. Het CDA verkeert net als de PvdA in een identiteitscrisis. De VVD is redelijk consistent, maar heeft last van Wilders die de volkse sentimenten beter weet te bespelen.

Politieke partijen en kiezers kunnen niet zonder samenhangende ideologieën, anders krijg je zwalkende partijen en zwevende kiezers en verwordt het politieke debat tot een inhoudsloos en cynisch mediaspektakel. Ideaal gesproken zou je zeggen dat goede wijn geen krans behoeft. Probleem is de modale kiezer niet verder kijkt dan zijn neus lang is, zodat je ook als serieuze partij wel met die ongein (verkiezing"debatten" op kleuterniveau, het primaat van de presentatie boven de inhoud, de hype-cultuur rond incidenten) moet meedoen.

[317070]

Maar wie zal de moeite nemen honderd partijen te volgen om na te gaan welke partij het beste bij de eigen visie aansluit? En daarbij ook nog eens steeds in de gaten houden welke nieuwe partijen er nu weer zijn opgekomen en welke er zijn verdwenen?

Niemand. Is dat belangrijk: neen. Het is zoals een menu bij de Chinees, je kiest niet het allerbeste uit de honderden keuzes, je kiest iets dat je wel lekker vindt.

Dat in tegenstelling tot de situatie nu, waar je waarschijnlijk zelfs niets kunt kiezen dat je wel lekker vindt. Gelukkig ben je daar wel zeker van, omdat je alle kandidaten goed kent.

Verder zie ik niet hoe je in een dergelijke situatie in die vluchtige partijtjes kennis en ervaring kunt opbouwen.

Als ik een nieuw bedrijf begin, neem ik ook niet enkel mensen aan zonder ervaring. Bij een partij is dat niet anders. Zelfs nu is het niet anders, er zijn maar weinig mensen die plots uit het niets in de politiek stappen boven de 40. Meestal zijn ze al erg lang met politiek en bestuur bezig en brengen ze ervaring van overal mee.

En ook niet hoe je daarmee een kabinet kunt vormen.

Het Europees parlement hééft meer dan honderd partijen uit alle hoeken van het continent en werkt. Hoe werken ze? Vorm fracties en dan groepen en zoek kandidaten voor commissieposten die individueel een meerderheid kunnen vinden in het parlement. Welkom in één van de meest productieve parlementen in Europa.

[Bartjes]

Zoals ik al heb uitgelegd is de Europese Unie democratisch gezien een grote mislukking. Dat er daar niettemin ingrijpende besluiten worden genomen maakt het alleen nog maar erger, omdat de nationale regeringen die wel langs democratisch weg tot stand komen zo ernstig in hun werk gehinderd worden. Dat voorbeeld verdient dus beslist geen navolging.

De nationale praktijk bewijst mijn punt dat het héél moeilijk is een nieuwe partij te beginnen die ook werkelijk iets voorstelt en niet al na korte tijd aan intern gekrakeel en/of schandalen bezwijkt. De kiezer heeft er niets aan wanneer er honderd vluchtige partijtjes zouden zijn waarvan volstrekt onduidelijk is wat ze in de praktijk waard zijn, maar die gezamenlijk de aangename (?) illusie geven dat er zo politiek voor ieder wat wils te halen is. Om zinvol voor een partij te kunnen kiezen moeten er ten eerste niet te veel partijen zijn zodat de zaak te overzien blijft, en ten tweede moeten deze partijen al een zekere staat van dienst hebben zodat je weet wat je er aan hebt. - En daar wil ik het maar bij laten.

[Benm]

Iedereen kiest met zn eigen motivaties natuurlijk, maar ik ben ook niet zo snel geneigd te stemmen op nieuwe partijen, zeker als er allerminst zeker is dat ze ook maar 1 zetel halen (en als ze die wel halen, wat dan nog?).

Voor mij is de liberarische partij een aardig voorbeeld: Qua standpunten op papier zou het waarschijnlijk de beste keuze zijn, maar ik heb geen idee wat die mensen in die partij precies gaan doen, en uiteindelijk hebben ze ook bij lange na niet voldoende stemmen gehaald voor een gemeenteraadszetel. Dat laatste is natuurlijk wel een kip-ei effect, maar het is lastig te doorbreken.

Overigens zijn er best kleine partijen die wel consequent bezig kunnen zijn, maar domweg geen kans maken op een bruikbaar zetelaantal. Ik denk dan aan iets als de partij voor de dieren - die halen consequent wel een procent, of twee, maar ik zie het niet gebeuren dat die ooit meer dan 5% halen gezien de zeer beperkte doelgroep/achterban.

[317070]

En daar wil ik het maar bij laten.

Dat lijkt me ook het beste, want we herhalen argumenten omdat we ze van elkaar niet aanvaarden.

Bij deze wil ik ook even aangeven dat ik de bijdragen van iedereen hier enorm apprecieer.

[Bartjes]

Dat lijkt me ook het beste, want we herhalen argumenten omdat we ze van elkaar niet aanvaarden.

Bij deze wil ik ook even aangeven dat ik de bijdragen van iedereen hier enorm apprecieer.

Inderdaad - het is ook leerzaam te merken dat anderen er consequent anders over denken. Maar in dat geval is het van belang op het juiste moment te stoppen. En dat laatste lukt mij steeds beter.

[Ger]

Ik denk dan aan iets als de partij voor de dieren - die halen consequent wel een procent, of twee, maar ik zie het niet gebeuren dat die ooit meer dan 5% halen gezien de zeer beperkte doelgroep/achterban.

Wat n.m.m. ook helemaal prima is. Ze hebben een valide punt en het is ook prima dat ze ons daar regelmatig aan herinneren en de rest op die manier dus bijsturen. Het hoeft echter niet de kern van de politiek te worden.