Oudere studenten in de opleiding geneeskunde

[NickySomers]

The Artist,

Doe je dit jaar ook nog eens mee aan het toelatingsexamen in België?

Heb je je ook aangemeld voor de decentrale selectie aan één van de Nederlandse universiteiten?

[The artist]

Neen, waar ik voor vreesde is zo'n beetje gebeurd, een hele situatiewijziging. Ik heb werk gevonden op een stroke- unit afdeling (welk op zich een goede voorbereiding is op de vervolgopleiding spoed- en intensieve zorgen). Nu, ik wil eerst nog graag mijn specialisatie afwerken (wondzorg) en nadien zal ik de opleiding geneeskunde nog wel eens overwegen, ik heb momenteel ook helemaal geen tijd gehad om me hierop voor te bereiden (werken en studeren), daarom dat het ook zinloos is om een poging te ondernemen. Hoe zit het bij jou verder?

[NickySomers]

Amai, wat een fijne situatiewijziging. Je hebt het duidelijk druk. Dus je combineert ook werken en studeren?

Je zou geneeskunde wel nog overwegen, maar het is niet je ultieme droom, of wel?

Ik wil helaas helemaal niks anders doen dan geneeskunde! Ik zit momenteel in mn tweede jaar diergeneeskunde en combineer het nog steeds met mn werk als nachtverpleegkundige, het loopt vlotjes. Ik heb me aangemeld in Maastricht voor de decentrale selectie en moet zaterdag een test gaan afleggen. Ik ben me ondertussen al aan het voorbereiden op het toelatingsexamen in België, want zal daar ook nog eens aan deelnemen. Ik gok dus op 2 paarden, hopelijk wint er eentje!

[The artist]

Goh ja, fijn in een zekere zin, 't is niet mijn eindbestemming dat is al zeker, en om die reden niet de ideale situatie om mezelf volledig te ontplooien als je begrijpt wat ik wil bedoel, maar voor een bepaalde tijd moet dat wel lukken. Het IS een droom, absoluut, maar naast die droom hebben we nog altijd wel die (verdomde) werkelijkheid waar we hoe het ook draait of keert toch een beetje rekening mee moeten houden. Daarnaast zou ik het zonde vinden om de huidige opleiding(en) die ik volg te laten vallen voor iets "onzeker", want de garantie dat je slaagt of wat dan ook heb je simpelweg niet, dus tegenover mezelf, zowel "emotioneel" als financieel (deel zelf moeten ophoesten ), kan ik dit niet maken. Ik combineer studeren met werken ja dus wat dat betreft zitten we wel in hetzelfde schuitje, het is niet altijd evident maar moeilijk gaat ook. Hard werken wordt beloond, zoals ze zeggen. Werk je per toeval in Antwerpen als nachtverpleegkundige? Succes alvast!

[NickySomers]

Ik begrijp wat je bedoelt qua jezelf volledig ontplooien... Ik doe mijn huidig werk heel graag, maar kan mij daar ook niet volledig ontplooien. Al moet ik zeggen dat het werk als nachtverpleegkundige heel zelfstandig is en de ontplooiing misschien ook wel groter. Verder kan ik volkomen de redenering over het niet willen laten vallen van een huidige opleiding voor het toelatingsexamen volgen, zelf doe ik dat ook niet. Het werken zou ik zeker ook niet kunnen laten vallen, want ik betaal alles zelf en woon samen met mn partner. En ik zou het missen ook!

De combinatie is niet altijd even gemakkelijk te plannen, maar ik vind ze heel goed meevallen.

Ik werk voornamelijk het weekend en ga in de week naar school, perfect combination.

Bedankt voor de succeswensen en ik wens jou alvast ook succes in het afwerken van je opleiding en alle toekomstige keuzes. Ik werk in Brugge en studeer in Gent. Werk jij in Antwerpen?

[The artist]

Ja ik doe het ook graag maar ik heb zo het gevoel dat ondanks het feit dat je als verpleegkundige toch ook relatief wat moet studeren (in verhouding met wat je effectief presteert op de werkvloer) en er wordt verwacht dat je deelneemt aan bijscholingen, een bijkomende opleiding volgt en dergelijke er toch niet veel verschil is met de prestaties die je levert (of je nu een gespecialiseerde (referentieverpleegkundige) of niet-gespecialiseerde verpleegkundige bent et cetera.). En persoonlijk vind ik dat wat jammer.

