Nee, alleen moord of iemand daartoe aanzetten is strafbaar.
Klopt, maar zelfmoord is ook geen algemeen recht .....
http://www.scholieren.com/werkstukken/28887
Zelfmoord of de poging daartoe is dus niet strafbaar, maar een persoon die een mislukte zelfmoordpoging heeft gedaan kan wel een gedwongen opname verwachten:
Artikel 378 | BW1, Boek 1, Titel 16
1. Een meerderjarige kan door de rechtbank onder curatele worden gesteld: a. wegens een geestelijke stoornis, waardoor de gestoorde, al dan niet met tussenpozen, niet in staat is of bemoeilijkt wordt zijn belangen behoorlijk waar te nemen; b. wegens verkwisting; c. wegens gewoonte van drankmisbruik, waardoor hij: 1°. zijn belangen niet behoorlijk waarneemt; 2°. in het openbaar herhaaldelijk aanstoot geeft; of 3°. eigen veiligheid of die van anderen in gevaar brengt. 2. Indien te verwachten is dat ten aanzien van een minderjarige op het tijdstip waarop hij meerderjarig zal worden, van een der in het vorige lid genoemde gronden voor curatele sprake zal zijn, kan de curatele reeds voor de meerderjarigheid worden uitgesproken. (Burgelijk Wetboek, R.D)
<knip>
Kortom: Zelfmoord plegen of een poging daartoe is niet strafbaar, maar men kan, als men blijk geeft van zelfmoordplannen, of een (mislukte) poging ondernomen heeft, een IBS of Rechterlijke Machtiging aan zijn/haar broek krijgen. Zelfmoord is wettelijk dus niet een recht.
Vanuit het standpunt van degene die zelfmoord wenst te plegen, is dus een soort van vrijheidsberoving mogelijk.
Waar dit maatschappelijk constructief bedoeld is, hoeft het dat helemaal niet te zijn uit standpunt van degene die zelfdoding wil toepassen, voor wie deze vrijheidsberoving als een straf kan ervaren worden.
Dit gaat wel ver in de context van deze topic, anderzijds behoud de maatschappij onder bepaalde condities zich wel het recht individuen tegen zichzelf te beschermen en eventueel hiermee indirect anderen ook te beschermen.
En hier gaat de analogie in bepaalde beperkte mate weer wel terug op met doping.
Doping toelaten zet aan tot dopinggebruik, buiten het eigen gebruik ook naar anderen die geen keuze meer hebben binnen de competiegeest van het geheel.
En het blind vertrouwen in de ethiek van de medische wereld is even onzinnig als in elk ander onderdeel van de maatschappij. De medische wereld en onderzoekers zijn niet vrij van de verleidingen waar ook anderen aan bloot staan, en zijn statistisch geen betere mensen.
Ethische commissies bestaan niet voor niets.
