Leven mogelijk op grensgebieden van licht naar donker?

[descheleschilder]

Dat de draaiing van de Aarde een noodzakelijke voorwaarde is voor het ontstaan van leven moge duidelijk zijn. Maar wat als hij nooit gedraaid zou hebben (of in ieder geval zo dat een kant altijd naar de Zon gericht is, zoals op Mercurius, waar een dag even lang duurt als een (Mercurius)jaar), zou het ontstaan van leven dan mogelijk zijn op de grensgebieden waar licht in donker overgaat?

[EvilBro]

Waarom heb je die eerste zin opgeschreven? Of hij is waar en dan is het onzinnig om jouw vraag te stellen (je stelt immers dat de draaiing een NOODZAKELIJKE voorwaarde is), of hij is niet waar en dan had je hem beter niet op moeten schrijven.

Het lijkt mij overigens prima mogelijk om leven te hebben op een planeet die altijd met dezelfde kant naar zijn ster wijst.

[Kravitz]

Aansluitend op wat EvilBro hierboven zegt zijn er grote groepen bacteriën die geen licht nodig hebben om te overleven. Er zijn zelfs bepaalde vissen en salamanders die in grotten leven waar nooit daglicht komt en zich doorheen de evolutie volledig aan dit leven hebben aangepast.

Opmerking moderator

Verplaatst naar ecologie.

[descheleschilder]

Het punt is dat op een planeet die altijd met dezelfde kant naar de ster waarbij hij hoort een thermodynamisch evenwicht ontstaat, maar dat op de grensgebieden er een stroming van warmte is. Ik vroeg mij af of dar leven zou kunnen ontstaan. En het ís gewoon een noodzakelijke voorwaarde dat een planeet dag en nacht kent (afwisselend) om leven te doen ontstaan, dus dat gewauwel over woordjes en een eventuele logische fout die ik maakte. Iedereen begrijpt wat ik bedoel, en daar gaat het om en niet om iemand die uitblinkt in logische fouten in de taal ontdekken. begrijpen jij ik wat bedoelt?En wat betreft die salamanders en bacteriën, die zij pas hun eigen leven in het donker gaan lijden, ongeveer zoals de nacht- en dagdieren, pas nadat het leven was ontstaan.

[Herman66]

Waarom alleen op de grensgebieden een stroming van warmte?

[Kravitz]

Opmerking moderator

Het pittige taalgebruik mag achterwege gelaten worden. Alle post die ook maar iets van de vraagstelling afwijken zullen onherroepelijk worden verwijderd.

En het ís gewoon een noodzakelijke voorwaarde dat een planeet dag en nacht kent (afwisselend) om leven te doen ontstaan

Zou ik daar een bijhorende bron van kunnen zien?

En wat betreft die salamanders en bacteriën, die zij pas hun eigen leven in het donker gaan lijden, ongeveer zoals de nacht- en dagdieren, pas nadat het leven was ontstaan.

Waarom zou dat verschillen? Waarom zou pakweg een zwavel oxiderende bacterie, (die al z'n energie haalt uit de oxideren van zwavel) licht nodig gehad hebben bij z'n ontstaan?

[EvilBro]

Het punt is dat op een planeet die altijd met dezelfde kant naar de ster waarbij hij hoort een thermodynamisch evenwicht ontstaat

Ik zou niet weten waarom. Verschillen in warmte geven verschillen in druk en er zal dus wind ontstaan. Ik verwacht een chaotisch systeem.

En het ís gewoon een noodzakelijke voorwaarde dat een planeet dag en nacht kent (afwisselend) om leven te doen ontstaan

2 dingen: Dit is slechts een veronderstelling van jouw kant. En twee, als hij klopt is je vraag zinloos.

[descheleschilder]

Goed, dan is het geen noodzakelijke voorwaarde, maar feit is wel dat een thermodynamisch evenwicht ontstaat tussen de ster en de planeet, en vanwege de atmosfeer (wél een noodzakelijke voorwaarde voor leven) de atmosfeer aan de naar de ster gerichte kant verwarmd wordt en door de symmetrie van de planeet er een wind naar achteren zal ontstaan waar de wind zich verzamel tot de druk hoger is dan aan de voorkant en terugstroomt, en daarbij veel van zijn warmte naar de donkere kant uitstraalt. Er ontstaat een evenwicht tussen het heen en weer stromen (met de nodige wervelingen, veroorzaakt door de oppervlakte). Op deze manier kan geen leven ontstaan. Althans op de beide zijden. Leven ontstaat waar er niet-thermodynamisch evenwicht heerst, hetgeen zo is op zo'n planeet. Ik vroeg mij alleen af of dat op de grensgebieden ook zo was maar zie nu in dat dat niet zo is.

