Iets uit niets of iets uit iets?

[nabob]

Maar dan kan je nog stellen, dat de eindfase van het onderzoek naar niets, bij een abstract begrip ligt net als het Zijn.

Niets is dus oneindig, en iets dus ook want anders zou er geen niets zijn.

Nee, (ik zie dat ik niet volledig geweest ben) uit deze werking van these en antithese leidt Hegel steeds meer zaken af. Het Zijn en het Niets worden 'overwonnen' in de synthese van het Worden. Zo doorloopt zijn dialectiek een aantal stadia (het Bepaalde Zijn -allereerst kwantitatief en vervolgens kwalitatief-) om tot het wezen van de dingen door te dringen. Op dat punt aanbeland (ik moet opletten want ik heb dit uit de tweede hand; Hegel is namelijk zonder meer één van de moeilijkste filosofen om te lezen) aanbeland zijn we in staat om over zaken in de werkelijkheid te spreken. De hegeliaanse dialectiek is dus in de eerste plaats een weg die noodzakelijk van het abstracte via het concrete tot de waarheid leidt.

[Benedict Broere]

Ik heb altijd het idee gehad dat Hegel die mooie abstracte architectuur bedacht heeft op basis van die eerder mythe, namelijk die die we aantreffen in Genesis, en die ook spreekt over een niets (hoewel er ook sprake is even verderop van ‘chaos’ – de auteurs waren er niet zo over uit blijkbaar.) En die berust op het simpele schema van: de kunstenaar (Zijn) die staat voor zijn witte doek (Niets) en die aan de gang gaat met schilderen (Worden). Vervolgens denkt Hegel die dialectiek dan rigoreus door doorheen alle wereld en geschiedenis, om uiteindelijk uit te komen bij de idee dat we Waarheid (of volmaakte filosofie) werkelijk in beeld kunnen krijgen - waarbij de man dan zo impliciet zit te wijzen naar op z’n minst zijn eigen filosofie.

Nou ja, en dit is natuurlijk allemaal prachtig, en misschien is het ook wel werkelijkheid. Maar ondertussen hebben we het een en ander bijgeleerd wat betreft ‘Waarheid’ en de onmogelijkheid om daar werkelijk de hand op te leggen. Zodat ook dat mooie gereedschap van Zijn en Niets en Oneindig en Worden, enzovoort, maar relevant lijkt in zoverre wetenschappelijk onderzoek redenen geeft om dat ook als zodanig te denken. Waarmee we weer terug zijn bij ‘Af’ als het ware: er is daar dat complexe ding/gebeuren/werkelijkheid, en zie er maar kaas van te maken.

[mathfreak]

Bestaat er dan overigens oneindigheid

Er bestaan 2 soorten oneindigheid: oneindigheid als een proces, ook wel potentiële oneindigheid genoemd, en oneindigheid als iets voltooids, ook wel actuele oneindigheid genoemd. Een voorbeeld van een potentiële oneindigheid is het systematisch doorlopen van de verzameling natuurlijke getallen door bij ieder natuurlijk getal 1 op te tellen, wat de opvolger van dat natuurlijke getal geeft. Een voorbeeld van een actuele oneindigheid is de verzameling van de natuurlijke getallen zelf, die een oneindig aantal elementen bevat. Stel namelijk dat deze verzameling slechts een eindig aantal elementen bevat, zeg n, dan is er een opvolger van n aan te wijzen door hier 1 bij op te tellen, wat dus tot een tegenspraak leidt. Algemeen definieert men: A is een eindige verzameling als er een natuurlijk getal n te vinden is met de eigenschap dat het aantal elementen van a kleiner is dan n. Als zo'n n niet te vinden is, dan is A een oneindige verzameling.

[Incubus]

Leven we niet al in oneindigheid? (oneindig mogelijkheden, oneindig n, of n)

En proberen wij niet wat nog niet zichtbaar is, 'zichtbaar' te maken.

Is materie oneindig?

[gouwepeer]

Alles is uit het "niets" onstaan.

Wat is niets?

Niets = 0

Als de totale energie in het heelal precies 0 is, hebben we dat niets gevonden.