Ze willen de verpleegkunde een nieuwe dimensie geven door de opleidingsmogelijkheden binnen de specialisaties te vergroten, maar in de praktijk merk ik daar zelf zeer weinig van (resultaat blijft onzichtbaar), dan spreek ik niet over de verpleegkundig specialisten die werkzaam zijn in de praktijk (wondzorgspecialist e.d.). Men blijft mensen van ons wegnemen en we moeten het maar "evidence based" klaarspelen, wat totaal geen steek houdt, maar bonne.

Nu, we hebben enkele verpleegkundigen die hun master volgen op dienst, enkele verpleegkundigen die de master hebben gevolgd, nog een paar referentieverpleegkundigen en één verpleegkundige die momenteel doctoreert, verder nog enkele bachelor verpleegkundigen. Uiteindelijk staan we allemaal op dezelfde vloer en doen we dezelfde taken, misschien allen met andere visie op wat we doen maar vaak met een neerbuigende houding van de arts(en), en zelfs patiënten die denken dat we er alleen maar zijn om hen comfortzorg te bieden en gecommandeerd te worden, en dat aspect ben ik eigenlijk wel een beetje beu, of beter gezegd, dat stoort me enorm. Ik kan me inbeelden dat je na je bachelorstudie en na je masterstudie (na 5/6 jaar studeren dus) en misschien nog eens doctoreert, bijscholingen volgt en eventueel andere bijkomende opleidingen op je cv hebt staan dit een vervelende situatie creëert waar je zelf niet gelukkig in blijft, te bedenken dat ik dat nu al niet meer ben (op dit vlak) vanwege o.a. de onderwaardering en vanwege het gebrek aan kansen om te ontplooien. Ze stellen de kansen ter beschikking in theorie, maar de praktijk laat het niet toe.

Natuurlijk zal veel afhangen van de afdeling / instelling waar je werkt (RVT of ziekenhuis) en de houding van de werknemers (artsen en andere zorgverstrekkers) op de afdeling, maar ik denk dat het in de meerdere gevallen wel zo is. Er is veel te weinig waardering voor het werk dat we doen. Nog teveel wordt er die link met de verpleegkundige van vroeger gemaakt en dat vertaalt zich nog tot op de dag van vandaag op de werkvloer. Dit is niet alleen denigrerend maar maakt je als mens ook erg moedeloos zeker als je weet dat je meer potentieel en ambitie hebt (zonder arrogant te willen overkomen).

Dat gezegd zijnde, ik vind het zeer knap wat je allemaal klaarspeelt, je moet het maar doen. Veel mensen praten alleen en kunnen het maar goed ook, maar dat is het ook, daarom vind ik het fijn om mensen te zien / horen die effectief de moed/de energie hebben om alles uit zichzelf te halen en iets te maken van hun leven (een leven waar ze zich zelf goed bij voelen), ik hou niet van klagers als ze zelf niet eerst alles hebben geprobeerd. Omdat ik zelf hard werken sta ik even goed op mijn strepen en wil ik krijgen waarvoor ik werk, een kuismeid ben ik niet want dan hoefde ik geen verpleegkunde te studeren (met alle respect).

Ik woon en werk zelf in Antwerpen (Middelheim), vandaar de vraag ja.

[NickySomers]

De eerste bij deze!

Ik heb het wel over Nederland, maar toch wil ik je daar wel wat info over geven omdat ik merk dat er in Maastricht (waar ik geneeskunde studeer) behoorlijk veel Vlamingen zijn die bewust voor Nederland hebben gekozen.

Het grootste aandeel studenten geneeskunde heeft in mijn jaar al een andere opleiding gedaan- of gestart en dat is eigenlijk elk jaar zo, aldus de docenten. De gemiddelde leeftijd in 't eerste jaar is dan ook zeker geen 17/18 maar rond de 20/21. Eerlijk gezegd verwacht ik niet dat in België het gemiddelde wel 18 is, want die toelatingsexamens zijn soms denk ik makkelijker te maken als je al voorkennis bij een andere aansluitende opleiding hebt gehad.

In Nederland ga dat 'niet leven' er wat anders aan toe. Ik weet dat er in België een ander soort onderwijs wordt gegeven dan hier. Bijna elke student zit wel bij een vereniging/organisaties, dispuut, sportclub etc. Daarnaast is er alsnog veel tijd om van alles en nog wat te doen.

In het onderwijs wordt in Nederland ook veel tijd besteed aan praktisch werk en toepassing van de theorie die je in het blok eerder hebt opgedaan. De verhouding theorie-praktijk verschilt wel per Nederlandse uni, in België is het echter voornamelijk theorie.