En wat betreft die bacteriën in het donker, die zijn pas geëvolueerd nadat he leven al was ontstaan.

En buiten dat, de temperatuur aan de voorkant (naar de ster gericht) zal te hoog zijn, en die aan de achterkant te laag, tenzij de planeet ver van de ster staat, maar dan zal de temperatuur aan de achterkant zo laag zijn dat er veel energie van de voorkant naar de achterkant waait en de temperatuur alsnog te laag zijn.

Bron? M'n brein!

[Marko]

Goed, dan is het geen noodzakelijke voorwaarde, maar feit is wel dat een thermodynamisch evenwicht ontstaat tussen de ster en de planeet,

Dat lijkt me sterk, want de ster is veel warmer dan de planeet, en draagt die energie verhoudingsgewijs maar zeer langzaam over.

en vanwege de atmosfeer (wél een noodzakelijke voorwaarde voor leven) de atmosfeer aan de naar de ster gerichte kant verwarmd wordt en door de symmetrie van de planeet er een wind naar achteren zal ontstaan waar de wind zich verzamel tot de druk hoger is dan aan de voorkant en terugstroomt, en daarbij veel van zijn warmte naar de donkere kant uitstraalt. Er ontstaat een evenwicht tussen het heen en weer stromen (met de nodige wervelingen, veroorzaakt door de oppervlakte).

Er is dus geen evenwicht, maar een aanhoudende toestand van beweging.

Op deze manier kan geen leven ontstaan.

Dat verzin je zelf.

Althans op de beide zijden. Leven ontstaat waar er niet-thermodynamisch evenwicht heerst, hetgeen zo is op zo'n planeet.

Uit jouw beschrijving volgt dat er nergens op die planeet sprake is van thermodynamisch evenwicht.

.

Bron? M'n brein!

Houd het de volgende keer maar bij wetenschappelijke bronnen.

[descheleschilder]

Nou Marko (M'n naamgenoot! Maar dan met een c), da's een hele kop vol! Toch blijf ik erbij dat er een dynamisch thermodynamisch evenwicht is op zo'n planeet! En waar evenwicht is vindt weinig plaats, ook in de gebieden tussen licht en donker realiseer ik mij nu. Met mijn eigen brein nog wel. De bronnen hebben ook met hun eigen brein gewerkt lijkt mij! Denk je dat er op Mercurius geen evenwicht is (ook al is er dan geen atmosfeer)? Er zijn ooit in een "beroemd" experiment op goed geluk en wat elektrische vonkjes wat aminozuurtjes ontstaan. Wat dan nog? Dat zegt niets over wat er vervolgens mee is gebeurd. De theorie en experimenten van Nobelprijswinnaar (1977) Ilya Prigogine (spel ik het goed? Voor ik daar ook weer commentaar op krijg?) zeggen veel over systemen die ver uit thermodynamisch evenwicht zijn, waarna er complexe structuren kunnen ontstaan. Het zijn dissipatieve structuren die blijven bestaan zolang er energie- en materie- uitwisseling met de omgeving plaatsvindt, condities (en niet te vergeten water) waar een draaiende planeet met dag en nacht, een atmosfeer en de juiste afstand tot de ster waar hij omheen draait (Aarde-Zon) ideaal voor zijn.P.S. Einstein verzon zijn theorie ook zelf, dus de opmerking "dat verzin je zelf" slaat nergens op. Iedereen verzint toch dingen zelf? Maar gelukkig ben ik Einstein niet (ik zeg wel dat hij zijn theorie zelf verzonnen heeft maar zijn theorie is op een goeden bordje voor zijn neus gelegd: De Lorenz-transformaties, de differentiaaltheorie op variëteiten van Riemann, Maxwell's vergelijkingen; zijn bijdrage was veel minder dan algemeen gedacht wordt; zelf bedacht hij dat de lichtsnelheid voor iedere waarnemer gelijk moet zijn, tijd en ruimte innig met elkaar verbonden zijn, maar dat zag Lorenz ook wel via zijn formules, en in de ART beschouwde hij een vierdimensionale variëteiten als dat wat gravitatie veroorzaakt, waarvoor de wiskunde al klaar lag). Maar nu dwaal ik wel erg af.Groetjes, dss!

[Theo22]

Een vraagje nog voor descheleschilder: wat heeft dit allemaal met wetenschap te maken? Heb je hier zelf onderzoek aan gedaan?

[Jan van de Velde]

Opmerking moderator

Gesloten, op deze manier is geen wetenschappelijke discussie mogelijk.