Dit zegt Stephen Hawking:

De inflatiehypothese kan ook verklaren waarom er zoveel materie in het heelal is. Het gebied van het heelal dat wij kunnen waarnemen telt ongeveer 10 tot de 80e macht deeltjes. Waar komen die allemaal vandaan? Het antwoord luidt dat volgens de quantumtheorie deeltjes uit energie kunnen worden gevormd in de vorm van deeltje/antiedeeltje-paren. Maar dat werpt weer de vraag op waar die energie vandaan komt. Het antwoord daarop luidt dat de totale energie van het heelal exact nul is. De materie in het heelal is samengesteld uit positieve energie. Alle materie trekt zichzelf echter aan door de zwaartekracht. Twee brokjes materie die dicht bij elkaar liggen hebben minder energie dan dezelfde twee brokjes die ver uit elkaar liggen,omdat er energie wordt verbruikt om ze vann elkaar te scheiden tegen de zwaartekracht die ze naar elkaar toetrekt in. In zekere zin heeft een zwaartekrachtsveld dus negatieve energie. In het geval van een heelal dat bij benadering gelijkvormig in de ruimte is, kunnen we aantonen dat deze nagatieve zwaartekrachtsenergie precies wegvalt tegen de positieve energie die wordt belichaamd door de materie. De totale enerie van het heelal is dus nul.

[Incubus]

Maar, zit er dan grenzen aan, hoe groot materie is uitgedrukt in positieve energie, en de gecompenseerde negatieve waarde daarvan

[gouwepeer]

Het betreft een hypothese.

Het aantal deeltjes is geschat, en zo zou je de totale massa ook kunnen schatten.

Met e=mc² zou je dus kunnen berekenen hoeveel positieve (dus ook negatieve) energie er is.

Volgens de hypothese zou er dus uit het niets materie plus negatieve energie kunnen ontstaan zonder het behoud van energie te schenden.

[Herodotus]

Niets = 0

Als de totale energie in het heelal precies 0 is, hebben we dat niets gevonden.

Wel eens naar nul appels gezocht?

[theoriegeladen]

Gouwepeer geeft al aan dat het om een hypothese gaat. Die appels moeten er dus zijn...

[mathfreak]

Niets = 0

Het getal nul is zeker niet gelijk aan niets. Ik citeer uit deel 2 van Didactische oriëntatie voor wiskundeleraren van Johan Wansink: "Met het getal 0 wordt niet "niets" bedoeld, maar er wordt in toepassingen van de rekenkunde een bepaalde toestand van iemands bezit of schuld, een bepaalde stand van de thermometer, een bepalde hoogte waarmee men andere hoogten wil vergelijken, enz. mee aangeduid."

[gouwepeer]

Precies zoals het "niets" waaruit alles ontstaan is dus.

[Herodotus]

Dus als het "niets" buiten de wiskunde een bepaalde toestand aanduidt, dan zou dus alles uit een bepaalde toestand ontstaan zijn.

Tja, dat valt niet te ontkennen. Het zegt alleen niet zoveel over die toestand.

[p__]

Victor Stenger heeft ook zoiets berekend. Hij heeft het over een non-fysieke pre-bigbang situatie met negatieve energie, een void. Maar die void is niet echt "niets". Hij vergelijkt die pre-bigbang toestand zelf met water, en de toestand van het universum zoals het nu is met een sneeuwvlok. Stenger zelf is een atheist en brengt zijn ideeen alsof ze weerleggen dat god bestaat. God moet immers een complex fysiek wezen zijn (zo schijnt hij te denken want ik zie niet in hoe een void anders iets met god te maken heeft).

De boeddhistische filosoof Nagarjuna heeft ook bedacht dat alles eigenlijk leeg/zonder essentie is:

http://ccbs.ntu.edu.tw/FULLTEXT/JR-JOCP/muchael.htm (zie hoofdstuk "time and emptiness")

[Incubus]

is niets een uitbreidende veld?

kan je iets steeds/herhaaldelijk reduceren in iets kleiner, fysiek? of ligt er een grens (en staat die grens niet dan niet gelijk aan het veld van al het (non)-materie, het niets)

[gouwepeer]

Het "niets" zal vast wel een maximale aantal deelingen materie/antiematerie of energie hebben welke bij de big bang allemaal vrijgekomen is.

We mogen niet vergeten dat tijdens het "niets" de ons bekende natuurwetten nog niet geldig waren.