Ik vind het slap van de mens dat'ie goed doet om in de hemel te komen. Goed doen, doen we, om goed met elkaar om te kunnen gaan en om hulp te kunnen vragen als we dat een keer nodig hebben.De eigen verantwoordelijkheid komt misschien voort uit dingen als dat god wil dat je je goed gedraagt, en dat je misschien dan in de hemel kan komen.
Geen oorlogen, lijkt me wel een subtiel verschil. Religie leidt klaarblijkelijk tot geweldaderige conflicten dan wetenschap.Het feit dat een battarij stroom levert is wel grappig, vroeger dacht men dat stroom van + naar - liep. Terwijl het de negatief geladen electronen zijn die lopen. Hoe fossiele brandstoffen precies werken en hoe het verbrandingsproces in het algemeen werkt heeft meerdere interpretaties gehad. De grieken met hun vier elementen die het zagen als een elements overgang, tot uiteindelijk Lavoisier die oxidatie voor het eerst voorstelde. Dit zijn dingen waar heftig over gediscussieerd is, er zijn geen oorlogen over gevoerd, maar mensen hebben wel het leven van elkaar zuur geprobeerd te maken.
En in de wetenschap zit vooruitgang, op een gegeven moment blijkt één uitleg de beste te zijn (b.v. de batterij), totdat er een betere komt.
Religie blijft maar hangen, er zijn nog steeds verschillende stromingen en dat zal altijd blijven. Er zullen ook altijd mensen zijn die verschillende richtingen willen geven aan de mensheid, waarom religie zo'n een uitzonderings positie geniet is voor mij een raadsel (komt natuurlijk door de geschiedenis, maar hoeft voor mij niet zo te blijven). Voor mij is het niets anders dan een beleidsvoorstel, niks heiligs aan. En het beleid, dat moet veranderen, dat betekent nog niet dat we 'religieus' moeten gaan doen.
Wetenschap is de kunst van de wetendheid, en religie is de kunst van de onwetendheid.?