Als je graag meer verdieping wil, en daarnaast capabel bent om geneeskunde te kunnen studeren, dan zou ik het zeker aanraden...want het is een prachtige studie met nog vele mogelijkheden!

Heb je al eens verder gekeken dan België? Want als ik je punten van twijfel zo doorneem, lijkt het alsof het systeem van Belgie je niet zo aantrekt. En zoals je wel weet functioneert het bij jullie Noorderburen net wat anders, wat je mogelijk wel aanspreekt?!

Als je nog verdere vragen hebt: stel ze gerust!

De eerste bij deze!

Ik heb het wel over Nederland, maar toch wil ik je daar wel wat info over geven omdat ik merk dat er in Maastricht (waar ik geneeskunde studeer) behoorlijk veel Vlamingen zijn die bewust voor Nederland hebben gekozen.

Het grootste aandeel studenten geneeskunde heeft in mijn jaar al een andere opleiding gedaan- of gestart en dat is eigenlijk elk jaar zo, aldus de docenten. De gemiddelde leeftijd in 't eerste jaar is dan ook zeker geen 17/18 maar rond de 20/21. Eerlijk gezegd verwacht ik niet dat in België het gemiddelde wel 18 is, want die toelatingsexamens zijn soms denk ik makkelijker te maken als je al voorkennis bij een andere aansluitende opleiding hebt gehad.

In Nederland ga dat 'niet leven' er wat anders aan toe. Ik weet dat er in België een ander soort onderwijs wordt gegeven dan hier. Bijna elke student zit wel bij een vereniging/organisaties, dispuut, sportclub etc. Daarnaast is er alsnog veel tijd om van alles en nog wat te doen.

In het onderwijs wordt in Nederland ook veel tijd besteed aan praktisch werk en toepassing van de theorie die je in het blok eerder hebt opgedaan. De verhouding theorie-praktijk verschilt wel per Nederlandse uni, in België is het echter voornamelijk theorie.

Als je graag meer verdieping wil, en daarnaast capabel bent om geneeskunde te kunnen studeren, dan zou ik het zeker aanraden...want het is een prachtige studie met nog vele mogelijkheden!

Heb je al eens verder gekeken dan België? Want als ik je punten van twijfel zo doorneem, lijkt het alsof het systeem van Belgie je niet zo aantrekt. En zoals je wel weet functioneert het bij jullie Noorderburen net wat anders, wat je mogelijk wel aanspreekt?!

Als je nog verdere vragen hebt: stel ze gerust!

Cura, kan jij me - zonder in detail te treden - nog wat meer vertellen over welke aspecten getest worden op de decentrale selectiedag in Maastricht? Ik weet dat er een geheimhoudingsplicht is, maar misschien kan je enkele algemene tips geven?

En wat de examens betreft aan de universiteit van Maastricht: wanneer worden die gegeven? Na elke blok, dus begin november en eind december ofzo? Heb je dan tijd om te blokken daarvoor, of valt dat meteen na het beëindigen van een blok? Het is een volledig ander systeem dan in België!

Alvast dank bij voorbaat en hartelijk dank voor alle voorgaande uitleg!

[The artist]

Ofwel was mijn comment volledig irrelevant en overbodig, of in het verkeerde keelgat geschoten vanwege enkele aanhalingen (uitdrukkingen). In elk geval, laat gerust weten hoe het is gegaan en ik hoop dat Cura al je vragen kan beantwoorden.

[NickySomers]

Ofwel was mijn comment volledig irrelevant en overbodig, of in het verkeerde keelgat geschoten vanwege enkele aanhalingen (uitdrukkingen). In elk geval, laat gerust weten hoe het is gegaan en ik hoop dat Cura al je vragen kan beantwoorden.

Neen hoor, helemaal niet irrelevant of in het verkeerde keelgat geschoten, integendeel. Ik ben het eigenlijk wel eens met jouw mening, al ervaar ik dat niet zo sterk bij mij op de afdeling. Het was gewoon een lang bericht en zou nadien antwoorden, maar het is me dan volledig ontgaan. Mijn excuses hiervoor! Hartelijk dank trouwens voor het compliment, maar ik kan hetzelfde over jou zeggen. Ik hou ook van mensen die de moed niet opgeven en verder gaan in het leven, daar ben jij eveneens volop mee bezig!!

Veel succes nog in al je verdere ondernemingen en bedankt voor je reacties.